Korkmak
07 Aralık 2012 23:15 / 2045 kez okundu!
Korkuyorum, / hem de ölesiye... / Yıllar sonra çocuklar, / adını bile bilmeyecek papatyanın / bir serçenin uçtuğunu göremeyecekler diye..
***
KORKMAK
Korkuyorum,
insanım çünkü.
Korkmuyorum dersem inanma
dahası güvenme.
Korkuyorum,
hem de ölesiye...
Yıllar sonra çocuklar,
adını bile bilmeyecek papatyanın
bir serçenin uçtuğunu göremeyecekler diye..
Kıvrım kıvrım
akamayacaksa dere,
sular değil
yaşam akıp gidecekse borunun içinde.
Yaprağın yeşili paranın yeşiline...
Ormandan kalan hüzün..
Sapsarı...
Umursamazsan, umursamazsak
kazanacaklar.
Her şeyden önde
tufeylinin çıkarı.
Kurumuş ağacın bakışı...
Öfkeli...
Küskün...
Korkuyorum.
Kavga zor, yol uzun.
Biliyorum,
ucunu bile göremeden hasretimizin
bırakmak olası nefes almayı.
O değil korkum...
Son defa vurmadan önce bu yürek
o büyük hasrete dair umudum
terk etmesin beni.
Umutsuz kalmaktan
korkuyorum.
Hala tahtındayken haksızlık
kökü kazınmamışken
henüz zulmün
güce tapınma vıcık vıcık
sıradanlaşmış ölüm her gün...
Öfkem ayakta tutar
Öfkem taşır beni yarınlara.
Öfkemi kaybetmekten
korkuyorum.
Senin yolunda yürürken adım adım,
kavgan kazıdı bilincime
tarihsel haklılığını...
Emek emek bu dünyayı
senin kurduğun gerçeğini
o kavgada anladım.
Haykırırsak bilenir gerçekler
mızrak gibi,
ancak o zaman delebilir çuvalı...
Haykırmazsak...
Yalanlar köreltip temrenlerini
sığarsa diye çuvala...
Korkuyorum.
Yeniyi her öğrendiğimde
hayret etmeyi
en sıradan gerçekleri
kafama takmayı
üçgenin açılarını
hala hesaplayabildiğime
sevinmeyi
unutmaktan
çocukça belki ama
korkuyorum.
Korkuyorum dostlar yalan değil
kol kola girmiş yaşamla emeğin
kazanacağına dair umudumu,
zulmün her boy gösterişinde
ateşlenen öfkemi,
çaresizliğin haykırışını her duyduğumda
mayalanan merhametimi,
yaşama dair her şeye olan merakımı
Yitirmekten...
Hiç de utamadan söylüyorum
korkuyorum.
Umudum
öfkem
merhametim
merakım...
Yitirirsem eğer
Benden ne kalır ki geriye...
Nadi ÖZTÜFEKÇİ
07.12.2012
