|
habibtaskin
|
Ýnsanlarýn anýlarý vardýr. Benimde bir aným var. Sizlerle paylaþmak isterim. Aþk ve sevgi ile yazýma baþlayayým. Ýlkokulda sýnýf arkadaþýma âþýk oldum. Sonrasýnda karþý sýnýfta olan bir kýza âþýk oldum. Sýnýf arkadaþým olan Hatice'ye söyledim. “Nahide'yi seviyorum” diye. Nahide'yi sýnýfa getirip benimle tanýþtýrdý. Birbirimize bakýp gülüþmüþtük. Sýnýfýmýzda Mürsel diye bir arkadaþým vardý. O da Nahide'yi seviyordu. Aramýzda bir yarýþ baþladý. “Ben seviyorum.” “Yok ben seviyorum.”diye. Sýnýfýmýzýn diline düþsek neyse okulun diline düþtük.
Nahide'nin babasý memurdu ve bir gün tayini çýkýnca Nahide'de ailesiyle gitmiþti. Mürsel ile baþ baþa kalmýþtýk. Âþýk olduðumuz kýzlarý birbirimize söylemiyorduk. Fakat birbirimizi gözaltýnda tutuyorduk.
Ýlkokulda siyah uzun saçlý, çekik gözlü bir kadýn öðretmenime âþýk oldum. En yakýn arkadaþýma söyledim. Bir teneffüs zilinin çalmasýyla okuldaki öðrencilerden duymayan kalmadý.
Ortaokula gitmeye baþladýðýmda devrimci oldum. Semtimizde derneðimiz vardý. Derneðe gelen kýzlara, kadýnlara bacý diyorduk. Bir ara beþ erkek mücadele arkadaþýmla konuþuyorduk. Biz mücadele içerisindeki kýz ve kadýn arkadaþlarýmýza âþýk olamaz mýyýz? Diye. Bu konuþma cinselliðe kadar uzadý. Ýlginç olaný ise konuþurken sesimiz duyulmasýn, ayýplanmayalým diye sessizden konuþuyorduk. Dernek sorumlumuza konuyu açmaya karar verdik. Açtýðýmýzda aldýðýmýz yanýtla þok olduk. Flört edemezsiniz kýzlar ve kadýnlar bizim bacýmýzdýr; evlenemezsiniz dedi.
Derneðimize gelen bir arkadaþýmýz Diyalektik Ve Tarihsel Materyalizmi okuyup anlatýrken. Derneðimizde bulunan, iki limon kasasýnýn üzerine kalasý koyup oturma yeri yaptýðýmýz yerde kýzlý ve erkekli oturup, anlatýlaný dinliyorduk. Bacý kelimesi aklýmýza gelince saðýndan solundan çaktýrmadan uzaklaþtýk. Kýz arkadaþlarýmýzla biz erkeklerin suratlarý kýpkýrmýzý oldu.
Kitaptan baþýný kaldýran arkadaþýmýz: “Biz yoldaþýz saflarý sýklaþtýrýn. Kadýn ve erkek devrimci mücadelede birlikte omuz omuzadýr.” Dedi. Biz saflarý sýklaþtýrdýk. Bir gözümüz sorumlumuzda, sorumlumuzun da bizlerde. Birkaç dakika sonra kýz arkadaþlarýmýzýn yanlarý boþaldý. Yine Kitabý okuyan arkadaþýmýz bizleri yan yana getirdi. Biz yine ayrýlýnca okumayý býraktý. Kadýn ve erkeðin mücadelesini anlattý.
O dönemde sokaðýmýzda oturan bir kýza sabahýn erken saatinde önüne çýkarak seni seviyorum dedim. Red edildim. Aklýma abilerine söylerse, abileri derneðe söylerse yandým düþüncesi ile alt üst oldum.
Bulunduðum siyasi harekette ayrýlýk olunca ben ayrýlanlara katýlmýþtým. Orada örgüt hakkýnda, çalýþma anlayýþýný bir arkadaþýmýz anlatýyordu. Ben o dönemlerde sessiz biriydim. Fazla konuþmazdým. Bu davranýþýmdan dolayý sorumlumuz tarafýndan herkesin içinde bana þunu söyledi: “Sevdiðin kadýn yoldaþ varsa söyle. Aranýzý yapalým. Hareketin bir evi daha olur” dedi. Ben renkten renge girdim. Bunlar bizim bacýmýz mý? Deðil mi? Arasýnda gidip geldim.
O gün bugündür hiçbir kadýna seni seviyorum diyemedim. Sadece birisine kem küm ederek, araya eklemeler yaparak diyebildim. O da kulaða bir výzýltý gibi gelmiþ olmalý.
Oysa içimden seni seviyorum diyebilmeliyim. Hatta haykýrmalýyým. Yine tutukluk yapýyorum. Hatta o dönemdeki, dernekteki mücadele arkadaþlarýmýn benden bir farký yoktur.
Ömrüm yeterse bir gün geniþçe yazarým. Aþkla devrimle kalýn.
Hüseyin Habip Taþkýn
12.06.2022
|
Sitemizde yayýnlanan yazýlar, yazarlarýný baðlar.
