BABA BANA BAÐIRMA…
10 Aralýk 2009 17:38 / 2905 kez okundu!
Edebiyat tam da hayatýn içinde, bunu bugün çok daha iyi anladým. Altý yaþýndaki kýzým bu sene anaokuluna baþladý. Ýlk günler güle oynaya gittiði okul bir hafta sonra ikimize de iþkence olmaya baþlamýþtý. Her sabah kavga dövüþ, baðrýþ çaðrýþ evden çýkýyor.
Gözyaþlarý indiði merdivenleri bir bir öperken ben kendimi zor tutuyorum.
“Kýzým nedir derdin? Neden böyle yapýyorsun?” sorularý havada asýlý kalýyor. Gözyaþlarýyla dolu bir tek þu cümle dökülüyordu küçücük dudaklarýndan:
“Lütfen, gitmek istemiyorum.”
Ben her sabah sorularý deðiþtiriyor, acaba bir yanýt alabilir miyim ümidiyle dudaklarýndan dökülecek harfleri gözyaþlarýnýn arasýndan tutmaya çalýþýyorum. Olmuyor, olamýyor, yapamýyorum.
Bu sabah her zamanki gibi kýyamet koptu. Ben kendimi kaybedip biraz sesimi yükseltince (Hiç yapmadýðým þeydir) kýzým bana dönüp:
“Baba bana baðýrma!.. Okulda seni özlüyorum” dedi.
O an beynimden vurulmuþa döndüm. Ýster istemez yýllar önce okuduðum Akgün Akova’nýn þiiri geldi aklýma:
“BABA BANA BAÐIRMA”
Uzun bir þiirdir ama ben en çok son dizelerini severdim:
baba bana baðýrma
farkýnda deðilsin
arkasýný ezilenlerin yaladýðý
bir posta puludur dünya
bir karadelik yutana kadar uzayda bizi
asansör boþluðuna itilen bir kedisin sen
söylemenin tam sýrasý
Ülkeyi bu duruma senin oy verdiðin
partiler getirdi baba
ama ben buradayým, burada hiçbir þeyi unutmadan
bir yaþamlýk kaygý duruþundayým
yakýn tarihimiz için
baba bana baðýrma
bacaðýndan vurulursa bir þiir
nereye kadar gidebilir
bana baðýrma
kendine baðýr
yoksa her þey bitebilir.
Baba, öfke duyulan, bazen çok sevilen ama asla bir türlü anne gibi olamayan, sürekli korkulan, yanýnda tedirgin olunan hiçbir þey paylaþýlamayan varlýk. Tabii herkes için geçerli deðildir. Birçoðumuz annemizden þu sözü duymuþuzdur:
“Akþam baban gelince ona anlatýrsýn derdini”, “Akþam baban gelsin o zaman görüþeceðiz seninle”
Edebiyat dünyasý da farklý deðil aslýnda. Birçoðumuz karþýmýza alýp konuþamadýk babamýzla. Ne o derdimizi dinleyebildi, ne de biz anlatabildik. Çünkü o babaydý. Böyle iþlerle uðraþmazdý. Anne uðraþýr, baþý sýkýþýrsa babaya haber verirdi. Bu yüzdendir ki en son babalar duyar.
Can Yücel dizelere dökmemiþ midir babasýna sevgisini “Hayatta ben en çok babamý sevdim” diyerek. Bir baþka þiirinde de babasýna sormuþtur. “Dargýn mýyýz” diye.
Franz Kafka da babasý ile olan iliþkisini dillendiremeyip kaleme alan yazarlardan. 1919 yýlýnda bir kýz ile tanýþýp niþanlanýr. Babasý bu niþana karþý çýkar. 1919 yýlýnda babasýyla ilgili duygu ve düþüncelerini dile getirmek için yazdýðý mektuplar daha sonra “Babaya Mektup / Can Yayýnlarý” ismi ile yayýmlanýr. Kafka’nýn yazdýklarýndan küçük bir alýntý ile babasý hakkýndaki düþüncelerini de az çok aktarmýþ olacaðým. Þunu da belirtmek isterim ki, Kafka yazdýðý hiçbir mektubu babasýna göndermemiþtir.
“Çok sevgili baba, geçenlerde bir kez, senden korktuðumu öne sürmemin nedenini sormuþtun. Genellikle olduðu gibi, verecek hiçbir cevap bulamadým, kýsmen tam da sana duyduðum bu korku yüzünden…” (Babaya Mektup / Franz Kafka - Can Yayýnlarý)
Baba kelimesi farklý alanlarda da kullanýlýyor. Mesela Mafya Babasý… Söz buraya gelmiþken Mario Puzo’nun “Baba” kitabýný atlamak haksýzlýk olur. Sinema dünyasýnda da bir klasik olan baba oyuncular, yönetmen ve müzikleri açýsýndan takdir mertebesine yükselmiþ bir filmdir.
Yýldýz savaþlarýnýn (Star Wars) yönetmen ve yapýmcýsý George Lucas yakýn arkadaþý Francis Ford Coppola’ya gider. Bir uzay filmi çekmek istediðini fakat elindeki paranýn ve imkânlarýnýn kýsýtlý olduðunu söyleyip ortaklýk teklif eder. Coppola hiç tereddütsüz ret cevabýný verir. Onun aklýnda Ýtalyan mafyasýnýn anlatýldýðý baba filmini çekme fikri vardýr. Ýki arkadaþ yollarýný ayýrýr. Ýkisi de sinema tarihimizde hak ettikleri yeri almýþlardýr. Mario Puzo’nun “Baba /E Yayýnlarý” kitabý da filmi kadar olmasa da istenilen baþarýyý yakalamýþtýr.
Biz babalarýmýzýn karþýna geçip, Can yücel’ in de yazdýðý gibi ne “dargýn mýyýz?” diyebildik, ne de “Baba hayatta ben en çok seni sevdim” diyebildik. Umarým çocuklarýmýz bize söyleyebilir…
Haaa unutmadan: Çocuklarýnýza baðýrmayýn. Artýk çocuklar bizim gibi deðil. Baba bana baðýrma diyebilirler…
Ýyi okumalar,
Murat Þahin
10.12.2009
Not: Baba bana baðýrma þiiri “Seçme Þiirler / Akgün Akova – Çýnar Yayýnlarý”