Halksız Demokrasi Olmaz
01 Nisan 2017 15:32 / 1036 kez okundu!
Bu kadar yetki verilir mi?
Kime?
Tek adama.
Pekala bu 'tek adam' kim?
Gelecekteki muhtemel Cumhurbaşkanı. Kim olacağı bile şimdiden belli değil. Aynı zamanda da büyük bir sorumluluk yüklüyoruz bu tasarıyla.
Ne yapacak?
Hükümet edecek. Hem cumhurbaşkanlığı hem başbakanlık görevini birlikte yürütecek. Yürütmesin, sadece birini yapsın deniyorsa, böyle bir yönetim tarzını uzun zamandır tecrübe ettiğimiz ve pek çok mahsurları olduğu ortaya çıktığından dolayı bu kez de böylesini denememiz gerekiyor. Darbeler, milletvekili transferleri, karar alamayan yönetimler, hükümet manipülasyonları, partisiz başbakanlar vs vs... Pek çok şey sayılabilir.
Ayrıca yaptıklarından dolayı millete hesap verecek. Meclis ve Anayasa Mahkemesi tarafından denetlenecek.
Böyle birini yetkilendirmekten korkuyoruz. Sebep?
Ya memleketi keyfe keder yönetecek, ülkemize göz koymuş yabancı devletlerle işbirliğine gidecek olursa?
Oğlum; siz şimdiden FETÖ’cülerle, PKK ile, Almanya ve onun hinterlandı ile, CIA ile aynı saflara düşüyorsunuz ya. Allah vere de bu yetkiler sizin elinize geçmeye.
O halde neymiş? 'Adam gibi bir Cumhurbaşkanı seçmeliyiz. (Şimdi 'adam' gibi yazdım ya. aklı evvelin biri kalkar 'cinsiyetçi' diye yorum yazar. Halbuki bu bir deyimdir. Şimdiden not düşeyim de konu saptırılmasın)
Endişe şu; ya 'adam' gibi biri seçilmezse. İşte burada halka güvenmeme sorunu yaşıyoruz. 15 Temmuz’da ülkenin kaderine el konulmak ve işgal edilmek istenmesine karşı kanı canı pahasına direnmiş bir halkın sağduyusuna güvenmeyi öğreneceğiz.
Söylendiği gibi bu referandumla bütün bu yetkiler (ki ABD başkanı ve Fransa Cumhurbaşkanının sahip olduğundan daha geri yetkilerdir bunlar) bir 'tek adam'a verilmiyor. İşin özünde halka veriliyor. Yani referandumla halka sorulan soru 'bu yetkileri sen kullanmak ister misin?' sorusudur. Oylanacak olan budur. Eğer evet çıkarsa halk bu yetkileri kullanmayı kabul edecek demektir. Ve de 2019’da ve daha sonrasında yapılacak seçimlerle, bu yetkileri inandığı, güvendiği birisine, kendi adına kullanmak üzere verecektir. Güvenine layık olmayacak olanı da bir daha seçmeyecektir. Hele hele manipülasyonu yapıldığı gibi 'kötü yola' sapmaya kalkan olursa da 15 Temmuz benzeri bir direniş koyma hakkına da sahip olacaktır. Kaldı ki sorun sadece kötü amaçlı kullanımla sınırlı da değildir. Yönetiminden ve uygulamalarından memnun olmadığı birini dahi ikinci bir kez seçmeyecektir.
Şimdiki sistemde halk, ülkeyi yönetmek üzere bir siyasi partiyi yetkilendiriyor. Genel eğilim, en çok oy almış partinin yönetmesidir. Eğer tek başına yönetecek çoğunluğu sağlayamazsa, o zaman da başka partilerle uzlaşmaya gidiyor (koalisyon), birlikte yönetmeye çalışıyorlar. Ama pratikte böyle olmuyor. Elli çeşit dalavere dönüyor. Hiç olmadık yönetme kurulları (yani hükümetler) oluşturuluyor. Bir sürü vesayet odağı parmağını işin içine sokuyor, kendi menfaatleri doğrultusunda çalışacak hükümetler kurdurmaya çalışıyor. Çoğu zaman da beceriyor. Ve halkın sandık iradesi çöpe gidiyor.
Bu böyle olmaz diye düşünüyorsanız eğer 'demokrasi' anlayışınızı gözden geçirin. Çünkü halka güvensizlik, vesayetçi sisteme kaymanızı getirecektir. Halk sağlıklı bir seçim yapamaz güvensizliğini taşıyorsanız o zaman da 'aklı başında' elitlerin bu seçimleri yapmasını tercih ediyorsunuz demektir. Çünkü birincinin alternatifi budur. Bunun adı ise demokrasi değil, meritokrasidir. Yani üstün özellikleri olanların yönetimi.
Tabi bizler vesayetçi, yani 'gerektiğinde' halkı by pass eden bir mantıkla düşünmeye alıştığımızdan halk iradesinin doğrudan devreye girmesi işi kafamıza yatmıyor. Halkın devrede olup olmayacağı akıllara bile gelmiyor. 'Etkili çevreler', 'tek veya çift adamlar' düşüyor akıllara hemen. Halbuki demokrasilerde esas olan budur. Ve de geçmişte, bu tür demokrasi anlayışını 'burjuva demokrasisi' diye az eleştirmedik. Yani halkı sadece ihtiyacı olduğunda gündeme alan bir sınıfın oligarşik yönetimi.
Firuz TÜRKER
01.04.2017
Son Güncelleme Tarihi: 01 Nisan 2017 16:45
