Çok kýsa bir bayram öyküsü
06 Temmuz 2016 11:26 / 1199 kez okundu!
Saadet teyze, bu olayý unuttuðunu söyledi. Gülümsedik, "normaldir" dedik. Benim unutmam ise olanaksýzdý. Kolonya, þeker, mendil üçlemesini epeyi aþmýþ, 5 TL kazanmýþtým. Bana özel bir not ile hem de...
Herkesin bir Saadet teyzesi olsun ve tüm Saadet teyzelerin de saðlýklý, uzun ömürleri...
Herkesin bayramý kutlu olsun.
Çok kýsa bir bayram öyküsü
Yýl 1965... Ýzmir'in Bayýndýr ilçesindeydik. Babamýn öðretmen arkadaþlarýndan bir karý kocanýn (Ýbrahim Çýtak-Saadet Çýtak) eviyle karþýlýklý gibiydik.
Oðullarý Þeref Çýtak benden 4-5 yaþ büyüktü. Mahalledeki aðabeyimizdi. Beni geceleri açýk hava sinemasýna tek baþýna býrakmayan anne babam, o çaðýrdýðýnda genellikle izin verirlerdi.
Bayram günlerinde kardeþlerimle birlikte hangi evlere el öpmeye gideceðimizin planlanmasý, para verme ihtimali olan evleri listede öne almak çok önemliydi. Çünkü el öpülen çoðu evde kolonya mendil þeker üçlemesi geçerliydi.
Þeref aðabeyin evi benim için listenin baþýndaydý.
Onlarýn beni çok sevdiðini hep hissederdim ama anneme babama duyduklarý saygý ve sevginin baþta geldiðinin de farkýndaydým. Kendilerinin bir oðlu varken, biz o zamanlar (en büyükleri ben olmak üzere) 6 kardeþtik. Þakayla karýþýk anneme, babama þöyle dediklerini çok duymuþtum: "Yahu Ýbrahim bey, Fatma haným; sizin þu kýzlardan birini verin de biz büyütelim, bizim de bir kýzýmýz olsun." Pervin, Saadet teyze ile yýllar sonraki buluþmamýzda, iþaret edilenin çoðunluk kendisi olduðunu gülerek bize hatýrlattý :)
Bir bayramda son güne gelindiði halde Saadet hanýmlara henüz gidememiþtim. Ýlk gidiþte evde yoklardý... Saadet haným son gün öðleden sonra bizim evin önünden geçerken bana seslendi "Ýlhami, bize neden gelmedin" Geldim, bulamadým falan diye geveledim ama o "bir süre evdeyiz, hadi uðra bize" dedi ve evine gitti. Ancak araya bir þeyler girdi, bakkala gönderildim ve ben yine gidemedim :(
Akþam üzeri fýrsat olunca gittim kapýlarýný çaldým ama yine yoklardý... Tam dönerken verandadaki pencerenin dýþ kenarýndaki kutuda bir not gördüm "Ýlhami'ye" diye... Heyecanla baktým ki bir þekerleme, bir mendil arasýnda da mavi renkli 5 TL.
Benim için çok deðerli bir andý. Bir lira, iki-buçuk lira gibi nispeten büyükçe bir miktarýn üstünde bir bayram harçlýðý kazanmýþtým hem de adýma býrakýlmýþ özel bir not eþliðinde...
Bu anýmý 45 yýl sonra Ýzmir'deki evinde ziyaret ettiðim Saadet teyzeye ve Þeref aðabeye anlattým. Hepimiz duygulandýk... Ýbrahim Çýtak amcaya da rahmet diledik.
Saadet teyze, bu olayý unuttuðunu söyledi. Gülümsedik, normaldir dedik. Benim unutmam ise olanaksýzdý. Kolonya, þeker, mendil üçlemesini epeyi aþmýþ, 5 TL kazanmýþtým. Bana özel bir not ile hem de...
Herkesin bir Saadet teyzesi olsun ve tüm Saadet teyzelerin de saðlýklý, uzun ömürleri...
Herkesin bayramý kutlu olsun.
Ýlhami Mýsýrlýoðlu
Son Güncelleme Tarihi: 06 Temmuz 2016 11:50
