Kutsal Rüzgar
23 Kasým 2008 08:14 / 1858 kez okundu!
Kimse kimsenin olmasýn..
Yaþam yolculuðumuzu yalnýz sürdürürüz... Sonra, birileri gelir, sendeki seni ister...
Benim ol der... Hayatýný bana ver. Sevgini, her þeyini...
Gözlerin sadece bana baksýn, dudaklarýn bana gülsün, ellerin beni okþasýn, benim yolumda yürü.. Benim ol, sadece benim...
Sahibin ben olayým.
Oysaki sevmek, gerçekten sevebilmek, onun sahibiymiþ gibi hissetmek ve hissettirmek deðildir. Özgürlüðünü sonuna kadar yaþayabilmesini hissettirebilmek gerçek sevgidir. Kimse kimsenin deðildir ve olmamalýdýr.
Bir insaný kýskanmak ona güvenmemek her þeyden önce kendine güvensizliðin dýþavurumudur.
Kendisine, içindeki gerçek öz benliðine saygý duyan birey, bu hastalýklý duyguyu içinde barýndýrmaz.
Asýl sahip olmamýz gereken kendi özgürlüðümüz ve kiþiliðimizdir. Özgürlüðümüze koþulsuz bir þekilde sahip isek, iþte "o zaman" da eller, gözler ve kalpler beraber olabilmeyi seçiyorsa, gerçek sevgi doðru yere ulaþmýþ demektir. Sevgi ve ilgi zorla istenmez, istenirse zaten o sevgi olmaz. Kendiliðinden geliþir ve çoðalýrsa adýna sevgi diyebiliriz ancak ilgi yoksa bunu zorla talep etmek zavallýlýktýr. Ýkili iliþkilerdeki en büyük tuzaklardan birisi de budur.
Bana ilgini ver, sevgini ver, benim ol, hep benim; bana ait ol, hayatýn benim; benim çizdiðim yolda yürü, sen bana aitsin.
"Kimse kimsenin deðildir."
Aslýnda hepimiz yalnýzýz ve kendimizden bir tane daha yok. Hayata yalnýz geliriz, maddi ve manevi olarak birçok þey ediniriz. Eðitiliriz,öðreniriz, paylaþýrýz, baþarýrýz, kaybederiz, zevk alýr, ya da acý çekeriz, çoðalýrýz, sever ve seviliriz; sonunda yaþamdan yine yalnýz gideriz.
Kimse kimseye ait deðildir.
Bu hissi yaþatmaya çalýþan insanlar bizi seviyor olamaz. Sadece kendilerine ve egolarýna aþýk insanlardýr onlar.
Halil Cibran, tek bir cümlede her þeyi özetler: "Hep yan yana olun ama birbirinize fazla sokulmayýn çünkü tapýnaðý taþýyan sütunlar da birbirinden ayrýdýr."
Kafes bir kelebeðin yeri deðildir.
Kendi tutsaklýðýný sadece kendisi yaratan canlý türü, ne yazýk ki insanoðlundan baþkasý deðil. Tutsaklýðý yok edecek olan da yine kendisidir. Bu ise cesaret ve deðiþimin gücüne, öncelikle kendisinin inanmasý ve uygulamasýyla gerçekleþebilir. Kuyruðunu ýsýran bir yýlana dönüþmesini kiþi sadece kendi yaratýr. Canýný acýttýkça kuyruðunu ýsýrýr, ýsýrdýkça daha da acýtýr. Kendisine güvenemeyen ve kendisine acýyan birey yaþamý boyunca bunu tekrarlar ve sonunda kendisine saygýsýný yitirip acýnacak duruma gelir. Kendisine saygýsýný yitiren bireye, baþkalarýnýn saygý duymasý imkansýzdýr. Cesaretsizlik ve kararsýzlýk onu geri býrakýr. Birey, tüm bu debelenme sýrasýnda aslýnda kaybettiði en önemli þeyin "hayatý" olduðunu bilmez ve giden hayatýn geri alýnamayacaðýný... Bireyi milyonlarca insandan ayýran ise, sorunun deðil çözümün bir parçasý olabilme özelliðidir.
Özellikle ikili iliþkilerde insanlar, her anlamda kendi gibi olan insanlarý isterler; sonsuz uyumun burada saklý olduðunu düþünerek... Bu da bir narsizm biçimidir. Oysa yaþamý canlandýran sürprizler farklýlýklarda gizlidir. Farklýlýklar, iliþkileri besler ve asýl uyum farklýlýktadýr. Uyum zaten beraberinde gücü ve nitelikli olmayý getirir. Farklýlýðýn beslediði böylesi bir uyum ise kendiliðinden var olur. Duygular zorlamasýz ve yaptýrýmsýz birleþtiðinde güzellik var olur.
Týpký, tek bedende yaþayan biri yeryüzü diðeri de gökyüzüne ait iki hayvanýn efsanesindeki mucizevi güzellik gibi. Onlar birbirlerine "sahip" deðillerdir çünkü onlar zaten "tek"tir. Bu ayrýcalýðý yaþayabilme þansýna sahip olanlar ise, hayatýn verebileceði en büyük ve anlamlý ödülü kazanmýþtýr.
Özgür ve güçlü bedenine kavuþtuðunuz aslanýn güçlü kanatlarý olabiliyorsanýz, ya da kavuþtuðunuz kartalýn, özgür ve güçlü kanatlarý ile yükselmeye hazýr güçlü bir aslansanýz; iþte o zaman, hem yeryüzünün hem de gökyüzünün tarifsiz ve sýnýrsýz güzelliði size armaðan edilmiþ demektir.
Ýþte o zaman yaþam yolculuðunun doðru yönü için, kanatlarýnýzýn ihtiyacý olan tek þey rüzgardýr. Ýþte o zaman Tanrý, Kutsal Rüzgarýný vermeye zaten hazýrdýr.
Ayþegül Yeþilnil
12-14 Kasým 2008 / Ýstanbul / Dolunay zamaný / 02.20
