ForumŞiir Tutkunları Şiirlerini Ameliyat Masasına Kendi Elleriyle Yatırıyor  Yeni Konu 

yitik zaman hikayeleri - V

08 Haziran 2008

kurşunkalem



ışığın karanlık hırka giydiği odalarda
yalnızlığıyla yarenlik eden bir adam

gönül aynasına tutarak yüzünü
ve kristalleşmiş çivileri avuçlarından sökerek

odanın duvarlarına şunları kazıdı

belki bir gün
insan olmaya çabaladıkça
kozmik bir ağın tutsağı olduğumu anlar
silkinirim

belki bir gün
düşmüş bir melek olduğumu kabul edebilirim

belki bir gün
yeniden
kanatlanıveririm

belki bir gün
altından bir çelenk gibi ışıldarken
alnımda “ O ”nun rahmeti

belki bir gün
ipekten bir harmaniyle karşınıza dikili veririm

belki bir gün
ruhuma kendi suretini giydiren nefesi
dile getirebilirim

o zaman neden bu kadar tutkuyla

“ Michael Angel - O “ dediğimi anlar mısınız


Uyarı

Yorum yazabilmek için üye olmalı ve oturum açmalısınız.

Eğer sitemize üye değilseniz buraya tıklayarak hemen üye olabilirsiniz.

Eğer üye iseniz oturum açmak için buraya tıklayın.

Bu tartışmayı Facebook'ta paylaşabilirsiniz:
Facebook'ta paylaş
0