SON YENİLGİ

Kale kapıları kırık

Surlar yıkık

Ormanda çıt yok

Kuşlar sus pus

Duman islerine saklanmış

Yenilmişliğin ağır kokusu

Dörtnala geçiverdi hayalet süvariler

Dörtnala geçti günler

Geceler

Seneler geçti bir çırpıda

Her yüzyıldan bir hatıra var şimdi duvarlarda

Bir düğün gecesi eğlencesiydi

Bir bebek ağlaması sesi

Doğumdan halsiz düşmüş yorgun anne bakışı

Aşk mı, pişmanlık mı, ağıt mı

Kalemin son şarkısı

Uçurur külleri rüzgar

Kanlı elbise parçalarını savurur

Sinekler yalnız kuytularda tutunabilir

Kuyu çıkrığının halatı sarkaçlanır

Çın çın öter o sessizlikte kovanın sesi

Kimse kalmadı şeytan

Hiç kimse

Sen ve benden başka

Kimse kalmadı

Bırak donmuş gözlerim

Kapansınlar artık

Bütün savaşlarını bitirmiş savaşçının

Son yolculuğuna izin ver

Sadece yara izlerimi alacağım yanıma söz

Bütün zaferlerimi alıp gitti son yenilgi

Kıyametten de beter

Düşman çizmeleri çiğniyor şimdi ekinlerimi

Onların zırhlarının şakırtısı

Zafer şarkısı

Bir bebek ağlaması sesi

Ata binmiş doğum yorgunu anne kucağında

Koşarak geçiyor kısrak gelincik tarlalarını

Geçiyor şimdi doludizgin

Firuz TÜRKER

23.02.2022