Yalnızlık Paylaşılmaz

20 Şubat 2007 15:07  

 

Yalnızlık Paylaşılmaz

Ya da bir gece vakti uykunuz gelmez sadece siz varmışsınız dünyada gibi bir his oluşur içinizde. Kendi kendinizi dinlersiniz araya parazitler girmeksizin. Hayatın sadece size bakan tarafıdır yalnızlık, sizi kimseyle paylaşmayan, sadece sizi kendi mahpusunda kapısına kırk kilit vurarak ağırlayan en sadık ev sahibiniz. Oradan kurtuluşunuz sadece sizin isteğinize bağlı!



Bir sonbahar günü sizi yalnızlığın kucağına atan çok şey vardır. Hafiften esen uğultulu bir rüzgârla birlikte, dans edercesine düşen yapraklar sizi yalnızlığa çekmek isterken siz buna itiraz etmezsiniz. Kimsenin olmasını istemezsiniz yürüdüğünüz sokaklarda, Necip Fazıl'ın "Kaldırımlar"nı sadece siz sahiplenirsiniz!



Yağarsa yağmur üşümezsiniz, çünkü yağmur yalnızlığın biricik dostudur. Sizi daha bir düşündüren, daha bir uzaklara iten yalnızlığın biricik müttefiki Hayat o an size gülmemiştir. Aslın da siz de hayata gülmek istemezsiniz. Siz ve hayat birbirinden memnun iki dost ülke gibisiniz.




Kimileri vardır sadece yalnızken mutlular, kimileri de dayanamazlar buna. Her zaman birileri olmalı yanlarında, paylaşmak için yalnızlığı. Oysa "Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz." Eğer siz böyle biri değilseniz, en değerli dostlarınız bile size yabancıdır. Onları yabancılaştıran yine sizlersiniz.



Kalabalık çoğu zaman sizi yutar. Kaçmak istersiniz insanlardan. Bazen insanların hiç olmadığı yerleri ararsınız. Mutluluk hiç kimseyle beraber olmamaktır o an. Cemal Süreya "biliyorsun ben hangi şehirdeysem yalnızlığın başkenti orası" diyor. Siz de o an başkenttesiniz işte. Yapayalnız ve belki de mutlu! Sadece hayallerinize sarılırsınız o an. sadece hayallerdir yalnızlıkta sizi ayakta tutan...



Sevgilerle...



Gezegen

 

Bu yazıyı Facebook'ta paylaşabilirsiniz*:
Facebook'ta paylaş
0