Avlulu evlerin çocuğuysanız eğer...

Ahmet Büyükçulhacı

Tüm Yazıları

Ansızın geçip gidiverir zaman... Hani, "Göz açıp kapayıncaya kadar" derler ya, işte öyle ansızın geçip gidiverir zaman... Şöyle bir geriye dönüp baktığınızda elde kalanın ne olduğunu düşünürsünüz yaşanmışlık adına...

Avlulu evlerin çocuğuysanız, burun direğinizin sızlaması hiç geçmez, geçmişi anımsadığınızda...

Kalabalık yenilen yemeğin tadı gelir damağınıza... Komşunun incir ağacının size eğilen dalları... Hayat çeşmelerinden akan suyun soğukluğunu hissedersiniz ellerinizde... Sıkıntı içindeyken size her şey yolundaymış gibi davranan anne-babanızın gayretleri düşer gözbebeğinize... 

Çevrilen çember, sıkı arkadaşlığın resmidir avlulu evlerin çocuğuysanız eğer... Sakızdan çıkan artist ve futbolcu resimlerinin ütülmesidir paylaşmanın adı... Biriktirme, cimriliğin değil, aç-açıkta kalmamanın, yokluğun acısını derinden duymanın telaşıdır... 
Avlulu evlerin çocuğuysanız eğer, yakınlarınızın, sevdiklerinizin sevincine de, kederine de koşar adımlarla gidersiniz... "Bak, bana ihtiyacın olursa hemen ara, ikiletmeden oradayım!" dersiniz...

Yüzünüzdeki gülümseme içtendir, üzüntünüz maskesiz... Sözünüz kişiliğinizdir... Bileğiniz sağlamdır, yüreğiniz gibi; AVLULU EVLERİN ÇOCUĞUYSANIZ EĞER...

Gelen zaman, geçen zamana denk düşmüyor bugünlerde... Her şey gerçek rengini yitirmiş gibi... Hayat sanki, kötülerin kahraman olduğu bir film... Ve biz öylesine izliyoruz boş gözlerle... Giderek acılar acıtmıyor artık, savaşlar, ayrılıklar, aşklar inandırıcı gelmiyor...

Yavaş yavaş değil, hızla kaybolan bir şeyler var...

TIPKI AVLULU EVLER GİBİ... 

Ahmet Büyükçulhacı
26.06.2009


Resim: Sadig Toma

Arkadaşına Gönder Yazdır

Bu yazıyı Facebook'ta paylaşabilirsiniz+:

0

Yorumlar
30 Haziran 2009 23:02
deepblueeagle	valla öyleymiş. insanların anıları bile yanlış olabiliyormuş. çocukluğumuzla ilgili bazı anları, olayları yanlış hatırlayabiliyoruz. çok tatlı bir anı'mız büyüklerimizin acı bir anısı olabiliyor.  şu şöyleydi di mi, diye sorunca, hayır öyle değildi yanıtını alabiliyoruz. çember, alt-üst, meşe, dokuztaş... dünya hızlı değişiyor. biz belki çocukuluğumuzu, o ışıltılı günleri, o büyüyü arıyoruz. sertleşip katılaşmamak da lazım. şimdiki çocuklar evde oynuyor futbolu, fifayı. biz diğer mahallelerle savaş yapardık. onlar nette yapıyor. güzeldi. thanx.
Uyarı
Yorum yazabilmek için üye olmalı ve oturum açmalısınız. Eğer sitemize üye değilseniz buraya tıklayarak hemen üye olabilirsiniz. Eğer üye iseniz oturum açmak için buraya tıklayın.