KARÞIYAKA VAPUR ÝSKELESÝ

29 Þubat 2024 11:46 / 332 kez okundu!

 

 

"Yýllar geçti... Ayný iskelenin önunden bir fotoðraf geldi bugün. Bir garip oldum... 35 yýl Ýstanbul'da yaþadýktan sonra geri döndüðüm caným þehrim Ýzmir'imin  en önemli Caz Festivalinde gerçekleþtireceðim konserin duyurusu tüm vapur iskelelerine, sokaklara konulmuþtu."

 

*****

 

KARÞIYAKA VAPUR ÝSKELESÝ

 

Ufacýk bir kýz çocuðu iken, sabahlarý erkenden dedem ile el ele tutuþup, Karþýyaka vapur iskelesinin hemen yanýbaþýndaki minik kulübede yem satan yemci amcaya gider ve küçük kese kâðýdýna koyduðu minicik minicik yengeçleri alýrdýk. Yosun kokardý onlar da, aðýr aðýr kýmýldarlardý bakmaya korkardým. Dikdörtgen mantara sarýlý olta da satardý yemci amca...
Yengeçleri alýrdýk ve dedeciðim hasýr þapkasýný takar, kayýðýna binerdi. Çektiði küreklerin gýcýrtýsýný duyardým.
Alaybey sahilindeki, balkonuna hanýmeli sarýlý yeþil ahþap panjurlu evimizin hemen karþýsýna kocaman deniz kaplumbaðalarýnýn içinde demirini atar, çipura tutmaya baþlardý... büyük bir dikkatle seyrederdim onu ve tuttuðu her çipuranýn güneþ gibi parýldamasýný... Her yaz akþamüzeri, tüm mahalleye hediye ederdik  o koskoca çipuralarý. Vapur iskelesi bana hep yosun kokusunu ve oksijenli havayý getirir.

Yýllar geçti...

Ege Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesini kazandým... Okulun ilk öðrencileriydik. Alsancak stadyumu yanýndaki okulumuza gitmek için, her sabah uykulu gözlerle, hala bir türlü bitmemiþ rüyalarýmýzla, her bölümden arkadaþýmla Karþýyaka vapur iskelesinde buluþur koþa koþa vapura binerdik. Simitimizi yerken, ayakta çayýmýzý içerek girecegimiz sýnavlarý konuþurduk...
Pek hayallerimizi  konuþmazdýk çünkü henüz hala mahmur mahmur rüya görüyor olurduk. 😊 Alsancak vapur iskelesine gelene kadar ise rüya parçacýklarý iyice kaybolurdu. Koca bir grup halinde, birbirimizden ayrýlmadan yürüyerek okulumuza giderdik. Adeta minik balýklardan oluþan bir balýk sürüsü gibiydik. Henüz daha hiçbirimizin parýldamadýðý balýklardýk. 
🐟🐟 Serin, mis gibi yosun kokulu, umutlarýmýz ve gülücüklerimizle dopdolu sabahlardý...

Bir 4 kiþi ve yazý görseli olabilirYýllar geçti... 
Ayný iskelenin önünden bir fotoðraf geldi bugün.
Bir garip oldum...

35 yýl Ýstanbul'da yaþadýktan sonra geri döndüðüm caným þehrim Ýzmir'imin en önemli Caz Festivalinde gerçekleþtireceðim konserin duyurusu tüm vapur iskelelerine, sokaklara konulmuþtu.
Henüz 2.5 yaþýmdayken þarkýlarýný söylediðim o þahane kadýnýn, Ella Fitzgerald'ýn anma gecesinde gerçekleþtireceðim konserin afiþi... (Makara bantlardaki ses kayýtlarým olmasaydý buna ben bile inanamazdým..) 😊
Tatlý bir tebessüm geldi yüzüme ve sesler... Anýlarýmdaki o sesler, vapurun sesi, simit kokusu, oksijen, çay, yosun kokusu, koþan ayak sesleri, düdük çalarak kapýyý kapatmaya çalýþan çýmacýmýz... 

Yýllar aktý...

O uyuklayarak ayakta simit yediðimiz arkadaþlarýmýn her biri, çok kýymetli sanatçýlar, eðitmenler olmuþtu. Ben ise ressam ve caz sanatçýsý olmuþtum. Caz müziðinde yüzen, balýklarý, masallarý, rüyalarýný çizen bir ressam, iflah olmaz bir hayalci, "Rüzgara Þarkýlar Söyle"yen bir kadýndým artýk. Tamamiyle sanata adanmýþ bir hayat olmuþtu benimki de... Memleketim için, dünya için...

O yemleri alýp, akþamüzerleri herkese tuttuðu çipuralarýný armaðan eden dedeciðimin ise birkaç ay önce Heykeli dikilmiþti...
97 yýl önce, tek gol yemeden Karþýyaka Spor Klübü'nü (KSK) þampiyon yapan "Panter Malik" lakaplý kaleci olduðu için ve piyanistliðini yüceltmek için, belediye tarafýndan Karþýyaka'mýzda koskocaman heykeli dikilmiþti... Memleket sevdasýndan Arsenal'in teklifine 3 kez red cevabý veren dedeciðimin... Mustafa Kemal Atatürk ile muhteþem güzellikte anýlara sahip olan dedeciðimin... Kim bilir, AASSM'de konser vereceðim o özel gece, o harikulade enerjisiyle belki piyanonun etrafýnda olur. Yosun kokar, deniz kokar koskoca salon... Kim bilir belki yine ufacýk bir kýz çocuðu olurum, ellerimden tutar kimsecikler göremeden ama bilirim sýcaklýðýndan ki dedem hemen yanýbaþýmda, týpký Ella gibi...

Hayat dediðimiz þey ne kadar ilginç, sürprizli ve acaip...
Karþýyaka Vapur iskelesi nice nice anýlarla dopdolu... Benim ve eminim ki hepiniz için...
Ve yine eminim ki hepinizin bu güzel anýlarý, sesleri, kokularý yaþadýðýnýz baþka þehirlerde de olsa baþka "Vapur iskeleleri" vardýr.. 

Hislerimi sizlerle paylaþmaya ihtiyaç duydum.

28  Þubat 2024 Urla

 

Ayþegül YEÞÝLNÝL

 

 

Bu yazýyý Facebook'ta paylaþabilirsiniz+:
Facebook'ta paylaþ
0
Yorumlar
Uyarý

Yorum yazabilmek için üye olmalý ve oturum açmalýsýnýz.

Eðer sitemize üye deðilseniz buraya týklayarak hemen üye olabilirsiniz.

Eðer üye iseniz oturum açmak için buraya týklayýn.