68 Sendromu sardı dört bir yanımı - Sivilay Abla
08 Mayıs 2008 18:20 / 1550 kez okundu!
Taraf Gazetesi'nin Sivilay Abla'sı, son yazısında yine ironinin dibine vurmuş durumda ve formunun doruklarında geziniyor. Buyrunuz, okuyunuz...
SORU: Sivilay Abla selamlar, her gün kendimi Nişantaşı’nın cafelerine atmak istiyorum. Pahalı şampanyalar patlatmak, 360’ın menüsündeki en pahalı yemekleri söyleyip yarısından çoğunu tabakta bırakmak istiyorum. Hedonizmin sınırlarını aşmak istiyorum. Ama Deniz Gezmiş’in idamının yıl dönümünde de televizyonlarca çağrılan olmak, Denizden konuşmak, Denizlerce çoğalmak istiyorum. Che beremi takıp, Ciao Bela ile coşmak istiyorum. Yalın ayak yere basmak istiyorum. Ne eksiğim var ottan, böcekten; bende onlar gibi ‘up’ olmak istiyorum. Ertuğrul Yılmaz
CEVAP: Sevgili Evladım, 68 kuşağı deyince ilk akla gelen de olmak istiyor musun? Cevabın evet ise, endişelenecek bir şey yok. Her mayıs ayının başında ortaya çıkan, bahar yorgunluğundan sonra en sık rastladığımız vakadır. Biz buna “şark usulü 68 kuşağı sendromu” diyoruz. Daha önce bana bu konuda başvuran bir grup hastam olmuştu. Onlara bir takım önerilerde bulunmuştum. Bu çatışmalı durumdan kurtulmak için bir gazete çıkarıyorlar. Adı neydi bakayım… Marjinal miydi?... Hah anımsadım anımsadım, Radikal. Hatta bir değil bazen iki tane de çıkarıyorlar. Sen de onlara katılabilirsin. Aslında hiçbir şey yapmasan da biraz sabredince geçiyor. Önümüz yaz. Havların ısınmasıyla gevşersin. Birkaç ay içinde bu kırıklığı üzerinden atarsın.
Kemal Unakıtan Chavez’e dönüşürdü
SORU: Demokrasinin ablası, Sivilay Abla, ben o kadar mutsuzum ki. Allem ettim, kalem ettim, ağzından girdim burnundan çıktım. Elimden geleni ardıma komadım. Akademik işlerimi bıraktım, gecemi gündüzüme kattım. Çarşaf çarşaf yazılar yazdım. Yine de şu CHP’ye ‘Demokrasi de iyi bir şeydir’ dedirtemedim. Umut’uma karşı Oran’tısız güç kullandılar, engel olamadım. Sence ben nerde yanlış yaptım. (Fuat Peymacun)
CEVAP: Sevgili Fuat,
Sizler, 17 Kasım hareketi olarak… Pardon bu Yunanistan’da bir terör örgütüydü, her neyse, senenin son aylarının birinin adını taşıyan hareket olarak; ‘CHP’yi nasıl kurtarırız?’, ‘Darbeci emekli paşalar ile aynı fotoğraf karesine girmeden Cumhuriyet Mitinglerinde boy göstermeyi nasıl başarırız?’ sorunlarıyla boğuşmaktan oldukça yoruldunuz. Senin için çok üzülüyorum. Daha gençsin, bu kadar stres niye. CHP’ye harcadığın enerjinin yarısını başka şeylere harcasan, örneğin; BBP komünist parti olurdu, Kemal Unakıtan Chavez’e dönüşür, Fatih Altaylı Ferrari’sini satıp Tibet’e yerleştirdi.
Bence kendine yeni uğraşlar edinmelisin.
Sekize üçün sekizi, dokuza ikinin dokuzu
SORU: Sivilay Abla, yaşıtız belki ama sizi abla diyebilir miyim? Ben Türkiye’de rejimin sigortası bir mahkemenin taa Sezar döneminden kalma üyesiyim. Anlayacağınız çok yaşlıyım. Hani, sekize üçün sekizi, dokuza ikinin dokuzu varya, o taraftanım işte.
Emekliliğim yaklaştı. Sadece ben değil tüm dokuz sekizliklerin emekliliği yaklaştı. Anlayacağınız altı beşlikten gol yiyeceğimiz günler yakın. Ne yapmalıyız? Ocağınıza düştük. Siz bir şeytanlık düşünürsünüz. (367. Hukuk Taburu Yazıcısı)
CEVAP: Sevgili yaşlı arkadaş, Köy Enstitüsünde bize Hipokrat yemini ettirdikleri için sana yardımcı olacağım. Doktorluk işte, gerekirse şeytan olmayı bile göze almak zorundayız.
Şimdi öncelikle yaşınıza itiraz edin. ‘Babam bizi erken evlendirmek için yaşımızı büyük yazdırdı Hakim beeeey’ deyin. Sonra kemik yaşınızı ölçtürün. O zamana kadar bol bol yoğurt yiyin, süt için. Ama köy sütü ve yoğurdu, marketlerde satılanlarda hiç iş yok.
Yine işe yaramazsa ‘65 yaşındayım ama yarısı uykuda geçti, 37.5 gibi hissediyorum, heyyt!’ diye bağırın. Kış olsaydı kar yağarken denize girin derdim. Hah, bir de ‘Türkiye laiktir laik kalacak, ama biz emekli olmazsak’ diye slogan atın.
Benim tanıdığım devlet sizi emekli etmemek için bir yol mutlaka bulacaktır.
