BATI, SÝZÝ UÞAK BÝLE YAPMAZ

Amerika'nýn kölelik döneminden filmleri mutlaka izlemiþsinizdir. Bolca var. Beyaz adam siyahi kölelerle tek baþýna baþ edemez. Halbuki o kadar korkutulmuþlardýr ki ne yapsa itaat ederler. Yine de o kadar köleyle uðraþmaktansa onlarýn içinden bir kahya seçer, onun aracýlýðý ile yönetir. Hem de onu ajaný olarak kullanýr. Böylece hem kim nedir, ne iþ düþünür onu öðrenir hem de her ufak tefek meseleyle ilgilenmemiþ olur. Bu kahyalar efendi beyazdan daha acýmasýz olurlar. Eðer öyle olmasalar baþlarýna gelecek olandan çok korkarlar. Fakat ýrkdaþlarýna böyle davranmalarýnýn sebebi sadece korku deðildir. Elde ettikleri statüdür. Kendilerini birdenbire beyaz adam gibi görmeye ve ýrkdaþlarýna bu kibirle bakmaya baþlarlar. Fakat derilerinin rengini deðiþtirmeleri mümkün deðildir.

Bizdeki müstemleke 'aydýnlarýnýn' her bu tarz davranýþýnda yukarýda yazdýklarým geçer bir anda kafamdan. Bizimkiler de kendinden olduklarýný beðenmezler. Hatta onlarý aþaðýlarlar. Kendilerini bir Ýngiliz centilmeni, bir Fransýz asilzadesi gibi görmek isterler. Bunlarýn deri rengi birbirine uyar. Ama ruhlarýnýn rengi uymaz. O nedenle batý ülkelerinde her zaman 'from Turkey' olmanýn damgasýný taþýrlar. Batýlýlar ne kadar 'medeni' yaklaþýr ve onlara ruh renklerine göre davranmamaya çalýþsalar da onlarýn ruhlarýnýn kendilerinden olmadýðýný hafýzalarýnýn bir yerine mutlaka kazýmýþlardýr.

Ama bu müstemleke aydýnlarý buna raðmen kendi halklarýný küçümser, batý yaþamýna öykünürler. O yaþamýn sömürgecilik, vahþet, savaþ ve kanla elde edilmiþ olduðunu da görmezden gelirler. Bütün bunlarý düþünmeme iki olay sebep oldu. Birincisi Mine Kýrýkkanat isimli pejmürdenin aðzýndan dökülen herzeler. O kadar gösteriþ meraklýsý ki; kendi halkýna yönelik hakaret ve küçümseme dolu sözlerinin arasýna bir de Latince katmayý ihmal etmiyor. Böylece müthiþ kültürlü oluyor. Büyük ihtimalle Türk ve Ýslam alimleri hakkýnda fikri yok. Türk ve Ýslam felsefesinden de bihaber. Ýslam'ý DEAÞ; Boko Haram zannediyor. Türkleri ise hiç sevmiyor; hatta nefret ediyor, diyebilirim.

Ýkinci örnek Can Dündar. Macron'la selfi çekiyor. Yüz ifadesi o kadar mutlu ki. Efendisinin köleye teveccühünü anlamýþ ve bu teveccühe ne kadar deðer vermekte olduðunu yansýtýyor. Macron'la; yani bizim neredeyse kanlý býçaklý olmak üzere olduðumuz ve batý ülkeleri nezdinde gram itibarý kalmamýþ, gelenin gidenin þamar oðlaný yaptýðý Macron'la. Yüzündeki mutluluk büyük ihtimalle Macron'un Erdoðan'a çaktýðýný düþündüðünün ifadesi.

Ben bunlara deðer verip insan yerine koyduðumdan konu etmedim. Ama bunlardan bizde çok var. Bunlar sadece iki örnek. Dahasý bunlara bakýp da bunlarýn hal ve tavýrlarýna özenenler var. Çocuklarýna batýlý ya da batýlý ismine benzer isim takmaktan çok mutlu olanlar, onlarý bu ülkeden çýkarýp bir batýlý ülke vatandaþý yapmak için çýrpýnanlar var. Fakat batýlýlar bunlara, onlarýn batýlýlara verdiði deðerin zerresini vermez. Kullanýrlar, birlikte düþüp kalkarlar ama ruhlarýndaki lekeyi asla unutmazlar. O yüzden uþak dahi yapmazlar. Bu tür insanlarýn hiç birinin batý literatüründe bir yer edinebildiði olmamýþtýr. Fakat bunlar yaranabilmek için can atarlar.

Firuz TÜRKER

04.09.2020