Babasýz çocuklar ülkesi!

24 Mayýs 2014 14:36 / 1189 kez okundu!

 

 

Madencinin yoksul mahallele

Madencinin yoksul mahallelerinde artýk çocuklar oynamýyor. Birbirlerine soruyorlarmýþ “senin baban da öldü mü?”rinde artýk çocuklar oynamýyor. Birbirlerine soruyorlarmýþ “senin baban da öldü mü?”

Dersim Soykýrýmýnda hayvan vagonu ile sürgüne yollanan bir Alevi ailenin çocuðu olan Cemal Süreya;

sizin hiç babanýz öldü mü
benim bir kere oldu, kör oldum
yýkadýlar aldýlar götürdüler 

der þiirinin dizelerinde.

Doðrudur derler ki “baba rýzk kapýsýdýr, kýymetini bilene”.

Sahiden doðu toplumlarýnda baba, eve ekmek getirendir / götürendir. Evin beli, direðidir. O sebeple evin bacasý akþamlarý tüter. Evin tenceresi akþam için kaynar, yemeði akþam için piþer. Çünkü iþinden yorgun argýn ama evde bekleyenlerinin olduðunu bilen yoksul ve emekçi babadýr umutla evine dönen. Sofra kurulur, gözlerin içi güler mi güler. Gerçi birikmiþ borçlar, taksitler de düþünülür. Olsun ama, babanýn iþi vardýr, çalýþýyordur ya! Gerisi ne gam…

Ýþte yerin yüzlerce metre altýnda günde 40-50 liraya çalýþan madenci babalar da öyleydi. Bir gece içinde yüzlerce babanýn binlerce çocuðu babasýz kaldý. Tam 432 çocuk. Üstelik yaþ ortalamalarý daha on’u bile bulmamýþken, babasýz kalmak!

Baba ocaðý sönünce adlarý “yetim”e, “öksüz”e çýktý.

Madencinin yoksul mahallelerinde artýk çocuklar oynamýyor. Birbirlerine soruyorlarmýþ “senin baban da öldü mü?”

Öldü ve kör oldu Soma madencisinin yetim çocuklarý.

Týpký Roboski çocuklarý gibi.

Týpký Zanqýrt (Bilge Köyü) çocuklarý gibi.

Sahi ne farklarý vardý ki!

Zanqýrt-Bilge ve Roboski çocuklarý da Soma çocuklarý gibi devlet dersinden sýnýfta kalarak adlarý yetime, öksüze çýkmamýþ mýydý.

Adý ister bombayla olsun, ister kan davasý ile olsun, ister kör boðaz nafaka uðruna kapitalistler sýnýf kinlerini ve sermayelerini biraz daha arttýrsýnlar diye olsun babalarý ölmedi mi? Katledilmedi mi?

Öldürüldü, katledildi ve dünya iþte o çocuklarýn baþýna yýkýldý o an?

Roboskililer üç yýldýr karalarýný baðlamýþ ve çýkarmýyorlar.

Zanqýrtlýlar o Mardin ovasýnda mezarlýk yolunu yýllardýr kendilerine mesken ettiler.

Haftasýnda daha þimdiden Soma Çocuklarý babalarýna mektup yazmaya baþladýlar.

“Bana hep ‘küçük yaz’ diyordun, yazýyorum iþte baba. Bana hep ‘güzel yaz’ diyordun, yazýyorum iþte baba. Biz her gün seni bakmaya geleceðiz baba. Caným babacýðým seni çok seviyorum. Rahat uyu baba…”  Kýnýk Köseler köyünden dokuz yaþýnda babasýz kalan Sennur’un sözleri bunlar.

Kan var bütün kelimelerin altýnda
Bir gül al eline sözgelimi
Kan var bütün kelimelerin altýnda
Beþ dakka tut bir aynanýn önünde
Sonra kes o aynadan bir tutam
Beyaz bir tülbent içinde
Koy iç cebine
Kan var bütün kelimelerin altýnda
Ýþte o kandýr senin derinlerine
Siyahtýr, orda kýrmýzýdýr

diyor Cemal Süreya.

Hem daha bu ne ki!

Size otuzüç kurþun yemiþ yüreklerden ve onlarýn yetim çocuklarýndan, mezar yeri bile bilinmeyen henüz kemiklerine el deðmemiþ babalarýn çocuklarýnýn yasýndan söz etmedim henüz. Kürdistan’ýn gözleri kan çanaðýna dönmüþ yetim çocuklarýnýn öfkesinden ya da…

Kaný henüz kurumamýþ, Okmeydanýnda boylu boyunca yatan ve taammüden cinayete kurban gitmiþ Alevi evladý Uður Kurt’tan da söz etmedim henüz.

Kaný kurumuþ ama katilleri orta yerde dolanan bir baþka Uður, Uður Kaymaz’dan da söz etmedim.

Hem ne diye edeyim ki!

Siz zaten hepsini yaþýyor ve biliyorsunuz. Berkin’i de diðerlerinin de.

Devlet dersinde katledilmiþ, darp edilmiþ, öksüz yetim býrakýlmýþ çocuklar ülkesi buralar…

 

* Çizim: Bir madenci çocuðu olan lise öðrencisi Nihal Acar'ýn yaptýðý resim

 

Þeyhmus DÝKEN

24.05.2014, Diyarbekir

 

 

Bu yazýyý Facebook'ta paylaþabilirsiniz+:
Facebook'ta paylaþ
0
Yorumlar
Uyarý

Yorum yazabilmek için üye olmalý ve oturum açmalýsýnýz.

Eðer sitemize üye deðilseniz buraya týklayarak hemen üye olabilirsiniz.

Eðer üye iseniz oturum açmak için buraya týklayýn.