Þehirden Daðýlan Hüzün
25 Aralýk 2006 21:07 / 2348 kez okundu!
Geçmiþ zamanda Ýzmir Belediye Baþkaný Ahmet Piriþtina için hüzünlü veda yazýsýný Pervane yeniden önümüze koyuyor
Þehirden daðýlan hüzün dalga dalga aþtý yollarý, daðlarý, tepeleri öbür þehirleri de matem sardý. Duyan, okuyan, bilen türlüm yurdum insanýndan kederli taziye mektuplarý ve baþ saðlýðý dilekleri..
.
Ýzmir’de oturuyorsan, Ýzmirli isen tuhaf bir duygu bu, týpký yöreðe ait pek çok huyu sýrtýmýza geçirmek, benzer renklere bürünmek gibi...Hafif kalkýk burnumuzla daha yeni yerel seçimlerin tebriklerini kabul etmiþken...
Þaka gibi þimdi bu öksüzlüðümüz. Sokaðýmýz, mahallemiz, semtlerimizden yayýlan hüzün...52’lik delikanlý baþkan Piriþtina ölüme de ayný sabýrsýzlýkla gitti. O, Nisan doðumlu bir koç burcu insaný idi.
Geçmiþte ilk yerel seçimlere 1998’de hazýrlanýyorken Ahmet Bey, ilginç bir anýmýz olmuþtur kendisi ile. O zamanki basýn danýþmaný Sevgili Ünal Ersözlü ve Baþkan adayý Ahmet Bey Hilton’da yemek yiyorlardý. Ben de o zamanlar PM Tekstil olarak Kipa’ya mal veriyorum ve ayný sokaðýn sakinleri olarak da bir tanýþýklýðýmýz var. Fakat benim Hilton’da bulunma nedenim tekstil iþleri deðildi. Astrolojiyi uyduruk günlük fal köþelerinden çýkarýp, sýnýf atlattýrmak gayreti içerisinde Pm Club Zodyak Geceleri’ni baþlatýyordum. Basýn toplantýsýna yirmi iki medya mensubu katýlmýþtý. Çok eðlenceli geçen basýn toplantýsýný sürpriz þekilde ziyaret eden Ahmet Bey’ e ne zaman doðduðunu sormuþtum. 8 Nisan demiþti. Biz Zodyak Gecelerini Astrolojinin bebeði sayýlan Koçlarla baþlatacaktýk zaten. “Bir iþletmenin baþýna koç burcu insaný gereklidir, liderlik sonradan edinilecek bir yetenek deðildir” dedim. Kokmuþ büyücüler gibi “siz baþkan olacaksýnýz” diye ekledim..
Güldü, herkesle þakalaþtý. Dönüp medyaya dedi ki; “ben çaðýrsam bu kadar gelmezsiniz belki de”...
Ýkinci dönem baþkanlýk yarýþýnda biz de bir þehir dergisinin baþýndaydýk ekibimizle birlikte. Biz bir þehri anlatýyorduk. O bir þehri yönetiyordu. O bir þehrin gelecek bin yýlýna imza atmak istiyordu. Çýtayý çok yukarýlara koymuþtu. Azla ve olduðu kadarla yetinmek istemiyordu.Dünyada nereyi güzel görse orayý Ýzmir’e taþýmak istiyordu. Ama en çok da Barselona’yý Ýzmir’le özdeþleþtiriyordu. Cordoba’nýn sakýz sardunyalý renkli sokaklarýný Ýzmir için de düþlüyordu. (Benim Ýspanya seyahatinden getirdiðim bol fotoðraflarý ödünç almýþtý benden)
Kanaletler dergide anlatýldýðýnda Koç’lara Sabancý’lara problem çözücü olarak hizmet vermiþ uzman kiþilerden gelen haklý övgüleri buruk bir sevinçle hatýrlýyorum., Yapýlacak olan Üniversite Oyunlarý’nýn Ýzmir ev sahipliði onun en çocuksu hayallerindendi, Konak meydaný ve Kordon boyu çay, kahve teraslarý, hurma aðaçlarý, hercai menekþeleri, çirkinlikleri örtmek için yeþillendirmenin yaný sýra, köklü alt yapý çalýþmalarý hep onun þehircilik anlayýþýnýn ve medeni bakýþ açýsýnýn güzellikleri...
Hep öbür semtlerin sorunlarýný merak ederdim. Hem iþimiz gereði hem kiþisel sorumluluðumuzdan olsa gerek þehrin dört bir yanýnda oturanlara da sorardým. Baþkan oralara da “yetiþiyor mu?” diye. Yetiþiyordu, yetiþiyordu, yetiþecekti... Sabýrsýzdý, o yüzden insanlar onu bazen anlayamazdý. Herkesin baþkalarýna tahammülü bildikleri ile sýnýrlý...
Birazdan cenazesine gideceðiz. Onbinlerce Ýzmirli deniz kýyýlarýna vuracaðýz kendimizi. Þehirden daðýlan hüzün sahipsiz býrakýyor bizi. Matem müziði dinliyorum serçelerin uçtuðu balkonumda, sakýz sardunyalarýn içinde, sevgili Büyük Baþkanýmýzýn oturduðu ayný sokakta...Onu Cesaria Evora’nýn hüzünlü müziði ile yolcu ediyorum. “Çünkü bu müzikte mutsuzluk var ama umut da var” “Ana yurda ve çok uzakta býrakýlan sevdiklerine özlem de”
“Umut þarkýlarý kanatlandýracak, nereye konar ise”...
Pervin Mýsýrlýoðlu
