Gülüşün Düştü...
16 Ağustos 2012 13:05 / 1671 kez okundu!
Mazgirt; suyun setiyle çevrili taşların yurdu. Dersim’de uzaklıkların bahçesinde doğmuş Burhan Gündoğan. Sosyal paylaşım sitelerinde birbirinin izini süren yoksul evlerin sahiplerini karşılıyor “Gülüşün Düştü”.
Geç konuşanların gecesini gündüzünü anlatıyor yeni çıkan kitabında. Kora yayınları arasında çıkan bu şiir kitabı dördüncü çalışması. Uzun bir süredir Bezuvar dergisini okurlarıyla buluşturan Düzgün’ün Munzur’un ülkesinin kayıp harflerinin habercisi gibi karşılandı Ege’deki evde.
Bugünlerde yüzleşmenin habercisi umuduyla hızla çıkan kitapların arasında yerini aldı. "Gülüşün Düştü”, Dersim’de yaşananları bir anlamda sevdiğine mektuplar diyebileceğimiz okumalarla biriktirmiş. Mektuplar kimi kendi sesinden anlaşılsa da burada konuşulan aslında bir anadil. Dağ köylerinde meşenin, Bezuvar’ın dilinde birikenler sayfaların arasına yığılmış.
Kâh kara bir vagondur giden kâh yarin gülüşü. O yar hem anne hem baba hem de yıkılmış bir evdir. Dersim’de dönüşlerin hazırlığında olan çoğu çocuk binlerce kişi ocağı inanç gereği yakmanın hayalini kurmaktadır. Doğan çocuklar çocukluk edip yufkalarını, çorbalarını içmek için toplamaktadır taşları. Yanlış anlaşılmaya.
.jpg)
Kadınlar kızlarının saçlarını örmekte oğullar sağlam pabuçlar aramaktadır. Yürümek uzun ve zahmetlidir bu toprakta. Düzgün’ün kalbi telaşlı ve hayal içindedir Dersim’de. Pepuklar en uzağa kanatlarını açmış gelinlerin yoluna bakmaktadır.
“Gülüşün Düştü” çok anlamda okunduğunda öyküleri, merakı kucaklayan bir kitap. Şiir ömre ve dile değdiğinde sonuç kanlıdır. Bordo bir güle benzer Arkadaş Z. Özger’in kaleminde özgürlük. Ölümlüdür ancak uğruna yürümek ülkenin hakkıdır. Dedenin ışığını yakmak toruna isim vermektir dilinde. Gitmekse umudun, inadın adresidir. Ne zaman, nasıl söylenirse söylensin veda değil buluşmanın, anlaşmanın kimliğe dönüşmesidir gitme!..
saatler suskun bir yalnızlığa gider…
Mevsimlerin iç geçirmesi toprağın birilerini özlemesine benzetir tutkun olmak.
düşer yollara gecenin içinde gidişlerim / kaçak gülüşüme saklıyorum seni…
sabahına merhaba düşürdüğüm yollar / ne çok sözüm var sana / saklandığı perdesini seviyor akşam…
Ülke beşiktekileri değil yeni gelenleri de kucaklamaktadır. Hayat bebeklerindir. Bayramları kutlamak dururken her sesle yeniyi sıcacık karşılamak ve ona masal yazmaktır. Çocuktur suya yıktıkları. Doğrulur her kaybolanla.
dağ dağa dağlanırken…
Unutmaz…unutmak tarifi yoktur buralarda. Utanmaz, utandırmaz. Sıkıca sarılır başkaları ne derse desin. O olgunluğa erişmiştir.
bu sabah seni alıyorum gözlerime…
suyla dertleşir. Hiçbir şey durduk yere olmaz. Seneler öğretmiştir gizlenmenin, korunmanın sokaklarını. Öyle dağ, öyle patikadır onun yorgunluğu.
canı yanan insan kadar canı yanan sular da var bilmez miyim…
Kaçamak kontrol altında kalır. Serin bir havada dükkanın önüne sandalye koyup oturmak yasaktır. Ağaçların dalları vurulur bu iklimde. Makul ateşlerdir yakan. Şaşırır. Bilir. Şaşkınlık nefes alıp verdiğini hatırlatmaktadır ona. Şaşırtır. Düşünceli bir yakınlıktır onunki.
kaşla göz arası kalkışların vardı / umutla düş arası bakışların / bir sokağı bölüyordum sesimle…
bilir bir gün ona da gelecekler. Şimdiden kalkmalı. Artık hazırdır.
götürülürüm / vurulur düşleri gençliğimin…
.jpg)
Sitemden kaçar. Ondan hızlıdır. Yüreğinde ne kalmışsa atar bırakır. Başkaları konuşmaktadır. Ne çok da biliyorlar der. Oysa onlarla konuşmamış, bir su bile içmemiştir.
sana kaç kez dedim / bir daha gelme / ve sen yine geldin / içimi orda bıraktığım ezgilerle vurarak…
Bilir, anlar artık geride bıraktıkları sokağın içlerindedir. Gölgelerin soğukluğu kandırmaz.
Bilir, sığdırmak anlaşılır bir marifettir.
yeni / ne bilir eskiyenin dilinden…
Bağışlar.
Unutmaz.
Şaşırır. Şaşırmak önemli bir eylemdir.
burdan gitmiştin ya / içim bi ateş
Burhan Gündoğan yazdı… “Gülüşün Düştü”
www.berfin.net
İffet DİLER
15.08.2012
