ForumYitirdiklerimiz Bize Bakıyor!  Yeni Konu 

elveda demek

14 Temmuz 2007

egeli

Her zaman zordur elveda demek. Biz insanoğlunun hamurunda vardır kaybetme korkusu. Ancak yaşam o kadar acımasız, sert ya da GERCEK ki hic beklemedigimiz anda hepimiz yaşıyoruz bu acıyı. En acısı da zamansız ölümler. Insanı NEDEN diye düşündürüyor. Aslında hiç boşuna nedenini sormamak lazım; çünkü cevap yok.
Peki hiç düşündünüz mü sevdiginiz birinin gidecegini bilerek belki 1 sene öncesinden vedaya hazırlanmak mı daha iyi, yoksa veda etmeden aniden gidivermesi mi??
Şüphesiz ikisi de çok zor; ama birkaç gündür düşünmeden edemiyorum bu konuyu. Siz ne dersiniz?
14 Temmuz 2007

deren

Canım Egeli,

Ege çok güzeldir, herhalde sende öylesindir. Kız mısın, erkek misin bilmiyorum ama sözlerindeki sabır, içindeki paylaşma ihtiyacı sanki dişi cins belirtilerine benziyor.

Bu Ege kaç kere küllerinden doğdu biliyor musun Egeli? Kaç deprem, kaç Tsunami, kaç yangın, kaç işgal gördü biliyor musun? Ama Ege hep güzel kaldı ve hep üretmeye devam etti kendini, bebelerini, Egeli’leri ve hep kucakladı aşkı körfezini..

Kaybetme korkusu ise sadece bir yanılsamanın sonucu. Bir düşün bak.. Korkunun ecele faydası olmadığını biliriz hepimiz. Korkunun eceli davet ettiği ise bir başka yönüdür bu meselenin.



Mutluluk birlik ise eğer, yalnız olmadığını duyumsamak ise, tamamlandığını hissetmek ise eğer, aynı şeyleri düşünmek ise, veda sürecinde hepsi en yoğun düzeye çıkar bunların. Kim bilir kaç ton gözyaşı döktükten sonra ayrılıklara, bu sözleri yazmak kolay mı zannediyorsun? Ama bildiğim az şeyden birisi bu; ayrılık ve birlik iç içedir, inan bana. Ayrılık diye bir şey de yoktur aslında. Ayrılığı üretemeyiz, ölümü de üretemeyiz ama yaşamı üretebiliriz ancak..

Kendine üzülme Egeli, ayrılığa ağıtlar yakma ne olur, birliğin tadını çıkarmaya bak sonsuza kadar. Korku sevginin düşmanıdır Egeli. Sen sadece sevgini büyüt; sarsın dünyayı, sarsın seni, sizi, kucaklasın, korusun, ısıtsın, doyursun, sevindirsin, eğlendirsin, değiştirsin sizi, kaderinizi..





Şimdi eğlenin birlikte elinizden geldiğince. Teselli etmeye kalkışmayın birbirinizi. Neden mi? Ne biliyoruz ki yaşam hakkında, ölüm hakkında, ne biliyoruz ki? Ne diyebiliriz ki?

Siz gülün hele, bir daha gülün sonra, çok gülün eğlenin! Aklınıza getirmeyin ayrılığı, çağırmayın onu. Sizin işiniz birlik, mutlu olmak, iyi olmak, gerisi ayrılığın kendi problemi! Ne hali varsa görsün. Daha fazla ilgilenmeyin onunla, yüz vermeyin ukalaya..

Seni, sevgini, hüznünü ve o büyük gücünü sevgiyle kucaklarım.. Nina
14 Temmuz 2007

egeli

Sevgili Nina;
yazdıkların o kadar güzel ve anlamlı ki... Ayrılığı, ölümü çağırmamak gerektiğini ben de anladım şu süreçte. Ancak karşındakinin yavaş yavaş pes ettiğini görmek en ağırı. Yine de inancım tam. Hiç umudumu yitirmedim.
Güzel mesaj için çok teşekkür ederim. Sevgiler.
18 Temmuz 2007

letitia

Evet...
Uzak diye bir yer yok canım...
Uyarı

Yorum yazabilmek için üye olmalı ve oturum açmalısınız.

Eğer sitemize üye değilseniz buraya tıklayarak hemen üye olabilirsiniz.

Eğer üye iseniz oturum açmak için buraya tıklayın.

Bu tartışmayı Facebook'ta paylaşabilirsiniz:
Facebook'ta paylaş
0