Siyasetin Aileye Deðen Yüzü
10 Ekim 2018 09:31 / 1025 kez okundu!
O kadar çok “maðdur benlik” üzerinden siyasette yer almanýn en doðal haklarý olduðunu savunaný gördüm ki. Ve iþin tuhaf tarafý bunu doðal karþýlayan bir siyaset anlayýþý da var. Ýyi de bedel ödeyen ilerde bir þeyler bekleyerek mi o bedeli ödemiþ?
****
Siyasetin Aileye Deðen Yüzü
Cuma sabahý haftalýk köþe yazýmla ilgili ne yazabilirim diye düþünürken Selahattin Demirtaþ’ýn eþi Baþak Demirtaþ’ýn iki flood’u ile Twitter’a düþen tweet’ini görüp okudum. Gayet zarif ve ince yazýlmýþtý.
“1- Diyarbakýr Büyükþehir Belediye Baþkanlýðý için hakkýmda çýkan adaylýk haberleri bilgim dahilinde deðildir ve tarafýmca herhangi bir þekilde dile getirilmemiþtir.
2 -Þahsýmla ilgili bu teveccühü gösteren herkese içtenlikle teþekkürlerimi sunarým. Ancak kesinlikle aday deðilim ve olmayacaðým. Kamuoyunun bilgisine sunarým.”
Bu kadar iþte, özenle seçilmiþ kelimeler ve ziyadesiyle zarif hatta siyaseten ders verir nitelikte.
1999 seçimlerinden bu yana, yani HADEP ve farklý isimlerle ayný geleneðin legal siyasette görünür olduðu tarihten bu yana gözlüyorum. O kadar çok “maðdur benlik” daha özele ineyim; maðdur aile benliði üzerinden legal siyasette milletvekili, belediye baþkaný, belediye meclis üyesi ya da parti yönetim organlarýnda yer almanýn en doðal haklarý olduðunu savunanýný gördüm ki.
Ve iþin tuhaf tarafý bunu doðal karþýlayan, karþýlýðý olan bir siyaset anlayýþý da var. Ýki kelime ile karþýlýðý þu: “Bedel Ödemiþ”. Ama akabinde þu soruya kapalý bir ifade: Ýyi de bedel ödeyen ilerde bir þeyler bekleyerek mi o bedeli ödemiþ?
Hep yanlýþ buldum, hep karþý durdum bu anlayýþa. Bu eksenden Kürt toplumuna topyekun kaba haliyle bir bakmak yeterli. Hemen her ailede adýna “bedel” denecekse, bedel ödemeyen var mý? Evlat, kardeþ, eþ ya da yakýn; aile fertlerinden birini kaybetmeyen, yýllarca hapishane kapýsýnda görüþ sýrasý beklemeyen, sürgün edilmeyen, iþsiz güçsüz kalmayan, onulmaz illet hastalýklara muzdarip olup da öte yakaya göçmeyen var mý? Var mý?...
Yok tabii ki!
Sayýlarla onbinlerle ifade edilen ölümler ve kayýplar. Milyonlarla ifade edilen ailelerin zorunlu yer deðiþtirmeleri, yerinden yurdundan olmalarý zamanýn meclis zabýtlarýna, resmi kayýtlarýna dercedildi, kayýt altýna alýnmýþ oldu, raporlaþtýrýldý, hatta kitaplaþtýrýldý. Yetmedi edebiyatý, sinema filmi, tiyatrosu yapýldý.
Peki, bunca yaygýn ve yoðun “bedel ödenmiþlik” üzerinden içlerinden kimilerini belirleyip sonra da belirlenen sýnýrlý seçili þahsiyetleri legal siyasette ne yapabilecekleri, kapasiteleri tartýþýlmadan siyasetin arenasýna salmak doðru mu? Deðil elbette. Doðru olmadýðýný zaman bizlere en iyi þekilde doðrulattý. Zaman, bu þekilde legal siyasete yönlendirilen sayýsýz örnekle doludur.
O halde durum nedir?
Durum þudur: Hazýr önümüzde 2019’un hemen baharýnda yerel genel seçim varken bu anlayýþtan vazgeçilmelidir. Bedel ödeyenleri elbette onurlandýrmak, maðduriyetlerini gidermek, sahiplenmek o baþka bir þey.
Ama iþ açýk alan siyasetine gelince takdir edersiniz ki durum deðiþir. Siyaset bir arena, bir nevi varlýk yokluk alaný. Bir baþka nevi kurtlar sofrasý.
Liyakat, performans, üretim, insan kalitesi, temsiliyet bütün bunlar ve daha ötesi belirleyici olmalý. Bu vasýflara uyanlarý siyasetin aktörleri yapmalý.
Ýki þeyden uzak durulmalý. Kendini her fýrsatta dayatan artýk siyaseten yapacak pek bir þeyleri kalmamýþ ve hayli yýpranmýþ aktörler için “Artýk yeter, siz hele durun þöyle bir tarafta” denebilmeli.
Bir de her durumda “bedel ödemiþ” deyip o cepheden birilerini siyasete sürmenin anlayýþýndan vazgeçilmeli.
Yoksa biz daha çooook, bu seçim özeldi, þuydu, buydu deyip bir sonraki seçime kadar belki doðru düzgün birileri gelir diye bekleriz.
Beklemeye de tahammül ve sabrýmýz varsa.
Çünkü 2018 Haziran genel seçimleri için ayaklarým deðil vicdaným beni sandýk baþýna taþýmýþtý…
Þeyhmus DÝKEN
06.10.2018, Diyarbekir
