Küçük Bir Dünyada Büyük Bir Yaşam Kurulabilir - Anemonlar
05 Mart 2007 13:23
İşte bu yüzden bahçeye bahar gelip de dönüş yoluna çıkarken, içimi merak kemirir durur. Geçen kıştan geride bıraktıklarını merak eden bir baba gibi sorular geçer aklından. Acaba ortancalar nasıl? Ya geçen yıl diktiğim söğüt? Ya genç ve sıcak iklimlerin dostu bildiğim avokado
kurudu mu acaba? Defne de yaralanmış olabilir pekala? Ihlamur, ya iki renkli begonvil, kışı kazasız geçirebilmiş midir? Ya diğerleri? Kışı atlattılar mı? Donlarda, fırtınalarda, dolularda, saldırılarda kimler öldü, kimler kaldı? Kimler hasta, kimler yaralı? Bahçeye çıkar çıkmaz , koşar adım budur öğrenmek istediklerim. Japon gülleri? Gövdeleri kuru gibi ama, canlanacağa benziyorlar.. Badem ağacı? Fıstık çamlarının yaprakları kavruk gibi, ama onlarda da önemli bir
telefat yok. Geçen yıl daha kötüydü. Badem çiçek bile açmış,şimdiden onu nasıl koklayarak ısıracağımın denemelerini yapmam gerekir. Bak bu sevindirici: Bücür erik. Daha bir yaşında. Çiçeklere bezemiş kendini.
Ne güzel!
Bahar! İnsanlığın en büyük zıtlaşmalarından birisi yeniden başlıyor Yabancı yandaşım, Entropy ile doğanın düzeni arasındaki kavga,ekilen tohumlarla zararlı ayrık otlarının çekişmesi... İnsanlığın binlerce binlerce yıllık mücadelesi...
Bahçem ile ben uzlaşıncaya kadar epey kayıp olacak anlaşılan. Ben hazırım. Boğuşmaya başlamalıyım. Silahlarım: Kazma, kürek, bel ve tutku.
Biliyorum doğayla baş etmek zor. Geçen yıllardan biliyorum. Doğaya şımarıklık sökmez. Sökmediğini doğa bize öğretir. her şeyin bir yeri ve zamanı olduğunu öğreniriz eninde sonunda. Doğada bir ast-üst ilişkisi yoktur. Ben de bir otum, bir ağacım neticede. Ben de doğanın bir parçasıyım. Bunu unutmamak gerekir.
Doğaya karşı kibrimi yenmeliyim. Kibir başarıyı cılızlaştırır. Ne kadar uğraşırsam uğraşayım, ne kadar sularsam sulayayım, hangi gübreleri kullanırsam kullanayım, mayısta kır çiçekleri ve gelincikle kaplı tarlalar, papatyalarla, bembeyaz , uçsuz bucaksız bahçeler yaratılamayacağını biliyorum. Bilsen cancağızım doğanın en güzel günlerini yaşıyorum. Bu güzellikler üzerine yeni ve daha iyilerini yapmak zor,öğreneceğim. Küçük bir dünya üzerinde yaşam helozonumu mümkün olduğu kadar büyüteceğim.
