ÝKÝNCÝ DOÐUM...

04 Nisan 2010 22:11 / 2081 kez okundu!

 


Hepimizin hayatýnda farkýnda olmasak da her zaman onayýný almaya ihtiyaç duyduðumuz, her zaman onlarý memnun etmek istediðimiz, hayatlarýmýzý onlarýn mutluluðu üstüne kurduðumuz insanlar vardýr.

Bunu kendimize itiraf etmesek de her þeyi onlar için yaparýz. Sadece onlar mutlu olsun, bizi onaylasýn ve bizi sevsin diye. Bizi onaylamadýklarýnda ise onlara çok kýzarýz. Oysa kýzdýðýmýz kendimizizdir, kendi hayatýmýzý sattýðýmýz için. Karþýmýzdaki kiþinin bizi onaylamama hakký vardýr. O nereden bilecektir ki biz kararlarýmýzý kendi isteðimize göre deðil de sadece onu mutlu etmek için, onun onayý için verdiðimizi.

Kendi içimizde bile bunu kabul etmek çok zordur. Farkýnda bile olmayabiliriz bunu yaparken. Seçimlerimizi kendimiz için yaptýðýmýzý zannedip aslýnda sadece o kiþiler için yaparken içimizde hep bir kýzgýnlýk vardýr. Bir türlü bilemeyiz o kýzgýnlýðýn nedenini; içten içe o kiþilerle neden çekiþtiðimizi. Ama içimizde bir yer biliyordur: Aslýnda hayatýmýzý satýyoruzdur baþkasýný mutlu etmek ve karþýlýðýnda da onay ve sevgi almak için.

Oysa kim ne kadar onay verirse versin, kim ne kadar sevgi verirse versin biz kendi kendimize onay vermediðimiz ve sevmediðimiz sürece içimizde bu açlýk hiçbir zaman doldurulamayacaktýr. Ýnsanýn bunu bulabilmesi için kendi üzerinde çalýþmasý gerekmektedir. Eðer çalýþmazsa sevgi açlýðý çekerek ve hayatýný her defasýnda satarak ömrünü tamamlayabilir.

Her bir insan hayatýnda iki kez doðuyor. Birincisi anne ve babamýzýn bizi dünyaya getirmesi ile; ikincisi ve gerçek doðum ise bizim kendimizden doðumumuz. Bizim kendi annemiz ve babamýz olduðumuz, içimizdeki küçük çoçuða ihtiyacý olan sevgiyi, onayý verebildiðimiz zaman. Ýþte biz o zaman yeniden doðuyoruz. O zaman kimseye ihtiyacýmýz olmuyor. O zaman kendimizi sevmeyi deneyimliyoruz ve o zaman baþkalarýný da gerçek anlamda sevmeye baþlýyoruz. Çünkü o zaman kendi hayatýmýzý satmamýz gerekmediðini görüyoruz baþkalarýnýn sevgisini kazanabilmek için. Mutlu olmak için sadece kendimize onay vermemiz gerektiðini görüyoruz. Kimseye doðrultmuyoruz aslýnda kendimize olan kýzgýnlýðý. Kendi hayatýmýzýn sorumluluðunu elimize alýyoruz ve kendi seçimlerimize göre yaþýyoruz .

Bir kez bunun farkýna varýnca her þey bambaþka oluyor. Yýllardýr suçladýðýmýz insanlarýn aslýnda en çok onaylarýný, sevgilerini almaya ihtiyaç duyduðumuz insanlar olduðunu görünce kurduðumuz bu oyunun anlamsýzlýðýný görüyoruz. Ýstemediðimiz hayatlar yaþayarak aslýnda hem kendimizi hem onlarý mutsuz ettiðimizi görüyoruz. Biz hayatýmýzýn sorumluluðunu elimize alýnca o kiþilerin de yüklenmiþ olduklarý bu rolden rahatladýklarýný görüyoruz. Ýliþkilerimiz deðiþiyor. Engel olarak gördüðümüz bütün illüzyonlar bir bulut gibi daðýlýveriyor. Bulutlarýn ardýndan güneþi görmeye baþlýyoruz. Onayýna ve sevgisine tek ihtiyacýmýz olan kendimizi daha da çok seviyoruz, saygý duyuyoruz, deðer veriyoruz. Ve bunlarý baþkalarýyla paylaþýyoruz. Ancak bir þeylere sahip isek onlarý baþkalarý ile paylaþabiliriz. Elimizde olmayan hiçbir þeyi veremeyiz. Biz paylaþtýkça da etrafýmýzdan daha çok sevgi, onay ve saygý görüyoruz. Verdiðimiz her þey bize geri gelecektir. Evrenin kuralýdýr bu.

Bu oyunlarýmýzýn farkýna varalým. Kendimizle çalýþalým. Bu hayatta yapacaðýmýz en büyük yatýrým kendimize olmalýdýr. Hayat bir yolculuktur ve sadece kendimize olan bir yolculuktur. Biz özgürleþip, hafifleyip, tekamül ettikçe; gerçek mutluluðun, neþenin dýþarýdan deðil içten geldiðinin farkýna varýrýz. Bu halde olmak ise bize daha çok neþe, mutluluk getirir. Hayatýmýza bize daha çok neþe ve mutluluk verecek kiþiler ve olaylar çekilir.

Her birimizin ikinci doðumunu gerçekleþtirmesini tüm kalbimle diliyorum.

Sevgiler,


Violet Alalof
Yaþam Koçu
04.04.2010






 

Bu yazýyý Facebook'ta paylaþabilirsiniz+:
Facebook'ta paylaþ
0
Yorumlar
Uyarý

Yorum yazabilmek için üye olmalý ve oturum açmalýsýnýz.

Eðer sitemize üye deðilseniz buraya týklayarak hemen üye olabilirsiniz.

Eðer üye iseniz oturum açmak için buraya týklayýn.