|
Seniorita
|
Babamın küçük kızıyım ben...
Her zaman da öyle kalacağım...
Canım babam...
Kimi bu kadar çok sevebilirim, bilemiyorum... Anne, kardeş, eş hepsinin sevgisi çok başka ama baba sevgisi bambaşka...
Babaları tanır mısınız? Babanızı...?
Nasıl fırtınalar yaşarlar içlerinde bilemeyiz ve tahmin edemeyiz. Öyledir babalar, göstermezler hiçbirşeyi... Hissettirmezler yaşadıklarını...
Ama onu tanıyorsanız, bilirsiniz ve tahmin edersiniz. Dahası görür ve hissedersiniz. Ama gizlidir. Siz de çaktırmazsınız onu tanıdığınızı, aynı babanızın size yaptığı gibi... Ama neden ki?
Babamı çok iyi tanıyorum ben... Hep orada o, hep benim yanımda... Her an, her ne olursa olsun... Onunla büyüdüm, babamın kızıyım ben... Hala küçüğüm...
25 sene geçirdim babamla ve dahasını istiyorum. “Baştan başlar mısın?” deseler, “başlarım“ derim kendimden çok emin.. Her gün çok özlüyorum babamı.. Evdeyken de çok özlerdim, evlendim yine çok özlüyorum, hem de daha çok... Annem der ki “evlendik evimizde halı yoktu, sen doğdun, baban evi baştan sona halıyla donattı”...
Onu kapıda karşıladığımda yüzünü görmeli, telefon açtığımda sesini duymalısınız... Dünyalar onun olmuş gibi bakar ve konuşur benimle, hem de her seferinde...
Canım babam, Babalar Günü’n kutlu olsun... Seni o kadar çok seviyorum ki... Bir ömür boyu her zaman yanında olacağım... Sen ne zaman, nerede istersen beni o zaman orada bulacaksın...
Tüm çocuklara not:
Babanıza çaktırın onu ne kadar çok sevdiğinizi... Alıp kaçırın onu arada... Yemek yiyin başbaşa ya da birşeyler içip dertleşin... Küçük hediyeler götürün ona zaman zaman, kendinizi mesela... Merak etmeyin, zamana bırakın.. O da çaktıracaktır size sizi ne kadar çok sevdiğini...
Hayat çok kısa, kalbinizden geçenleri gizlemeyin... Nasıl olsa hep orada var olduklarını düşündüklerinizi – ailenizi – unutmayın!
Sevda Tanrıçası yapın onları...
|
Sitemizde yayınlanan yazılar, yazarlarını bağlar.
