Ümitvar olun; en yüksek gül sada, güllerin sadası olacak
15 Ağustos 2014 21:26 / 973 kez okundu!
Bir espiriye binaen acaba diyorum bu ülkenin ismi GÜLİSTAN olsa idi. Unutmayın GÜLİSTAN ismi bugün tüm Orta Asya ve Mezapotamya coğrafyasının BÜLBÜL'lerini çekecek güzellikte bir isim.
Keşke Gülistan ülkesinin (veya coğrafyasının) tüm sakinlerine GÜL'ler dense idi ve sadece beyaz, kırmızı, sarı ve pembe GÜL'ler olarak ayrım yapılsa idi.
Bir Mevlana felsefesi içinde veya Mevlana felsefesinin esasen kovasını doldurduğu Peygamber (asm) ferasetiyle , İkrime'lere kucak açan bir anlayışla YABANİ GÜL'lerimiz olsa idi ve hepsine 'sen de gel!' deseydik.
Tüm bu GÜL'ler içerisinde DİKEN'lere de katlansaydık. Herkes böyle bir ülkede o zaman [GÜL]ümsemez miydi?
Böyle bir ülkede LALE devrinden çok ötede bir GÜL devrini gerçekleştirmiş olmaz mıydık?
GÜLİSTAN CUMHURİYETİ bu sayede GÜL'leri ve BÜLBÜL'leri ile cennet köşesi haline gelmez miydi?
Maalesef bahçıvanlar naehil olunca tüm GÜL'leri soldurmuş. BÜLBÜL'ler de dağılmış. Ama bize ümitvar olmak düşer. Çünkü istikbal inkilabatında en yüksek GÜL sada, bu fecr-i kazibten sonra duyulacak.
Bugün en ince ve en nazenin Bahçıvanı kırdık ve üzdük bizler. O bahçıvan ki 170 ülkede gül bahçelerine bir anne gibi eğiliyordu. 170 ülkede o’nun gözyaşları ile yetişen güller vardı. Ama bizler o bahçıvana sahip çıkamadık.
Gül olamamışlar da çıktı zamanla. Gül gibi olamadılar. Dikence yaşadılar. Esasen fıtratlarında dikenliğe bir meyil varmış anlayamadık. Lakin bu dikenimsiler gülleri bile koruyamadılar. Gencecik körpecik fideler hışma uğradı.
Gül olmak KUL olmaktan geçiyordu. İncinmeyen ve incitmeyen bir kulluktan geçiyordu. Kimimiz öyle olduk kimimiz olamadık.
Gül gibi KULLAR rengiyle, kokusuyla, şerbetiyle, reçeliyle ve duruşuyla 170 ülkede kendilerini var edene feda ettikleri canlarıyla hırz-ı can etmişlerdi. Fena fi’l Gül olmuşlardı.
Güllerin Efendisi Aleyhissalâtü vesselam, gülleri intizar etmişti asırlar önce. GÜLLERE SELAM olsun manasında KARDEŞLERİNE SELAM göndermişti.
Acele edip kışta gelenler zemini ihzar ederek ve derin bir intizarla göçüp gitmişlerdi GÜLLER YURDUNA.
Ol Güller üstadı Bediüzzaman’ın asrının zemini tam bir kerbelaydı. Elleriyle zemini adeta çapalayarak hazırlamıştı. Tek tek kayaları taşları oynatmış ve bahçeyi hazır hale getirmişti. Acz fakr şevk şükür ve tefekkür ile beklemeye başladı. Ümitvardı. Ol GÜL’e (asm) Fena fi’l Güllerin muştusunu veriyordu.
Tek başına kendini feda ettiği o kış soğuklarından sonra çok gül yetişti. O tek başına bir sesti.
O bir çığlıktı. Zalimlerin korkulu rüyasıydı.
Davasında yalnız değildi. Ama ceberut duvarlar o kadar sertti ki yalnız kalmaya mahkum edildi.
Hz. İnsan tanımına uygun Güller Bahçıvanı ise Üstad’ın ihzar ettiği zemini Muhammedî gözyaşlarıyla büyütmüştü.
Sultanın sarayında o Bahçıvan güllerine hep kırık testiciğiyle su vermişti. Hiç ender hiçlik makamındaydı. Hiçbir şeyi yoktu. Sultanın karşısında tüm güllere hiçlik öğretti. Bülbüllere ise davetiye çıkardı. Yarasalara karşı tedbir aldı.
170 ülkeden Bülbülleri topladı. Yeterli görmüyordu. Hedefinde Güneşin doğup battığı her yerde GÜL BAHÇELERİ kurulacak ve tüm zemin-i Dünya GÜLİSTAN olacaktı.
‘Ben canıyım cananımın cananım bana can imiş’ diyen Seyyid Osman Hulusi Efendi Hz.leri de işte o kış vakitlerini görmüş geçirmiş Gülistan’ların aradığı tam bir Bülbül idi.
Emir Sultan, Şeyh-i Edeb-i Âli ,Yunus Emre, Hacı Bektaşî Velî, Mevlana ve Somuncu Babalar (rahmetullahi aleyhim) hepside Güllerin Efendisi aleyhissalâtü Vesselam’a aşık Bülbüleda idiler.
Doğruluk ve istikamet şehidi Binbaşı Âsım (R.aleyh) gibi diyelim ve nihayet verelim: ''Bu GÜLİSTAN'dan istifade edemeyen bed-mâyelere, nasibedâr olamayanlara sad-hezâr teessüf!"
CEMİL OLAN ALLAH’A HAMD VE GÜLLERİN EFENDİSİ MUHAMMED MUSTAFA ALEYHİSSALÂTÜ VESSELAM’A MİNNET VE ZEMİN İHZAR EDENLERE VE BAHÇIVANLARA İSE TEŞEKKÜRLER.
Salih G. SEVGİCAN
15.08.2014
