|
hurkus
|
Ağır şekilde hastalanma talihsizliğine uğradıysanız, bir uçağa bindiriliyorsunuz ve ömrünüzün son günlerini Norveç’in başka bir yerinde geçiriyorsunuz.
Yok, uçağa yetişemediniz ve hastalığa ya da kazaya bu topraklarda kurban gittiyseniz?
O zaman da bu topraklara gömülemiyorsunuz.
Kasabanın küçük mezarlığı bundan 70 yıl önce yeni cenaze kabul etmeyi durdurmuş.
Çünkü cesetlerin, soğuk nedeniyle hiç bir şekilde bozulmadığını keşfetmişler.
İnanması güç ama bilim adamları yakınlarda 70 yıl önce ölüp buraya gömülmüş bir ceset üzerinde yaptıkları incelemede, 1917’de çıkan bir salgınla kasaba halkının önemli bir kısmının ölümüne yol açan grip virüsünü capcanlı tespit ettiler.
Kuzeyde 78. paralel üzerindeki Longyarbyön, Norveç’in kuzey sahili ile Kuzey Kutbu arasındaki Svalbard takımadalarından birinin üzerinde.’
* * *
‘Ölmenin yasak olduğu kent’ Norveç’te...
Peki, ‘Ölüler Ülkesi’ nerede?
Mitolojide Herkül’ün ‘Ölüler Ülkesi’ne indiği yer olan Cehennemağzı Mağaraları, Zonguldak’ın Ereğli ilçesinde...
İnsanın doğaya karşı yenilmez dayanma ve saldırı gücünü simgeleyen Herkül...
Yeraltı Tanrısı Hades’in yönettiği, hiçbir ölümlünün geri dönemeyeceği ‘Ölüler Ülkesi’...
‘Ölüler Ülkesi’ndeki üç başlı ve yılan kuyruklu köpek Kerberos...
Argolis Kralı Eurystheus...
O’nun Herkül’e verdiği 12 görev...
O, on iki görevin sonuncusu olan Cehennemağzı Mağaraları’ndan köpek Kerberos’un kaçırılması...
Ve Herkül’ün, Köpek Kerberos’u, Olimpos tanrıları Hermes ve Athena’nın yardımıyla yeraltındaki ‘Ölüler Ülkesi’ne inerek kaçırması.
Bu mitolojik inanç, bugün, ‘Cehennemağzı Mağaraları’nı insanlığın ‘Ölüler Ülkesi’ olarak kabul etmesine neden olmuştur...
Girişinde Herkül’ün bir heykelinin bulunduğu mağaraları, Roma döneminde Hıristiyanlığı ilk kabul edenler gizli ibadet yeri olarak kullanmıştır.
* * *
Şimdi yeniden ‘ölümün yasak olduğu ülkeye’ geri dönelim mi?
‘Bir dağın eteğindeki rüzgára karşı korunaklı vadiye inşa edilmiş küçük ahşap evlerden oluşan kasabada yaklaşık bin 5 yüz kişi yaşıyor.
Eskiden sürekli buz olan bu körfez, artık kış ortasında bile donmuyor. Çevresindeki buzullar da giderek eriyip küçülüyor.
Kışları aylar süren karanlık gece boyunca çocuklar yaptıkları kocaman ve sapsarı güneş resimleri ve kabartmalarını asıyorlar pencerelere.
Longyarbyön, 1500 insanın yanı sıra, kutup ayılarının da memleketi.
Üniversite birinci sınıfa başlayan her öğrenci, ilk gününde, kutup ayısının nasıl vurulup öldürüleceğini öğreniyor.
İlk tavsiye, ‘hayvanın başını vurmak zordur, göğsüne nişan al.’
Longyarbyön’de bu tehlikeli hayvanları meşru savunma dışında öldürmek kesinlikle yasak. O durumda bile olayı Svalbard valisine bildirmek gerekiyor.
Vali Per Sefland’ın ofisinde içi doldurulmuş koca bir kutup ayısı var. ‘Ben vurmadım’ diyor.
Vali tam tersine, başkent Oslo’da avukatlık yaparken, sırf doğal hayata düşkünlüğü nedeniyle buraya tayinini istemiş.
Yazlar neyse ama mevsim daha doğrusu gün kışa döndüğünde yaşam daha bir çetinleşiyor bu topraklarda.
Bembeyaz, kıpır kıpır ördek kolonisine bakınca, insanlar da kış uykusuna yatabilseydi diyorum, dev bir kuştüyü yorganın sıcaklığına gömülüp.’
* * *
İnsanların ölemediği...
Ölümün yasak olduğu Longyarbön...
Ve Kültür Bakanlığı’nın...
Zonguldak’ın Ereğli ilçesinde, tiyatro, kongre ve konser gibi etkinliklerin merkezi olmasını hedeflediği...
Mitolojide Herkül’ün ‘Ölüler Ülkesi’ne indiği yer olan Cehennemağzı Mağaraları...
* * *
Üzerinde yaşadığımız yerküre...
Ya da şöyle söyleyeyim...
Üzerinde yaşadığımız dünya gezegeni...
Güneş sisteminin en minicik gezegeni.
Ama BBC’den Norveçli Duncan Bartlett’in insanı allak bullak eden izlenimleriyle...
Anadolu Ajansı’nın Zonguldak Ereğlisi’nden geçtiği haberi bir arada okuyunca, bu minicik gezegendeki yaşam dalgalarının ne kadar da geniş boyutlu kreşendolar çektiğini görüyorsunuz...
27.07.2008
|
Sitemizde yayınlanan yazılar, yazarlarını bağlar.
