Diyarbakýr, Ýzmir'e onur konuðu olunca!
12 Eylül 2014 15:07 / 923 kez okundu!
Ey Ýzmir! Ýþte, bütün renkleriyle Diyarbekir, burada. Karpuzuyla, kadayýfýyla, pirinci, kaçak çayýyla, Cemilpaþa konaðý, dört ayaklý minaresi, Surp Giragos Ermeni kilisesiyle, ben buradayým ey Ýzmir gel tanýþ olalým.
Ziyaret ettiðimiz Ýzmir Ticaret Odasý’nýn salonunda ÝZTO Baþkaný Ekrem Demirtaþ konuþuyor. “Diyarbakýr’a 1994 yýlýnda heyet olarak gittiðimizde resmi yetkililer adeta niye geldiniz demiþlerdi. Sonra da hiç dýþarý çýkmayýn görüþmelerinizi bitirin ve çekip gidin demeye getirmiþlerdi. Biz iþte o tarihlerde Diyarbakýr, Adýyaman ve Þanlýurfa’nýn kalkýnmasý için nelerin gerekli olduðunu ve nasýl katký sunabileceðimizi anlatmýþtýk. Çok zor günlerdi ve çok önemli bir ziyaretti”
Ekrem Demirtaþ’ý dinledikten sonra söz aldým ve þunlarý söyledim. Sahiden o yýllar zor yýllardý. Kontralar her gün en az on kiþiyi bölgede katlediyorlardý. Sizler riski göze alýp geldiniz. Hatýrlarsanýz o gün görüþmeleri yaptýktan sonra akþam TRT’ye bir programa davet edilmiþtik. Diyarbakýr Ticaret ve Sanayi Odasý Baþkaný rahmetli Felat Cemiloðlu baþkan vekili olarak benim katýlmamda ýsrarcý davranmýþtý. Gece 23.00 sýralarýnda yemekten kalkýp ikimiz programa gitmeden önce siz güvenlik nedeniyle tereddüt geçirmiþtiniz. Ben de size hitaben gidelim Ekrem Bey. Eðer size yönelirlerse önce beni, sonra sizi vururlar. Sizin canýnýz benden kýymetli deðil, ben ölürsem siz de ölürsünüz, demiþtim. Bu sözüm üzerine kalkýp programa gitmiþ, canlý yayýna katýlmýþtýk. Gece yarýsý 24.30’dan sonra da sizi otelinize ben býrakmýþtým. Ýþte o günlerden bu günlere yirmi yýl sonra ancak gelebildik.
Ekrem Demirtaþ 22 yýllýk oda baþkaný. Dolayýsýyla arþivi, hafýzasý elindeydi. Anýlan yýllarda hazýrladýklarý kitaplarý ve o ziyarette çekilmiþ fotoðraflarýyla; kimimize bu denli uzun süreli baþkanlýk “demokratik” gelmese de bir sürekliliði temsil ediyordu. Ne de olsa bizim odamýz anýlan süre içinde “vekilliðin yolu oda baþkanlýðýndan geçer” hesabý kimi örnekler nedeniyle altý baþkan deðiþtirmiþti. (Felat Cemiloðlu, Þirin Yiðit, Kutbettin Arzu, Mehmet Kaya, Galip Ensarioðlu, Ahmet Sayar).
Tabii sadece ÝZTO deðil! Valilik, Belediye, Gazeteciler Cemiyeti, EBSO gibi kurumlarýn dýþýnda; bizzat fuar alanýndaki standa nerdeyse Ýzmir’in tüm sivil toplum kuruluþlarý ve demokratik siyaset yapan siyasal aktörleri ve kurumlarý bizzat gelerek Diyarbakýr’a muhabbetlerini teyit ettiler.
Ýzmir Diyarbakýr’ý karþýladý. Onur konuðu yaptý. Bu Diyarbakýr üzerinden Kürt halkýnýn kazanýmýdýr. Türkiye’ye önemli bir þey öðretti Diyarbakýr. Ne istiyorsanýz haklý mücadelenizle isteyecek ve alacaksýnýz. Baþka yolu yok. Egemenler size altýn bir tepsi içinde hak ettiklerinizi vermezler. Bu kuraldýr. Ancak siz hakkýnýzý alýrsanýz alýrsýnýz. O kadar.
Ýþte Diyarbakýr üzerinden bir okuma yaparsak abc’si budur.
Diyarbakýr, Kürtlükten, Kürt kültüründen, Kürt tiyatrosu, sinemasý, müziðinden, edebiyatýndan söz ederken yargýlanýyordu. 2000’li yýllarýn baþýnda Murathan Mungan’ýn oyunu sahnelenirken bir Kürtçe parça oyunda okundu diye festival programý içerisindeki oyun yasaklanmýþ oynatýlmamýþtý. Ama 12 yýl sonra Ýzmir’de fuar alanýnda Ýsmet Ýnönü Kültür Merkezi’nde Þekspir’in Hamlet oyunu iki buçuk saat boyunca Kürtçe müzikal olarak sahnelenmiþ ve Ýzmir ile Diyarbakýr Büyükþehir Belediye Baþkanlarý bin kiþiyle birlikte oyunu izlemiþler ve hep birlikte alkýþlamýþlardý.
Birkaç ay sonra da Ýzmir Büyükþehir Belediye Baþkaný Aziz Kocaoðlu heyetiyle birlikte Diyarbakýr Büyükþehir Belediye Baþkaný Osman Baydemir’e iade-i ziyaret yapmýþtý. Ýþte 2014’ün Ýzmir Enternasyonal Fuarý 83. kez kapýlarýný açarken hikâyenin öncesi buydu.
Fuarda Malatya ile birlikte Diyarbakýr konuktu, hem de onur konuðu. Kürdi bir görsellik yarattý ÞehrAmed…
Ey Ýzmir! Ýþte, bütün renkleriyle Diyarbekir, Amed, Amida, Diyarbakýr burada dedi. Karpuzuyla, kadayýfýyla, pirinci, bulguruyla, sucuðu, kaçak çayýyla, Cemilpaþa konaðý, dört ayaklý minaresi, Surp Giragos Ermeni kilisesiyle, ben buradayým ey Ýzmir gel tanýþ olalým dedi.
Kitabýn ve hikâyesinin orta yerinden konuþmak gerekiyorsa demem odur. Ortada muktedire meydan okuyan farklý cephelerden bakan iki muhalif þehir var. Biri olanca Türk kimliðiyle bayraðý ve heykellerinin olanca görsellikleriyle ben buradayým diyor. Ve “mahalle baskýsý” yaratmak üzerinden dayatýlan baðnazlýða meydan okurcasýna eyvallah etmeyeceðiz diyor. Öbürüyse diþiyle, týrnaðýyla, yokluk, inkâr, ret ve imha üzerinden bugünlere taþýnmýþ Kürdi bir varoluþu temsil ediyor.
Ýþte yazýlacaksa iki þehrin hikâyesi asýl budur.
Ben bunu bilir bunu söylerim.
Bir yanda Ýzmir, öbür yakada Dîyarbekir yani Amed…
Þeyhmus DÝKEN
06.09.2014, Diyarbekir
Son Güncelleme Tarihi: 12 Eylül 2014 15:18
