BU ÞEHÝRDE KOCAYACAKSIN
18 Haziran 2010 01:26 / 3815 kez okundu!
Ýzmir, sana köy diyorlar. Sen hiç umursamýyorsun onlarý, hatta mutlusun da köy olmaktan. Sevmiyorsun büyük þehirlerin kaosunu, kirliliðini. Sabahlarý egzoz dumanýyla deðil ekmek kokusuyla karþýlamak istiyorsun herkesi. Sen öyle bir þehirsin ki, büyümüþ ama bir tarafýn hep çocuk kalmýþ.
Topraðýna taþýna basan tüm ayaklarý tanýrsýn. Ýþte bu koltuðunu altýnda veresiye defteriyle dükkânýna giden bakkal Hasan amca, Alsancak'ta sipariþ alan garson Fevzi, kitapçý Özden, Karþýyaka'da yazar Tarýk Dursun K., Bademler köyünde çiftçi Osman emmi…
.jpg)
Alsancak'tan vapura bindim. Kendimi uçsuz bucaksýz mavinin kollarýna býraktým. Ýzmir’in martýlarýna gevrek (simit deðil) attým. Vapurun en arkasýna geçip, arkamýzdan bize yetiþmeye çalýþan köpüklere baktým. Bizler hayata, köpükler vapura yetiþemiyordu. Yan tarafta oturan kýzýn elindeki radyodan bir müzik yükseliyordu. Tanýdýk bildik bir müzik, rica ettim müziðin sesini açtý. Radyodan benim çok sevdiðim bir þiirin dizeleri þarký olarak dökülüyordu. Ezginin Günlüðü grubunun Oyun albümünden Kavafis’in Þehir’i çalýyordu. “Yeni bir ülke bulamazsýn. / Baþka bir deniz bulamazsýn / Bu þehir ardýndan gelecektir / Sen yine ayný sokaklarda dolaþacaksýn / Ayný mahallede kocayacaksýn”
Þehir, sokaklarýyla, deniziyle, insanýyla, duruþu olan yaþayan bir canlýdýr. Þehir sözcüðü geçti zaman aklýma hemen Kavafis’in “Þehir” þiiri gelir. Bu þiiri birçok çeviriden okudum. Benim en çok sevdiðim çeviri 2003 yýlýnda çýkan “Bir Baþka Deniz Bulamazsýn / Adam Yayýnlarý” Cevat Çapan çevirisidir. Belki de baþka çevirilerde kent olarak geçmesiydi beni rahatsýz eden. Ben þehir sözcüðünü daha yakýn ve içten buluyorum. Yýllar sonra bu kitap tekrar geçti elime ayný çeviri ama bu kez Helikopter yayýnlarýnýn muhteþem özel baskýsýyla. Helikopter yayýnlarý daha önce basýlmýþ kitaplarý daha bir özenle ve itinayla okuyucuya sunuyor. Özel kâðýdý ve el iþçiliði kýrmýzý boya ile kitaplar, yazarlarý, anlattýklarý ve sunumuyla da kaliteli olduðunu gösteriyor. Kavafis’ten Yüz Þiir Bir Baþka Deniz Bulamazsýn – Kavafis / Helikopter Yayýnlarý…
Bizler sokak aralarýnda, mahallelerde büyüdük, topumuz sürekli komþumuzun bahçesine kaçardý. O yüzdendir ki bizler, topunu komþusunun bahçesine kaçýrdýðýnda, bir elinde býçak bir elinde topla "Keseyim mi ha? Keseyim mi?" diyerek, komþu büyükleri tarafýndan tehdit edilen bir dönemin çocuklarýyýz...
Hafta sonu babalar günü. Bir babanýn karþý koyamadýðý tek þey kýzýnýn (çocuðunun) "Lütfen babacýðým" diye baþlayan/biten cümleleridir. Tüm babalara selam olsun...
Þehir / Konstantin Kavafis
"Bir baþka ülkeye, bir baþka denize giderim," dedin,
"bundan daha iyi baþka þehir bulunur elbet.
Her çabam kaderin olumsuz bir yargýsýyla karþý karþýya;
-bir ceset gibi- gömülü kalbim.
Aklým daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?
Yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam,
kara yýkýntýlarýný görüyorum ömrümün,
boþuna bunca yýl tükettiðim ülkede."
Yeni bir ülke bulamazsýn.
Bu þehir arkandan gelecektir. Sen gene ayný sokaklarda
dolaþacaksýn. Ayný mahallede kocayacaksýn;
ayný evlerde kýr düþecek saçlarýna.
Dönüp dolaþýp bu þehre geleceksin sonunda. Baþka bir þey umma-
Bineceðin gemi yok, çýkacaðýn yol yok.
Ömrünü nasýl tükettiysen burada, bu köþecikte,
Öyle tükettin demektir bütün yeryüzünde de.
Murat Þahin
17.06.2010
