Þehir ve hemþehriler - Rengin Soysal
02 Aralýk 2009 23:13
Þehrini korumak deðil, hemþehriye yaranma kaygýsý bu.
Yaþadýðýn kenti sevmek deðil, gizli bir kompleksin övünme biçiminde tezahürü sanki.
Týpký ‘vatansever’ olduklarý için ülkelerinde olup biten hiçbir þeye toz kondurmayanlarý andýrýyorlar.
Ayný onlar gibi, eleþtiriyi hainlikle eþ tutuyorlar.
Ýzmir’deki malum olaylar sýrasýnda ‘ele’, sonrasýnda, dile ve kaleme gelen öfke; “yakýþmadý” diyenlere gösterilen o hýrçýn tepki, böyle düþündürüyor beni.
Bir þehri sevmek, o þehirde doðduðuna, büyüdüðüne, yaþadýðýna sevinmek nedir, iyi bilirim yoksa.
Gerçek anlamýyla “yedi göbek” Ýstanbullu bir aileden geliyorum çünkü ve gayet samimi bir Ýstanbul sevgisi aþýlanarak büyütüldüm.
Ýþte tam da o yüzden, Ýstanbul’u eleþtirmeyi en baþta kendime hak görürüm.
Sýrf Ýstanbullular diye, hemþehrilerimin her eylemine sahip çýkmam. Bana çið, haksýz, yanlýþ yahut insafsýz görünen davranýþlarýný kabullenmem, benimsemem, herkesten evvel ben itiraz ederim, elimden geldiðince.
Þehrinizin çirkinleþtiðini, bozulduðunu gördüðünüz kadar, oranýn yerlileri, sakinleri olarak, kendi hatalarýnýzýn farkýnda olmaya da çaba göstermeniz gerekir.
Yazýnýn devamý için týklayýnýz
