Kürtler Bilge Vesek'ini Kaybetti

13 Haziran 2020 23:31 / 5684 kez okundu!

 

 

Önce aileden dört kiþiyi Diyarbakýr'a getirdiler. Bir kaç gün sonra da Sabri abiyi. Maalesef virüs ve aðýr zatürre hâli alýp götürdü onu aramýzdan.

 

****

 

Kürtler Bilge Vesek'ini Kaybetti

 

  Abdurrahman Demir, Zerruk Vakýfahmetoðlu, Sabri Vesek, Þahin Cizrelioðlu, Þeyhmus Diken. Diyarbakýr 2006, turistik otel.

 

2007 Temmuzu'nun çok ama çok sýcak bir günüydü. Ragýp Duran ile birlikte Orhan Doðan'ýn cenaze törenine gitmiþtik. Cizre'de hayat durmuþtu.

Tarihi kadimden zeyl kadim Cizre'de herkes Orhan Doðan'ý öte yakaya uðurlamaya endekslenmiþti adeta. Sabri abiyi aramýþtým. Çünkü aramasam kýzardý, nasýl olurda Cizre'ye ayak basar aramazsýn derdi, bilirdim.

Benim için, bizler için Cizre deyince ilk akla gelen bir simgeydi adeta. Ve tabi erken yaþta aramýzdan ayrýlan çok deðerli dostum arkadaþým doktor Ýsmail'in abisiydi Sabri abi.

"Þeyhmus'cuðum" demiþti avurtlarýnýn olanca dolgunluðuyla "yemeðe bizdesiniz sakýn bir yere kaybolmayýn" demiþti.

Hatýrlýyorum, hayli kalabalýk bir yer sofrasýydý. Hep öyleydi Sabri abi. Üstelik sadece memleketinde deðil, memleketin dýþýnda da öyleydi. Sonuçta Ahmed Arif'in vurguladýðý gibi Aþiret adamýydý, aþir töresi ile büyümüþ yetiþmiþ ve o törenin gereklerini yapan, uygulayan bir adamdý.

O yemekte demiþti ki Sabri Vesek aðabey; "Orhan, Kürtlerin Sokratý'ydý". O sözü o gün bugündür aklýmda kalmýþ.

Ocak 2018'de "Ahmed Arif, Abisi Olmak Halkýnýn" kitabýmýn imza günü için üþenmeyip ta Cizre'den Diyarbakýr'a gelmiþti.

"Abi niye yorulup geldin ki! Ben size kitabý imzalayýp yollardým." Demiþtim de, "olur mu asýl böyle günlerde bir arada olmak lazým, akþam kimseye söz verme, yemek yiyelim benim konuðum olacaksýnýz arkadaþlarla" deyivermiþti.

Abi olur mu filan dememe fýrsat kalmadan "mutlaka, mutlaka"yý da eklemiþti.

Ýþte o gece yemekte kitaptan iki dizeyi kendi vurgusu ile okurken kýsacýk videoyu yarým da olsa telefona kayýt etmiþtim. "Ben, taþta büyüdüm taþta, / öfkem bundandýr..." diyordu.

Sonraki günde Ýnstagram'da paylaþmýþtým. Sabri abi sosyal medya kullanmadýðýndan izlemiþ olma ihtimali de hiç aklýma gelmemiþti doðrusu!

Gece 23.00'de haber geldi. Diyarbakýr Gazi Yaþargil Eðitim ve Araþtýrma Hastanesinde Covid-19'dan Sabri VESEK aðabeyi kaybetmiþtik.

Bir ay önce çok sevdiði eþini kaybetmiþti. Koronavirüs salgýný nedeniyle Cizre'ye gidememiþ sadece iki kez telefon açýp baþsaðlýðý dilemiþtim.

Ýlkinde oðlu çýkmýþtý telefona. Bir kaç gün sonra bir daha arayýp bu kez kendisiyle görüþtüðümde, aramadýðýmý düþünerek sanki biraz kýrýldýðýný hissedince aradýðýmý söyledim. Hemen "henüz bana arayanlarýn listesini getirmediler, çok saðol" demiþti.

Önceki gece yarýsý hastanenin morg kapýsýndayken yeðeni Berivan anlattý. O þiiri okuduðu video kaydýnýn sosyal medyada yayýnlanmýþ halini evde izlemiþ, izlettirmiþ "hele oku bakalým ne yorumlar yazmýþlar bileyim" demiþ meðerse...

Eþinin vefatý sonrasý taziyeye epey giden gelen olmuþ koronaya raðmen. Aileden birkaçý virüsü kapmýþ. Önce aileden dört kiþiyi Diyarbakýr'a getirdiler. Bir kaç gün sonra da Sabri abiyi. Maalesef virüs ve aðýr zatürre hâli alýp götürdü onu aramýzdan.

Kelimenin tam anlamýyla "Bilge" bir þahsiyetti Sabri Vesek aðabey. Cizre gibi Botan Beyliði merkezinde, bir zamanlar Cizîra Botan Miri, Bedirxan Beyin hüküm sürdüðü coðrafyada Belediye Baþkanlýðý yapmýþ biriydi Sabri Abi.

Sohbeti çok derinlikli ve tarih ile edebiyat bir de nükte ile yoðruluydu. Espri yeteneði ile fýkralarýný dinlemeye doyum olmazdý.

Geçtiðimiz Mart ayýnda Udi Yervant dostumla Cizre'ye gidip kendisine misafir olma sözünü vermiþtik. Covid -19 belasý gelince de ertelemiþtik.

Yine bir kitap edebiyat muhabbetimizde; "Belki bilmezsin! Ben çok iyi bir edebiyat okuruyum. Senin yazdýklarýný okuduðumda Çehov'un hikayeleri aklýma geliyor. Gündelik hayattan güzel hikâyeleri bizlerle buluþturuyorsun" deyince! Lütfediyorsunuz abi filan demiþtim.

Evvelki gece, morg kapýsýna giderken telefonda ýsrarla "burasý virüs kaynýyor gelme" demiþlerdi. Çok üzgündüm. Çift maske, eldiven filanla gittim.

Yakýným Feride Laçin, Sabri abinin oðlu Pýrþeng, yeðeni Berivan, Feride'nin kýzý Sabri abinin de yeðeni Pelda, benim gibi Sabri abinin dostlarý Muharrem ve Abdurrahman Aslan bir kaç kiþiydik.

"Çok ama çok üzgünüm. En yakýnlarýmdan birini kaybetmiþ gibiyim. Kürtlerin içinde yaþý kemale ermiþ böylesine bilge kiþiliklerin sayýsý maalesef çok ama çok az. Sabri abi onlardan biriydi" dedim. Yeðeni Pelda hýçkýrarak aðlýyordu bir köþede.

Zor olan þu ki; Sabri Vesek aðabeye son görevimizi yapamadýk. Ne defin katýlýmýna ne de taziye kurmaya imkân var. Bir virüs deðerlerimizi alýp götürmekle kalmýyor. Ayný zamanda acýlý anlarda acýyý birlikte paylaþma isteðini de yasaklýyor maalesef.

Nerdeyse üç aydýr her akþam yetkililerce açýklanan "koronavirüs ölüleri" hani birer rakamdý ya! Önceki gece 17 kiþi öte yakaya göçmüþ ve toplam 4 bin 763 insan ölüp gitmiþ öte tarafa yas'sýz ve yakýnlarý dostlarýnýn uðurlamasýz hem de!

"Her birinin bu sayýlardan öte; kendilerine, yakýnlarýna ve dostlarýna dair hikâyeleri var" demiþtim bu süreçte, bir kaç kez.

Ýþte Cizre eski belediye baþkaný Cizrelilerin tabiriyle Sabrî'yê Newaf, Sabri Vesek aðabeyin bana deðen, dokunan izdüþümü. Ruhu þad olsun. Topraðý yeþersin onun bedeni ruhuyla...

 

Þeyhmus DÝKEN

13.06.2020, Diyarbekir

 

Son Güncelleme Tarihi: 29 Haziran 2020 19:55

 

Bu yazýyý Facebook'ta paylaþabilirsiniz+:
Facebook'ta paylaþ
0
Yorumlar
Uyarý

Yorum yazabilmek için üye olmalý ve oturum açmalýsýnýz.

Eðer sitemize üye deðilseniz buraya týklayarak hemen üye olabilirsiniz.

Eðer üye iseniz oturum açmak için buraya týklayýn.