KARANLIKLAR NASIL AYDINLIÐA ÇIKAR

KARANLIKLAR NASIL AYDINLIÐA ÇIKAR

Hayat karmakarýþýk olaylarla dolu. Birçok olay gözümüzün önünde olup gittiði halde fark edemiyor, göremiyoruz. Birçok olayý hiç duymuyor, bilmiyoruz. Genelde birebir yaþadýklarýmýz aklýmýzda kalýyor. Bu olay toplumu ilgilendiren bir olay ise onu da kolay kolay unutmuyoruz. Bazen sadece tarih kitaplarýnda geçen bir olayý, fazlaca insanýn konuþmadýðý bir olayý ayrýntýlarýyla hafýzamýza kazýyoruz.

Türkiye’nin geçmiþinde karanlýk olaylar çokça oldu. Toplu katliamlarýndan tutun, yazarlar, bilim insanlarý, gazeteciler, muhaliflerin öldürülmesine… Tanýklar çok olmakla birlikte hepsi bir “faili meçhul”e yazýldý. Devlet erkâný, “failleri bulacaðýz, hesap soracaðýz”la günü geçiþtirdiler. Bunlarý hiçbirimiz unutamayýz.

Ben kendi dönemimde yaþanýlan olaylarýn birkaçýndan söz etmek istiyorum. Sizlerin de yaþadýðýnýz ya da basýndan duyduðunuz olaylar vardýr.

Yaþým itibariyle hafýzama ilk kazýnanlarýn baþýnda; 24 Aralýk 1978 Maraþ Katliamý, Mayýs – Temmuz 1980 Çorum Katliamý, 18 Nisan 1978 Malatya Katliamý geliyor. Devlet o zamanlar vurucu güç olarak MHP’li Ülkücü(!)’leri kullanýrdý. Ülkücü(!)’ler katliamlarda rol alsalar da, asýl sorumlular kontrgerillayý yöneten ve yönlendirenlerdi.

Alevileri, Kürtleri ve en önemlisi devrimcileri yok etme, sindirme görevi vardý bu kesimin. Aradan bunca yýl geçmesine karþýn o günkü olaylarý tertipleyenlerden, asýl rolü oynayanlara meydana çýkartýlan kimse olmadý. Olanlar da artýk elden çýkartýlabilecek konuma gelenleriydi.

Olaylarý körüklemekte (bugün de olduðu gibi) “din, bayrak, vatan, millet, devlet” kullanýlýrdý. Maraþ’ta yapýlan katliam “Komünistler camiye bomba attý” ile ateþ körüklendi, “vatan” adýna ülkücüler mahallelere saldýrdý. Çoluk – çocuk, kadýn – erkek, yaþlý – genç, hamile gözetmeden “Allah” adýna cinayet iþlendi.

Aradan bunca yýl geçti. Katilleri bir sýr gibi TC saklamaktadýr. Acýlar ve öfke dinmedi. Aksine kor ateþ düþtüðü yeri yakmaya devam ederken, Roboski’ler Hýrant Dink’ler, Baran Tursun’lar yaþatýlmaya devam edildi. Bu senaryolarý hazýrlayanlar açýða çýkartýlmadý.

18 Nisan 2007’de, Malatya’daki Zirve Kitabevi’ne yapýlan baskýnda biri Alman ikisi Türk üç Hristiyan boðazlarý kesilerek infaz edildiler. Bu iþi organize edenler sihirli bir el tarafýndan korunmaktadýr.

2 Temmuz 1993’de Sivas’ta Madýmak Oteli’nin yakýlmasý ve canlarýn katledilmesi… Devlet katliamcýlarýný korudu.

12 Mart 1995 Gazi Mahallesi Katliamý’nda dört kahvehane ile bir pastahanenin taranmasýyla baþlayan olaylarda gerçekler ortaya çýkartýlmadý.

Dünden bugüne kadar yaþanan katliamlarýn belirli olanlarýný yazdým. Yazamadýklarým çoðunlukta. Bunun içinde cezaevlerinde devlet tarafýndan devrimci tutsaklara yönelik saldýrýlar ve katliamlar da vardýr.

Hayata Dönüþ Operasyonu adý altýnda, ceza evlerindeki devrimci tutsaklarýn F tipi hücre sistemine ve tecrit uygulamasýna direnmek için 20 Ekim’de baþlattýklarý açlýk grevi ve ölüm orucu eylemlerine karþý, 19 Aralýk 2000 tarihinde, 20 ceza evine birden yapýlan, 30’u tutsak 32 kiþinin öldüðü, yüzlerce kiþinin yaralandýðý, yaklaþýk 10000 güvenlik görevlisi tarafýndan gerçekleþtirilen acýmasýz operasyonlarýn sorumlularý her katliamda olduðu gibi korunmaktadýr.

Bir devlet halkýna, halklarýna nasýl oyun oynar, oynayabilir? Osmanlý oyunlarýnýn günümüzde de devam ettiðini görebiliyoruz. Bu ülkede Türk, Ýslam düþüncesini benimseyeceksin, Sünni olacaksýn. Olmadýn mý? Allah, vatan, millet adýna yakýlýrsýn. Diðerlerine yani öteki dediklerine hak tanýnmýyor.

Yýllardýr bu ülkede yargýsýz infazlar yaþanýyor. Ýnsanlar topluca öldürülüyor. Bu ülkenin barýþýndan nasýl söz edebilirsiniz? Bu kafa yapýsý devlet içinde hüküm sürdükçe barýþ olmaz. Olsa olsa katliamlar biçim deðiþtirir. Gazeteciler, muhalif kiþiler öldürülür.

Özünde halklar birbirine düþman deðildir. Sistemin mekanizmasý, iþleyiþi kafatasçýdýr (sadece ýrkçýlýk anlamýnda deðil, kafaca farklý olan anlamýnda). Oysa hepimiz bu dünyanýn çocuðuyuz. Hiçbirimizin dünyaya geliþi, dili, ten rengi, kültürü, inançlý ya da inançsýz olmasý suç olamaz. Asýl suçlular: Kafasýnda pas olanlardýr. Kendi çýkarlarý için, yolsuzluklarýný, hýrsýzlýklarýný, sömürülerini sürdürebilmeleri için insanlara ayrýmcýlýk yaparak birbirlerine düþürenlerdir.

Þunu unutmayalým: Hepimiz insanýz. Ayný havayý soluryoruz, sorunlarýmýz ortaktýr. Ýnsanca, eþitçe, korkusuzca düþüncemizi ifade edebilme, insani deðerler içinde birlikte yaþamaktan yana olmalýyýz. Sermayenin ýrkçý, faþist düþüncesinden yana olmamalýyýz.

Hüseyin Habip Taþkýn - 22.12.2014 Yazarevi Topluluðu Derneði- Ýzmir