|
habibtaskin
|
BÝR DÖNEMÝ HERÞEYÝYLE YAÞAYANLAR
“Dik Dur Devrimci Ol!” “Biz Güzel Çocuklardýk.”
Yaþadýðýmýz süre içinde birçok olaylara tanýklýk etmiþizdir. Ya da bir baþkasýndan, televizyon, internet ve diðer iletiþim aðlarý üzerinden tanýklýk ediyoruz. Bizleri ilgilendiren doðayla, ekonomiyle, siyasetiyle ve diðer unsurlarýyla ilgimizi çeken olaylara da tanýklýk etmiþ oluyoruz. Elimizdeki olanaklarýn ve iletiþim aðlarýnýn çokluðundan en ücra köþedeki bir olayý da duyabiliyoruz.
Her dönemin yaþanmýþlýklarýnda, insanlarýn mücadeleleri, baskýlarý, þiddetleri, savaþlarý, uyuþturucularý, sömürüleri ve diðerleri yer alýr. Kýsacasý ezenler ve ezilenlerin dünyasýnda, ülkelerinde yaþayan insanlar ya da insancýklar yaþamdan payýna düþeni fazlasýyla alýr.
Konuyu þuna baðlamak istiyorum! Bizler bir döneme damgasýný vuran, ülkemizdeki sömürü düzenini yýkýp yerine insanca yaþamanýn, birlikte üretip paylaþmanýn, baskýnýn olmadýðý, halklarýn dilleriyle, kültürleriyle bir arada yaþayabileceði ve daha çok taleplerimizle sosyalizmi kurmaya yönelik mücadele ettik.
O günün gençleri olarak kadýnýyla erkeðiyle, yaþlýsýyla sýnýfsýz bir toplum için ülkemizin her alanýnda farklý siyasi hareketler olarak vardýk.
Mücadelenin içinde yer alan bizler hatalarýmýzla, eksikliklerimizle sosyalizme inancýmýzla özveriliydik. Kiþisel çýkarlara yer vermedik. Cebimizdeki paramýzý bölüþtük. Hatta bir ekmeði bölüþüp birlikte yedik. Ýnsanlarýn yardýmýna candan katýldýk. Yol gösterdik. Dillerine, kültürlerine bakmadan bizim halkýmýzdýr dedik. Sahiplendik.
Faþizmin kurþunlarýna, iþkencelerine, cezaevlerine hedef olduk. Patronlarýn hedefi olduðumuz kadar, düzeni deðiþtireceðiz diye devlet varýný yoðunu seferber ederek bizi imha etmek için her yönüyle üzerimize geldi. Biz o günkü koþullarda direndik.
Baþta Amerika'nýn desteklediði 12 Eylül 1980 askeri faþist darbesinin gelmesiyle, devrimci mücadelenin bitirilmesine, halkýn, halklarýn üzerinde karabulutlarýn çoðaltýlarak sindirilmelerine yönelik çalýþmalar yaptýlar. Ýdama giden yoldaþlarýmýz oldu. Çatýþmalarda ölen yoldaþlarýmýz oldu. Cezaevleri iþkence haneye dönerken ölen, sakatlanan, coplanan, kalasla kafasýna, vücudunun her yerine inen darbelerle aðýr travmalar yaþayanlarýmýz oldu; bu süreçte ailelerimiz dýþarýdaki direniþlerle, desteklerle, mücadelelerle askeri faþist darbeye karþý direniþ bayraðýný her yerde açtýlar.
Bizler 78'liler kuþaðý olarak adlandýrýlan o günün devrimcileriyiz. Bizler utanýlacak hiçbir þey yapmadýk.
Geçmiþte yaþadýðýmýz olaylarý bölge bölge yazmalýyýz. Yapabiliyorsak o günü yaþayanlarla hangi siyasi hareketten olursa olsun röportajlarla kameraya alýp gelecek kuþaklara bir aný olarak býrakmalýyýz. Okusunlar, izlesinler, bizlerle ilgili düþüncelerini söylesinler ve geleceklerini þekillendirsinler.
Sizlere bu konuyla ilgili bir anýmý paylaþayým:
Balçova'da, o günün siyasilerinden olanlara giderek “bu bölgenin bir belgesele ihtiyacý vardýr” dedim. O günün siyasi hareketlerinden olan kiþilerin çoðunluðu olumsuz yanýt verdiler. Biri:
“Polisin gözetimine düþeriz.” Dedi.
Yahu zaten polis gözetimindeyiz. Þimdi bizler hiçbir þey yapmadan geçmiþimizin solmasýný ve yok olmasýný mý bekleyeceðiz? Hayýr! Ben de “Neydi Birlikte Yaþadýklarý” adlý romaný yayýnladým. Sadece o günün ölen devrimcilerini anarak yazýmý bitirdim.
Ortada yayýnlanan bir kitap var ama okuyucusuyla buluþamadý. Yayýnevi internet ortamýna vermedi. O günün koþullarýnda sadece iki yüz yetmiþ tane basýlmýþtý, gerisi sonra basýlacaktý. O da olmadý.
Hasan Kaplan o günün koþullarýnda devrimci mücadele içerisinde yer alarak, iþçilerin, halkýn sorunlarýna kulak vererek, hareketinin doðrultusunda mücadele vermiþ bir arkadaþýmýzdýr. Ýki tane çýkarmýþ olduðu kitap vardýr. Birincisi: “Dik Dur Devrimci Ol!” Ýkincisi ise: “Biz Güzel Çocuklardýk.” Kitaplar Su Yayýnlarý'ndan çýkarýlmýþtýr. Kendisine teþekkür ederim, yaþadýðý çevrede olaný biteni yazýya dökerek, kitaplaþtýrarak, bizlerle buluþturduðu ve gelecek kuþaklar için iyi bir doküman býraktýðý için. Ayrýca Su Yayýnlarý'na ve emeði geçen herkese teþekkür ederim.
Aradan uzun yýllar geçse de kitaplarýný merak edip kurcalayanlar olacaktýr. Tarihine ve gününe bakacaktýr. Elbette geçmiþe dönük bir yorumu olacaktýr. Hem olumlu açýdan, hem de olumsuz açýdan.
Dik Dur Devrimci Ol adlý kitabýnda, baþlýðýnda olduðu gibi, 12 Eylül Mahkemesi'nde sýradýþý bir Hâkim olan Arif Hikmet Korkmaz ile sanýk olarak yargýlanan sendikacýlarýn, iþçilerin, devrimcilerin, Yeniçeltek halkýndan insanlarýn aralarýnda geçen diyaloglar yer almaktadýr.
Yeraltý Maden Ýþ örgütlülüðüyle tanýþan emekçi iþçilerin sýnýfsal açýdan haklarýný aramaya baþlamalarýyla, mahalle komitelerinin kurulmasýyla, dayanýþma içerisinde her kesimden insanýn yer almasýnýn saðlanmasýyla baþarýyla yürütülen bir dönemin, mücadelenin anlatýmý vardýr.
12 Eylül 1980 askeri darbesi döneminde Et Balýk Kurumu'nda etlerin asýldýðý yere iþçiler asýlarak iþkence görmelerinin anlatýmý vardýr.
Biz Güzel Çocuklardýk adlý kitabýnda 12 Eylül 1980 askeri darbe döneminde halka yaþatýlan iþkenceler, baskýlar ve buna karþý direnenlerin anlatýldýðý öyküler vardýr.
Ýþkencede, iþkencecilerin karýþtýrdýðý ve ayný olaydan alýnan arkadaþý yerine kendisine iþkence yapýlýrken “ben o deðilim demeyip, arkadaþýnýn yerine saatlerce iþkence gören, ifade veren iki insanýn yoldaþlýk iliþkileri vardýr.
Devrimcileri kendi çocuklarý gibi gören bir babanýn iþkenceciler karþýsýnda “Onlara iþkence yapmayýn, bana iþkence yapýn” diyerek iþkenceyle baþ baþa kalan bir insanýn yaþam mücadelesi vardýr.
Elif ana vardýr. Elleri öpülesi Elif ana… Ayný isimde, kendisinden daha genç olan ve küçük çocuklarý olan Elif'i ele vermeyerek, kendisine kesilen sekiz yýllýk cezayý yatmasýna kadar uzanan Elif ananýn yaþadýklarý vardýr.
Bu iki kitabý alýp okuduðunuzda daha farklý anlatýmlar vardýr. Gerçeklerden bir demet vardýr. Güzel günler uðruna çekilen acýlar vardýr.
Bizler güzel çocuklardýk, tarih sayfalarýnda yerini alan.
Hüseyin Habip Taþkýn
09.05.2018
|
Sitemizde yayýnlanan yazýlar, yazarlarýný baðlar.
