|
habibtaskin
|
ASALAKLAR DİYARI
Çiviler yerlerinden çoktan oynadı. Usta gerekli, iyi bir usta! Çürümeye, paslanmaya yüz tutmuş düşünen varlık. Çiviler özenerek doğru çakılmalıdır ki, sağlam olsun. Nedense buralarda iyi ustalara yer yok! Ağzı laf yapan, istediği ortama giren, el becerisini, cebe dolaylı yoldan atan kişi daha makbuldür. Baş kokuşmuş, kıçı da kendilerine benzetmişler.
Açların, tokların arasındaki uçurumdur yaşamın inişli, çıkışlı yolu. Yeryüzünü yönetenler ve yalakaları saltanat kayığının içindeler, yedikçe yiyorlar. Ganimetleri doldukça doluyor. Her nedense hep iktidardalar.
Açlar altta soluk alamıyor. Soluklarını haramiler tutmuş. “Senin sahibin benim demeye getiriyor.” Elindeki aygıttan güç alarak, demir yığınlarıyla bir araya gelemeyen açlara saldırıyorlar. Açlar darmadağın, önünü göremiyorlar. Yönlerini bulmakta zorlanıyorlar.
Oynanan kirli oyunda, düzenleyen, hazırlayan, uygulayan toklardır. Çelişkiler yumağı ha bire yuvarlanarak, işin içinden çıkılmaz bir hal alıyor. Ortalık yanıyor ortalık. Ortalık durulmasın diye ateşi çoğaltıyorlar ve ateş yalıyor açları ve yoksulları acımasızca, insafsızca yalayarak.
Gezegenin içinde üstünlük kurma yarışları, canlıların hayatlarını sonlandırmaktan geçer ilkesi yıllara bölünmüş, haramilerin sofrasına dönüşmüştür.
Yaşamın zevkini çıkaranlar, sefasını sürenler üst tabakadır. Alt tabaka değersiz bir varlık olarak gözlerinde görülür. Oysa alt tabaka tüm hizmet alanlarında emeği buharlaştırılanlardır.
Çarkın başında bir avuç harami, yönlendirir alt tabakayı. Daha çok ucuza üretim isterler, hem de kölecesine. Kölenin vatanı yok! Dili, ten rengi de yok! Acımasızlık bu gezegene özeldir.
Saltanatları bozulmasın diye her yol karanlıklara çıkar ilkesi işletilir. Çıkarları için patlayıcılarla, kurşunlarla önüne geleni biçerdöver gibi ezip geçerler.
Toprak yudumlamıştır her akan kanı ve doymamıştır.
Haramiler egemenlikleri için yalana başvurur. Elindeki aygıtlarını yönetenler sadık birer uşaktır. Sömürü ve talan karabuluta benzer. Sarar her yanı, yaşamları kursağında bırakılan açların, yoksulların nefes alış verişlerinden çıkartırlar.
Haramiler çeşit çeşittir. Parsellemişler gezegeni. Hepsinin unvanı farklıdır. Oysa hepsi birer haramidir. Canlıların sırtından geçinen onlardır. Oysa düzen ötelerden beri böyle inşa edilmiştir.
Düzende ayaklar altında kalanlar, uyanma vaktiniz gelmedi mi? Bu tarafta rahat edemeyenler, öteki tarafta rahat edemezsiniz. Öteki taraf yoktur. Gidenler geri mi geldi de öbür tarafı övdü de biz mi duymadık?
Saymakla bitmiyor çileli yaşamlar. Akan gözyaşları, çığlıklar geçmişin sayfalara çoktan aktı. Şimdilerde yenisi akıyor.
Asalakları üzerlerinizden atma zamanı çoktan geldi de geçiyor. Daha neyi bekliyorsunuz? Bir kurtarıcı mı? O sensin, benim, biziz…
Hüseyin Habip Taşkın
16.08.2016
|
Sitemizde yayınlanan yazılar, yazarlarını bağlar.
