ForumYeni kitaplar  Yeni Konu 

Savaşın Gizli Günlükleri

10 Ocak 2008

hurkus





Fransızlar bugünlerde İkinci Dünya Savaşı'nda yaşanan acıları bir genç kızın gizli günlüklerinden okuyarak yeniden hatırlıyor. Bu günlük çok bilinen Anne Frank'ın Günlüğü değil. Bunlar yaşamı Nazi konsantrasyon kampında sonlanan genç bir Fransız kız öğrencinin günlükleri. Helene Berr adlı söz konusu gencin orijinali daha önce Fransa'daki Holokost Müzesi'nde sergilenen günlükleri şimdi kitap olarak ülkede yayımlandı. Kitapta günlükler dışında fotoğraflar da bulunuyor.


Berr, zengin bir Yahudi ailenin çocuğu olarak 1921'de dünyaya geldi. Küçük yaşlardan itibaren edebiyata ve yazı yazmaya büyük ilgisi vardı. Sorbonne Üniversitesi'nde İngilizce öğrenimi görüyordu. Sıkı bir Shakespeare hayranıydı. Ancak Berr'in hayatı Naziler'in 1942'de Paris'i işgaliyle değişti. Helle Berr artık diğer Yahudiler gibi göğsünde bir yıldızla geziyordu. Biricik aşkı, nişanlısı Jean Morawiecki ise direnişçilere katılmak için Paris'i terketmişti. 1943'te sahipsiz Yahudi çocuklarıyla ilgilenmeye başladı. 8 Mart 1944'te ailesiyle birlikte tutuklandı.


Tüm bu süre boyunca yaşadıklarını ve duygularını gizlice tuttuğu günlüklerine dökmüştü Berr ve evden ayrılmadan önce de günlüklerini evin aşçısı Andree Bardiau'ya verdi.

Berr, yakalandıktan sonra ailesiyle birlikte önce Drancy oradan da Aushwitz'e gönderildi. Almanya'daki Bergen-Belsen konsantrasyon kampında nisan 1945'te yaşamını yitirdi.

Berr günlüğünün bir yerinde "Bu günlüğü neden yazdığımı biliyorum, bunun Jean'a verilmesini istediğimi ve kendisi geri döndüğünde burada olmayacağımı biliyorum. Jean'ın yokluğunda neler düşündüğümü onun öğrenmemesinden önce yok olmak istemiyorum" diye yazmıştı.

Ahçı Bardiau, bunları savaştan sonra Jean Morawiecki'ye ulaştırdı. Morawiecki, bunu 1992'de Berr'in kuzenine verdi, kuzeniyse 2002'de Holokost Müzesi'ne. Günlükler Berr'in işgal altındaki Paris'te yaşadığı korkuyu, endişeli bekleyişi ortaya koyuyor. Berr'in satırlarından ortadaki trajik duruma rağmen umudunu kaybetmemeye çalıştığı anlaşılıyor. Ancak Berr'in 1944'te yazdığı son metnin en son cümlesi ortadaki trajediyi çok iyi anlatıyor:

"Korku! Korku! Korku!"


10 Ocak 2008
Uyarı

Yorum yazabilmek için üye olmalı ve oturum açmalısınız.

Eğer sitemize üye değilseniz buraya tıklayarak hemen üye olabilirsiniz.

Eğer üye iseniz oturum açmak için buraya tıklayın.

Bu tartışmayı Facebook'ta paylaşabilirsiniz:
Facebook'ta paylaş
0