|
habibtaskin
|
EDEBİYAT VE SOSYAL MEDYA DEDİK AMA NASIL?
Ülkemizde edebiyat ve sosyal medya üzerinde sermayenin, kokuşmuşluğun hâkimiyeti vardır. Edebiyat ve sosyal medyaya bir avuç sermaye sahibi yön veriyor. Ülkemizin işleyiş politikasına baktığımızda; içi boşaltılmış edebiyat ve sosyal medya istemi karşımıza çıkıyor. Uyuyan toplum uyutulmaya devam edilmeli ve uyumayanları ise dolaylı yoldan uyutma mantığı hâkimdir.
Özünde edebiyat ve sosyal medya diyalektik anlamıyla birbirine dolaylı yollardan bağlı gibi gözükse de ayrıştırılarak, cılızlaştırılarak insanların aydınlanmasına değil, yozlaşmasına yönelik çalışmalar ön plana çıkmaktadır.
Düzen diyor ki: “Ne yapacaksın toplumsal, gerçekçi edebiyatı, sosyal medyayı. Sen bireysel edebiyat yap! Ya da sosyal medyada bireysel ol!”
Dikkatinizi şuna çekmek isterim: Halkı ve halkların sorunlarıyla iç içe geçmiş edebiyatçılar, sosyal medya ile uğraşanlar dünüyle bugünüyle darp edilmişlerdir. Cezaevlerine atılmışlardır. İşkencesi tuzu, biberi olmuştur.
Türkiye'nin 2018'i edebiyat ve sosyal medyası çok mu iyidir? Her şeyiyle yozlaştırılmaya doğru gidilirken, bunun karşısında toplumsallığı savunanlar dil ve kültür farklılığı gözetmeksizin sınıf bilinciyle kitlelere emek, sermaye çelişkisini, sömürüyü, her türlü dönen pisliği kendi cephesinden yazıya dökerek ya da sözlü olarak anlatır. Daha doğrusu edebiyatın her türüyle anlatır.
Bu vatandaşlarımız günümüzde de tehlikeli olarak görülmekte ve sosyal medyada linç girişimiyle baş başa bırakılmaktadır.
Edebiyatçıların sorunlarını çözecek hiçbir ortam hazır değildir. Her ne kadar edebiyatçılara ait ülke genelinde dernekler varsa da bunlar, kendi aralarındaki sorunlar ve diğer sorunlardan kaynaklı çözümsüzlükler içinde var olmaya çalışıyorlar.
Karikatürist çizmiş olduğu karikatürünü kitlelere ulaştırmak ister. Heykeltıraş yapmış olduğu eserini sergilemek ve tanıtmak ister. Yazısını yazan kişi kitabını tanıtıp okuyucusuna ulaştırmak ister. Müzik ile uğraşan kişi seslendirdiği albümünü tanıtıp, dinleyicisiyle buluşmak ister.
Edebiyatın her türüyle uğraşanlar kendisine şunu sormalıdır! Emekten yana mı, yoksa sermayeden yana mı edebiyat yapmalıyım? Hiçbir soruna değinmeden edebiyat olmaz. Daha doğrusu onun kişiliği olmaz.
Egemen güçlerin etkisi altına girmemelidir. Kişi korkmamalıdır. Yapacağını pratiğe geçirmelidir. Halkına ve halklara karşı sorumluluğunu asla ve asla unutmamalıdır. Yazdıklarının, yaptıklarının arkasında olmalıdır.
Bana göre edebiyatın her dalıyla uğraşan ve sosyal medyada yer alan kişiler, bireysellikten çıkarak toplumsallığa doğru adım atmalıdırlar. İç içe geçmelidirler. Dayanışmalarla özgürleşir edebiyat ve sosyal medya.
Peki, günümüzde edebiyat ya da sosyal medya yeterince görevini iyi yapıyor mu? Bence hayır.
İnternet ortamında kullanabildiğimiz tüm olanakları bizlerin lehine doğru kullanmalıyız. Güç onlarda olabilir ama bizlerinde emek gücü vardır. Bizler yığınlarız. Ne kadar çok insana ulaşırsak, yapıtlarımız, yaptıklarımız, yapacaklarımız zincirleme olarak sosyal medyada patlama yapar.
Bu bağlamda birleşerek, çoğalarak hedefimize ulaşabiliriz. Umut hepimizde.
Hüseyin Habip Taşkın
01.06.2018
|
Sitemizde yayınlanan yazılar, yazarlarını bağlar.
