"HERKES ÖRSTE KENDÝ MUTLULUÐUNU DÖVER"
27 Aralýk 2006 12:44 / 2538 kez okundu!
Hayatlarýmýzý hayal etme tarzýmýz neyse, hayatlarýmýzý yaþama tarzýmýz da o olacaktýr. Çünkü kendimize neler olup bittiðini anlatma tarzýmýz, olaylarýn deneyimler haline gelme tarzýdýr. (W.L.Randall) Þifresini çözmeye çalýþtýðýmýz hayatýn algýlanýþý Perva
Eski bir Dan atasözü olan bu cümleye bayýlýyorum: “Herkes örste kendi mutluluðunu döver” Kendimizi her gün yeniden icat ettiðimiz yaþantýmýzda dizimizi dövmemenin yollarýný arar dururuz.
Ve, “hayatlarýmýzý hayal etme tarzýmýz neyse, hayatlarýmýzý yaþama tarzýmýz da o olacaktýr. Çünkü kendimize neler olup bittiðini anlatma tarzýmýz, olaylarýn deneyimler haline gelme tarzýdýr.” (W.L.Randall)
Ýlk anda aðýr felsefi çözümlemeler peþinde olduðum sanýlabilir bu özdeyiþlerle. Oysa kaliteli hayatlarýn bir zanaattan çok yalýn bir sanata dönüþtürülmesine duyulan özlem, hepimizin ortak dileði.
Yine W.L.Randall’ýn dediði gibi “sanatý, hayatýn mideye indirilmesi olarak gören” anlayýþý biraz daha derinleþtirip, çeþitli soslarla tatlandýrýp, kendi baharatlarýmýzý eklersek, ekþime ve yanmalarýn da önüne geçmiþ oluruz. Þifresini çözmeye çalýþtýðýmýz hayat mý yoksa sanat mý? Bu bir münazara konusu ama ona bakýþ biçimimiz de önemli bir duruþ günümüz için. Hep söylerdim, rüya aklýmdaki haliyle gerçek, anlatmaya baþladýðýmda suni, görülenden farklý ve az hatta neredeyse yalan gelir. “yani anlatým her zaman anlatýlaný deðiþtirir.” Lawrens Langer’e göre de. “Ýçerik biçimden etkilenir.” Biz de kendimizi anlatýrken anlarýz. Paylaþtýkça çoðalýr, zenginleþiriz. Öðretirken öðreniriz hayatlarýmýzý. Baþkalarý bizi nasýl hikaye ederse etsin, bize katkýsý büyüktür. “gerçekte dedikodu ve önyargý genellikle iç içe geçer: Ön yargý dedikoduya güç verir. ”Bu rengarenk hayatlar arasýnda “aslýnda dedikoduyu, gerçekten ayýran þey içerikten çok niyetle ilgilidir. Ne anlattýðýmýz deðil, nasýl ve neden anlattýðýmýz sorunudur.
Magazinciler hayatýn lay ve lomlarý arasýnda dolaþýrken, gerçek hikayelere tanýklýk edip, hayali destanlarýný yazmalarý gerekirken topluluklarýn, etik olmayan tuzaklara düþerler. Esas olan hikaye etme biçimi ya, ne kadar özen gösterirsen göster sonuçta yaþananlarla anlatýlanlar arasýnda hep bir farklýlýk oluþacaktýr. Ama görüyorsunuz iþte hayatta her zaman iyi niyet, iyi kýsmetler doðuramasa da sicilinizin bozulmamasýna yarar. Çünkü “Herkes örste kendi mutluluðunu döver.”
Danimarkalýlarýn bir baþka güzel atasözünü hatýrlatayým.“Camekanlý bir evde oturuyorsan, taþ ile oynama.”
“Bizi Biz Yapan Hikayeleri” Seviyorum.
Sevgi ve tebessümle kalýn.
