|
hurkus
|
Muhalefet haa... Ahmet Altan
Türkiye’de yapılan en büyük siyasi sahtekârlık nedir biliyor musunuz?
İktidardaki partiyi eleştirmeyi “gerçek muhalefet” olarak sunmak.
Bu, iktidardaki partiyi de “gerçek iktidar” olarak kabul etmeyi getiriyor çünkü.
İkisi de yalandır.
Ne gerçek iktidar vardır burada, ne gerçek muhalefet.
Doğru dürüst muhalefet yapmaya yüreği yetmeyenler, iktidardaki partiyi eleştirerek kendilerini “muhalif” hissetmekten hoşlanırlar.
Bu durumun tam da böyle olduğunu anlatan yüzlerce örnek vardır.
Ben size en sonuncusunu, şu “Çiçek vakasını” anlatayım.
Cemil Çiçek, hükümet sözcüsü.
Geçenlerde Hürriyet’in Ankara temsilcisi Enis Berberoğlu’na dehşet verici şeyler söyledi.
DTP için “Iğdır’ı da aldılar, Ermenistan sınırındalar” dedi.
Bu cümle öylesine saçma sapan ve öylesine suçlayıcı bir ifade taşıyordu ki bizzat başbakan ve AKP grup başkan vekili bu sözleri eleştirdi.
Muhalefetten ise pek ses çıkmadı.
Dün, Genelkurmay “haftalık olağan açıklamasında”, Cemil Çiçek’in sözlerini destekledi.
Başbakan da ilk günkü tepkisinden geri adım attı.
Ergenekon sanıklarından Kemal Kerinçsiz de mahkemede “Cemil Bey’in sözlerini ayakta alkışladığını” söyledi.
Böylece “saflar” belli oldu.
Şimdi “iktidar” budur.
Genelkurmay destekli Çiçekçe açıklamalar, hükümetten “utangaç” bir destek, Ergenekon’dan alkış.
Bana bu “iktidarın” muhalefetini gösterin.
Var mı?
Çiçek’in Nazizm kokan açıklamalarını, Genelkurmay’ın açık desteğini, Ergenekon’un alkışını, hükümetin hafifçe kenarda durmasını eleştiren kimse bulunuyor mu bu konuda?
Böyle bir parti görüyor musunuz?
DTP’nin dışında.
DTP de Türkiye genelini değil de sadece Kürtleri temsil etmeyi üstlendiğinden “muhalefet” görevini tek başına yapması mümkün değil.
Eeee, nerede muhalefet?
Nerede o AKP’yi eleştirmek için hiçbir fırsatı kaçırmayan, AKP’ye oy verenlere hakaretler yağdıran “muhalif” gazetecilerle yazarlar?
Nerede ana muhalefet?
Nerede MHP?
Bunların hepsi aynı torbanın içinde oynaşan kedi yavrularıdır.
Torbanın içinde birbirlerini tırmalarlar ama iş “torbanın” kendisi hakkında konuşmaya gelince sesleri kesilir.
Bakın hükümette hangi parti olursa olsun, bu ülkenin iktidarını “Genelkurmay ve Ergenekon destekli Çiçek zihniyeti” oluşturur.
AKP, iktidardayken bile zaman zaman bu zihniyete karşı çıkabildiği için, “gerçek iktidarla” mücadele ettiği için o kadar oy alıyor.
O mücadeleyi bıraktığında oyları da düşüyor zaten.
Bu ülke, seçimlerde bir “iktidar” aramıyor.
Çünkü bu ülkede iktidar “seçimlerle” değişmiyor.
Seçimleri kim kazanırsa kazansın hep aynı iktidar ülkenin direksiyonunda oturuyor.
Türkiye’de halk “muhalefeti” seçiyor sadece.
Kim bu “iktidara” en güçlü biçimde karşı çıkarsa ya da “karşı çıkar gibi yaparsa” oyları o topluyor.
Niye 22 Temmuz’da AKP’nin oyları o kadar arttı?
Çünkü “gerçek” iktidarın karşısına “gerçek” bir muhalefet gibi dikildi, kendisine muhtıra veren askerin karşısında dimdik durdu.
Biz, o zaman bunu söylediğimizde AKP’liler itiraz etmişlerdi, “hayır, ondan değil, biz çok iyi hizmet götürdüğümüz için oy aldık” demişlerdi.
Bu seçimde niye alamadılar peki?
“Hizmet” mi aksadı?
AKP’lilerin bu konudaki açıklaması ne?
Doğru dürüst bir açıklamaları yok.
Cemil Çiçek’i koyunlarında barındırdıkları, Genelkurmay o zihniyeti desteklediğinde geri çekildikleri, Ergenekoncularla aynı safa düştükleri sürece oyları azalacaktır.
Bunu görecekler.
AKP “iktidar” olmak istediğinde, gerçek iktidarın koluna girdiğinde, halkın aradığı “muhalefet” olmaktan uzaklaştığında bunun bedelini öder.
CHP’den bir farkı kalmaz.
Bunca kriz var, sıkıntı var, dert var, AKP’ye karşı medyanın desteği var, niye CHP bir türlü yüzde otuzu bile bulamıyor?
Çünkü CHP “iktidar” partisi.
Bu ülkeden, bu halktan, hiçbir “iktidar” partisi oy alamaz.
Bizim medyanın “sahte muhalifleri” CHP’yi “gerçek muhalefet” gibi göstermek için göbeklerini patlatsalar da halkı kandıramazlar.
Eğer AKP böyle giderse, AKP’yi destekleyen medya da halkı AKP’nin “gerçek muhalefet” olduğuna ikna edemez.
Türkiye’nin gerçek bir muhalefet partisine şiddetle ihtiyacı var.
AKP aranan “muhalefet” olduğunda oylarını arttırıyor, “muhalefet” olmaktan uzaklaştığında oylarını kaybediyor.
Ve, işin acıklısı her geçen gün muhalefet olmaktan uzaklaşıyor, Avrupa Birliği’ni unutuyor ve müthiş bir muhalefet boşluğu yaratıyor.
Şimdi Türkiye “gerçek muhalefetini” arıyor.
Bu “muhalefet” AKP olursa gelecek seçimleri başarıyla kapatır, olamazsa...
Yeni bir “gerçek muhalefet” çıkar ortaya.
Taraf
.jpg)
|
Sitemizde yayınlanan yazılar, yazarlarını bağlar.
