Hamdolsun sana kadýn
17 Mayýs 2014 14:22 / 1703 kez okundu!
Ey melek; varlýk ile yokluðumun belirsizliðinden alýp götürdün beni. Hiç kimselere vaat edilmemiþ yüreðinin cennetine, gönül sarayýnýn el deðmemiþ gül bahçesine… Hem zamaným oldun hem mekâným. Bütün sanatlarýn üstünde hangi ilahî kudretin sanatýyla iþledin akýl ermez sevdamýzý? Durmadan yakar kül edersin gönül bahçemizi ve ardýndan yeniden yeþertip has bahçeye çevirirsin yangýn yeri yüreðimizi.
An olur avuçlarýmýn içindesin, an olur düþlerimden daha uzak. Hem ýþýðým hem karanlýðým olursun, kurumuþ duygularýmýn havzalarýna þekerpare tadýnda akar durursun. Senden öncesi güneþ doðmadý, ay görünmedi, yýldýzlar sönüktü; hangi nurlu ýþýkla aydýnlatýverdin karanlýklarda kalan ruhumu?
Ey azizem; seninle baþladý ezelim, seninle devam edecek ebedim. Cazibeli sunaklara kör bakar oldum, içimde depreþen arzular kuruyuverdi, iðrenç dürtülerimden arýndým, þan þöhret, dünya ve dünya malýna sýrt çevirdim. Bütün taptýklarýmdan hangi kutsal büyüyle kopartýverdin beni?
Ey derin gizemin dipsiz okyanusu kadýn; maliki güzelliðin sýnýrsýz aynasý, ardýndaki sýrrý çekiversen tanrýlarýn silueti kaybolur… Rahminden rahmanla dünyaya anlam verensin. Gözyaþlarýnda sevginin bereketini taþýyan kadýn… Sen hem benim hem evrenin tek varisi, doðurgan anasý… Hayatýmýn manasý, hamdolsun, aþk olsun, her þey sana feda olsun kadýn…
Þakir KADAN / ÝZMÝR
12.05.2014
Son Güncelleme Tarihi: 18 Mayýs 2014 16:04
