LÝDERLÝK
04 Nisan 2019 17:59 / 1669 kez okundu!
KCK yöneticilerinin iðrenç, sefil açýklamasý kan dondurucudur. Bu bakýþ açýsýyla yolunu ayýrmayan herkes bu sefilliðe bu iðrençliðe, bu alçaklýða ortak olmuþ demektir.
****
Liderlik günümüzde hala önemli. Kimi deðiþimlere uðrasa da muhtemelen öyle de kalacak.
Liderin öne çýkýp insanlara “bu iþ, uðrunda ölmeye deðer” demesi kolay þey deðildir. Kazanýmlarýn da kayýplarýn da son tahlilde faturasý lidere çýkacaktýr ve bu da özünde çok adaletsiz sayýlmaz.
Ýyi bir lider böylesi bir çaðrýnýn trajik sonuçlarý olacaðýný iyi bilir. Hatta iyi bir lider bu trajedideki payýnýn da farkýndadýr ve ömür boyu onu içinde taþýr, onunla yaþamaya öðrenir.
M. K. Atatürk “Ya Ýstiklal ya ölüm!” derken de elbet bunun bilincindeydi. Tarih kimi zaman öyle anlar yaratýr ki liderin egosu o anýn aðýrlýðýyla tartýlýnca, gelecekte baðýþlanabilir bir emre dönüþür. Yüzlerce insanýn bilerek ölüme gitmesi anlamýndaki bu emir çoðunlukla zamanýn ruhunda meþruiyet arar. Eksik kalan kýsýmlarý, boþluklarý da iktidar odaklarý ve onlarýn resmi tarihi doldurur: “Vatan söz konusuysa gerisi teferruattýr”.
Savaþ dönemleri zaten bireylerin deðerinin azaldýðý, her þeyin sayýlarla ölçüldüðü dönemlerdir. Her þey “bir bölük asker”dir, “bir tabur”dur ya yok olmuþ “bir kolordu”dur. Savaþ sonrasýnda da oralardaki kiþisel hikayeler, bireysel trajediler sadece bölüðü, taburu, kolorduyu ve elbetteki lideri yüceltmeye yarayan el fenerleri kadardýr ne yazýk ki...
Buradaki ana nokta her daim elbette zamanýn ruhudur, meþruiyettir. Yoksa tarihte bu ve benzeri emirleri baþka durumlarda, farklý þartlarda verdiði için askeri mahkemelerde yargýlanmýþ çok sayýda komutan, lider de vardýr.
Zaten Atatürk’te övdüðümüz bu duruþu; 15 Temmuz gecesi halký sokaða çaðýran Erdoðan’a yakýþtýramýyor ve hatta onu bu yüzden suçluyorsak; bu bizim, zamanýn ruhundan ve meþruiyet meselesinden uzaklýðýmýzýn, ideolojiden körelmiþ bakýþýmýzýn göstergesidir sadece.
“Öcalan için intihar etmek” konusu ise apayrý bir deðerlendirme gerektiriyor. Karanlýk örgütlerin ve hapishanelerin dipsiz kuyularýnýn geçerli olduðu anlarda saðlýklý kararlardan zaten söz edilemez. Psikolojinin derinliklerine inilmeli belki de...
Ancak Öcalanýn da, onun izinden gittiðini söyleyen HDP/PKK liderlerinin de bu süreci engelleme imkâný varken önce kýþkýrtmalarý, sonra sessiz kalmalarý, sonra da yaptýklarý adet yerini bulsun açýklamalarý; gerçekte insanlarý kanlý canlý, anneli babalý kiþi olarak deðil sayý olarak deðerlendirdiklerinin açýk ispatýdýr. Türkiye, Avrupa ya da Dünya kamuoyunu harekete geçirebilecek ölüm sayýsý neyse, onu bekledikleri açýktýr.
Devlet bu noktada ölüm oruçlarýna müdahale etmelidir, etmiþtir de... Ancak”intiharlar”ý önlemek için daha özel bir gayret gereklidir. Ýntihar denilen þeyin de çoðunluðu zaten aslýnda iyi biliniyor ki açýk cinayetlerdir.
Bu durumda yapýlacak olan bellidir:
*Daha önce bir grup saftorik “aydýn”ýn yaptýðý biçimde deðil de, Aziz Yaðan ve Ýrfan Burulday tarzý açýklamalarla, imza kampanyalarýyla sürece müdahil olunmalýdýr.
*Devlet, ölüm oruçlarýný bitirmelidir.
* devlet, hapishanelerdeki ölüm olaylarýný engellemek için daha sýký önlemler almalýdýr.
*Devlet, gerekirse Öcalan’a bu doðrultuda açýklama þansý tanýyarak; en baþta onun izinden gidenler olmak üzere tüm toplumun onunla ve liderlik anlayýþýyla yüzleþmesini saðlamalýdýr.
*HDP/PKK yöneticileri üzerinde, daha net açýklamalar yapmalarý için, daha büyük bir toplumsal baský oluþturulmalýdýr.
Bu biçimdeki ölüm eylemlerinin bir örgüt tarafýndan politik amaçlar için kullanýlmasýnýn ne kadar aþaðýlýk olduðunun daha net ortaya çýkmasý önemlidir. Ýki tarafýn da eski hatalarýndan ders çýkarmýþ olduðu yeni bir barýþ ve çözüm süreci ortaya çýkacaksa belki de bu zeminde geliþecektir.
Bu toplumu kimsenin bölemeyeceði anlaþýlmýþtýr.
Ayrýlýkçýlýkla, silahla, þiddetle, canlý bombacýlýkla, gerilla özenticiliðiyle, fedai kültürüyle elde edilecek bir hak olmadýðýný her geçen gün daha çok insan görüyor. Demokratik süreçlere baðlýlýk arttýkça; silahta, þiddette, çocuk askercilikte, lider için intihara zorlamacýlýkta ýsrarcý olmanýn, onlara bilerek bilmeyerek bu süreçte destek vermenin suça ortak olmak olduðu daha iyi görülecektir.
KCK yöneticilerinin iðrenç, sefil açýklamasý kan dondurucudur. Bu bakýþ açýsýyla yolunu ayýrmayan herkes bu sefilliðe bu iðrençliðe, bu alçaklýða ortak olmuþ demektir.
Oysa akýlcý, adaletli bir barýþ; bu coðrafyada refahý arttýrýr, hayatý kutsar, ölümleri bitirir, ülkenin önünü açar.
Bu süreç, kendisine öncülük edecek, Zamanýn ruhunun farkýnda olan ve meþruiyeti önemseyen iyi liderler arýyor.
Unutmayalým ki bizi öldürmeyen þey, güçlendirir.
Yaþamayý ve yaþatmayý önemseyenlere selam olsun.
Ýlhami MISIRLIOÐLU
04.04.2019
Son Güncelleme Tarihi: 09 Nisan 2019 11:54
