Türkiye'de adam olamayan erkekler
19 Þubat 2015 19:48 / 1701 kez okundu!
Bazý sözcükler, bazý acýlar karþýsýnda o kadar güçsüzlerdir ki. Benim için, Özgecan’ýn acýsý da öyle. Bu yüzden onun acýsýný yüreðimde taþýmayý tercih ediyorum. Nihayetinde, her þeyin kökü yürektedir. Yüreðimizde olanlar aklýmýzda varlýðýný gösterirler..
"Türkiye’de kadýn olmak çok zor" cümlesi, yasalarýn kadýnlarý maðdur ettiði sürece, terütaze bir cümle olarak varlýðýný koruyacaktýr. Amacýmýz, bu cümleyi eskitmek olmalýdýr.
Türkiye’de kadýn olmanýn zorluðunu, kadýn olarak hepimiz biliyoruz. Bu yüzden, erkek olmanýn acizliðinden bahsetmek gereklidir. Bu aciz adamlarýn, yetiþtirilme tarzýna da deðinmek gereklidir. Ayný zaman da bizleri kadýn olarak maðdur eden, kadýn-erkek eþitliðine inanmayan anne-baba zihniyetleridir.
Bugün Türkiye istatistiklerine yansýmayan, bir sürü taciz ve tecavüze uðrayan kadýn öyküsü var. Bu zihniyetler, toplumun her kesimin de ne yazýk ki mevcut. Biz toplum olarak, bunlarý sakladýðýmýz sürece, hastalýðýmýz her geçen gün artacaktýr.
Toplumumuzun azýmsanmayacak bir kesimi arasýnda, meþhur olan bir cümle vardýr; hadi oðlum göster amcalara pipini. Amcalar, teyzeler toplanýr bu organa bakarlar. Herkes bir bayram havasý içinde, dünyanýn en gerekli organýný görmüþtür. Böylece erkeðin, üstünlük hikayesi baþlar. Oðlan biraz büyür, sünnet edilecektir. Yine bir bayram havasý içinde, davullar ve zurnalar eþliðinde hediyeler sunulur. Erkek çocuk düþünür ve zihninin en karanlýk köþesine yazar: "benim pipim dünyanýn en gerekli organý". Çocuk büyür, anne-babadan küfür etmeyi öðrenir. Anne-baba, çocuðunun söylediði küfürü her duyduðunda kahkahalar içinde; "aferin benim akýllý oðluma" derler. Sonra çocuk biraz daha büyür, ailece bir yere gidilir. Güzel kýzlar vardýr. Anne-baba sorar; "oðlum hangisini alalým sana?" Çocuk yine düþünür: "Benim nasýl olsa karþý tarafa sormaksýzýn seçme hakkým var". Yine çocuk, bunu zihninin en karanlýk köþesine yazar. Çocuk acýkýr. Sofrayý kadýn ve kýz kardeþleri hazýrlar. Yine toplayanlar ayný kiþiler. Anne-baba kanepede otururken biraz susayarak: " býrak oðlum kýz kardeþin getirsin suyu der". Çocuk yine düþünür: "kadýnlar bana hizmet etmek için varlar". Çocuk bunu zihninin en karanlýk köþesine yazar. Kalabalýk bir yemek daveti verilir, herkes masaya sýðmaz. Erkekler ve yaþlýlar masaya oturtulur. Çocukta masaya oturtulur. Annesi ve kýz kardeþi yere otururlar. Çocuk yine düþünür: "sanýrým erkeklerin konforu çok önemli". Çocuk yine aklýnýn en karanlýk köþesine bunu yazar. Yemek servisi yapýlacaktýr. Önce erkeklere yemek verilir. Erkekler yardým etmez. Çocuk düþünür: "Önemli olan erkeklerin karnýnýn doymasý". Çocuk bunu aklýnýn en karanlýk köþesine yazar. Çocuðun kýz arkadaþý olur. Herkes bunu duyar. Çocuðun, annesi ve babasý: "Oðlumdan daha iyisini mi bulacak" derler. Çocuk düþünür: "sanýrým en iyisini hak eden benim ve bu yüzden kýzlara rýzasýyla ya da rýzasýz istediðimi yapabilirim". Çocuk bunu aklýnýn en karanlýk köþesine yazar. Çocuk büyür, arkadaþlarý ile dýþarý çýkar, eðlenir. Eve geç gelir, padiþahlar gibi karþýlanýr. Genç düþünür: "eve istediðim saatte girip çýkabilirim". Genç bunu aklýnýn en karanlýk köþesine yazar. Kavga eder, aðzý burnu kan içinde. Annesi-babasý: "koçum benim helal olsun sana" derler. Genç düþünür: "Sanýrým güçlüyüm ve sorunlarýmý bu þekilde halledebilirim". Genç bunu aklýnýn en karanlýk köþesine yazar. Hayatý boyunca, her anlamda kadýnlarý ezen kalýp cümleleri ile büyüyen genç; büyür ama bir türlü adam olamaz.
Bu tarz yetiþen erkekler, kadýnlarý cinsel obje olarak görürler. Her anlamda kendilerine hizmet eden deðersiz varlýklar olduklarýný düþünürler. Çocuklarý, kýz-erkek olarak deðil, insan olarak eðitmek bu yüzden çok önemlidir. Bu kapalý anne-baba zihniyetleri yerini, daha bilinçli (saygý, deðer, kýymet, hürmet bilen) anne-baba zihniyetlerine almalýdýr.
Türkiye’de, klasik Türk Annesi modeli vardýr. Bu anneler, çocuklarýný genelde, bu þekilde eðitirler. Yeri gelir, oðullarýný kýz arkadaþlarýndan, eþlerinden kýskanýrlar. Oðullarýnýn asla hata yaptýðýný kabul etmezler. Bir suç iþleseler de bunu sürekli saklarlar. Kendileri birey olarak geliþmedikleri için, adalet mekanizmasýndan bahsetmekte imkansýzdýr. Kötü kaynana sýfatýný alanlar da, onlardýr. Genelde bu tarz eðitilen erkek çocuklarý, annelerine deðer vermeyen, yeri geldiðinde onlara hakaret eden, þiddet uygulayan çocuklardýr. Bu anneler zaten baþtan oðullarýnýn hakaretlerine ve þiddetine razýdýrlar. Hayatý boyunca sahip olduklarý tek þeye güvenerek yetiþtirildikleri için, kendine güvenmeyen ve kendilerini deðersiz gören erkeklerdir.
Jack London’ýn çok sevdiðim bir sözü vardýr; "Diþisine kötü davranan tek hayvan, insanoðludur". Gerçekten erkekler eðitilmediðinde, yaratýlýþ esasýna göre; hayvandan da aþaðý bir mertebe de varoluþlarýný gerçekleþtirirler. Çoðunluðumuz zannediyoruz ki, anne-baba olmak dünyaya çocuk getirmek ile olunuyor. Bunun her þeyden önce dünyaya ve kendinize karþý bir sorumluluk olduðu bilincini taþýmalýsýnýz.
Vicdani öðeleri daha fazla geliþtirmek için çalýþmalýyýz. Etik, vicdan, ahlak, din önemlidir. Son zamanlarda ise toplum olarak, sadece "din" kelimesini alarak bir þeyler uygulamaya çalýþýyoruz. Din ile bir bireyi zihnen eðitemezsiniz. Mitleri yok etmeliyiz. Yanlýþ bilinen ve zaman içinde bize dayatýlan bütün anlamlarý, toplumun bireyleri olarak tek tek bertaraf etmeliyiz. Toplumun eðitilmesi, ailelerin çocuklarýna verdiði eðitim ile mümkündür. Cinsiyetçiliðe dayanan bütün atasözlerini, sözlükten çýkarmalýyýz. Özellikle siyasetçiler, ayrýmcýlýða dayanan tehlikeli söylemlerini deðiþtirmeleri gerekiyor. Ülkemiz din kurallarýna göre deðil, hukuk kurallarýna göre yönetilmelidir.
Kadýnlarýmýz, yüzlerine tokat atýldýðýnda bunu normal bir þey gibi kabul edip, kanýksamamalýdýrlar. Toplumun her fýrsatta kadýný suçlu bulmasý ve ona þiddet uygulamasýný da deðiþtirmeliyiz. Bu yüzden önce bireyler olarak bilinçlenmek sonra da etrafýmýzý bilinçlendirmek zorundayýz.
Þimdi Türkiye’de adam olamayan bir sürü erkek var. Bu insanlýðýn sorunudur.
Nilden ERSOY
19.02.2015
