Saklambaç - Ayþegül Yeþilnil
10 Aralýk 2007 05:34 / 1839 kez okundu!
"Sanattaki 60. ýþýk yýlým ve yine bu yýl varoluþumun 80. yýlý…" dedi Yýldýz. Bu sözleri duyan Dolunay ise gülümsedi… Sonra tüm dikkatini ona vererek dinlemeye baþladý… Konuþtu Yýldýz… Hem diðer sanatlarýn, hem de temsil ettiði tiyatronun, hak ettiði ilgi ve saygýnlýðý bunca ýþýk yýlýna raðmen göremediðini anlatan bir çok cümle söyledi... Anlattýklarýnýn sonuna doðru ise;
"Utanýyorum" dedi…
Gülümsemesi sustu Dolunayýn…
Konuþtu Yýldýz…
“Yýllardýr ýþýk saçtýðýmýz bu gezegendeki bazý canlýlarýn, sahnelerimizi yok edip, sahte tanrýlara kurban etmek istediðini duymamýz hepimizi çok üzdü...”
Kýrlangýç çýrpýntýsý geldi telaþla…
“Zaten her taraf onlarýn tuhaf yerleriyle dolu deðil mi?...” dedi. Ama çok hýzlý uçtuðundan, ne dediðini kendisi de duyamadý…
Yine konuþtu Yýldýz…
Bir zamanlar, Kaf daðýnýn ardýnda, benzer bir durum yaþanmýþ… Yýkým kararýna karþý tüm diyar ayaða kalkmýþ ve sahte tanrýlara kurban edilmek istenen sahne kurtarýlmýþ…
Ama kanýmca "Ýnsanlýk yok olmadýkça tiyatro da ölmez” dedi.
Ýnsanlýk "yok" olmadýkça...
Oysa ki sanat için bunca ýþýk yýlý, onca gözyaþý, ter dökülmüþtü… Bir çok yýldýz emek vermiþ, yaþamýný adamýþ, pýrýltýsýný armaðan etmiþti...
"Diðer yýldýz kümelerinin güvenle parýldamalarýný saðlamak bir yana, artýk ne yazýk ki, onlarý bulunduklarý yerde bile koruyamýyoruz… Gecenin içine kayýp gidiyor bazýlarýmýz… Ne yazýk ki, bizleri parýldarken deðil, kayarken iþaret ediyorlar… Üstelik aralarýnda dilek tutanlar bile oluyor…” dedi.
Her zamanki vakur ve güzel bakýþlý gözlerindeki ýþýk, biraz sönmüþ, üzülmüþtü...
Dolunay da üzüldü...
Iþýðýn parýldamasýný zorlaþtýran baþka diyarlar da var mý acaba? diye düþündü…
Yýldýzýn, bunca ýþýk yýlý aydýnlattýklarýna söyleyeceklerinin "Utanýyorum, üzülüyorum, kýrýlýyorum” olmasý, çok ama çok düþündürücüydü…
Ancak Yýldýzýn içindeki minicik Umut ýþýðý; “Direnmeli” diyordu. Tüm ýþýklarý utandýrýp üzen, söndürmeye çalýþan canlýlarýn çoðunlukta olduðu bu diyarda, sadece direnmeye devam etmeli…
Sen ve diðerleri…
Minicik Umut ýþýðý dayanamayýp derin bir nefes aldý ve kendisini bile þaþýrtan en yüksek sesiyle haykýrdý:
"Ýnsanlýk yok olmadýkça…" diye,
"Ýnsanlýk yok olmadýkça, sanat ölmez!”
Zaman bitti...
”Ýyi geceler” dedi, gitti Yýldýz…
Ekran ýþýðýna konuk olduðu bir gece, söylemesi gerekenleri söyledi, diðer ýþýklarý temsil etti ve 80. yaþýnýn yanýna doðru süzüldü gitti… Bu zarif ýþýðýn yeryüzündeki adý Yýldýz KENTER idi…
Þimdi, bulunduðu gezegenin diyarýnda, “Hayal Hýrsýzlarý”nýn sahneye koyduðu kapalý giþe bir oyun oynanýyor… Senaryo müthiþ ama replikler ölüm sessizliðinde…
Adý: Saklambaç
Baþrol oyuncusu: Ýnsanlýk
Ebe: Sanat
Dekor: Zifiri karanlýk
Ancak baþrol oyuncusu, dekorun içine öylesine saklanmýþ ki, saklanýrken kendisi de kaybolmuþ…
Bir türlü sobelenemiyor…
Kýrlangýç çýrpýntýsý çok sýkýldý sonunda… Gidip Dolunay’a seslendi…
Ey Dolunay! Ne yapmalýlar?
Çok düþündü Dolunay…
Çok düþündü Dolunay…
Sonra Kýrlangýç çýrpýntýsýnýn kulaðýna fýsýldadý… ”Söylemeni istediðim þu” dedi.
“Karanlýkta yönünü kaybedenler sadece Yýldýzlarýn ýþýðýný dinlemelidir… Çünkü, hayatýn doðusu, batýsý, kuzeyi, güneyi, onlarýn pýrýltýsýnda gizlidir”...
Ayþegül YEÞÝLNÝL
www.yesilnil.com
aysegul@yesilnil.com
