EN YALNIZ OLANA TANRI DENİR
02 Eylül 2010 12:05 / 3354 kez okundu!
Yalnızlara…
Nedense yalnızlığın kötü bir durum olduğu önyargısı vardır. Oysa yalnızlık yaratıcılara özgü bir güçlülüktür! En hoşlandığımız, kendimizden bir parça bulduğumuz sanatsal yapıtları yaratanlar, bu yaratışları sırasında yalnız değil miydiler?
O görkemli ve duygu yüklü sesleri herkesten önce duyan; Ludwig van Beethoven Dokuzuncu Senfoni’sini; Piyotr İlyiç Çaykovski Altıncı Senfonisi’ni; Dmitri Dmitriviç Şostakoviç Yedinci Senfonisi’ni; Maurice Ravel Bolero’sunu bestelerken yalnız değil miydiler? Nazım Hikmet yalnız değil miydi? O muhteşem Akdeniz heykeli gibi, daha nice heykellerin yaratıcısı İlhan Koman, Türkiye’de de gidip yerleştiği İsveç’te de yalnız değil miydi?
Ya bilimsel çalışma ve araştırma yapanlar? Doğal ve toplumsal gerçekleri herkesten önce saptayarak yasalaştıranlar da yalnızdılar. Yoksa, sizce Galile Galileo yalnız değil miydi? Pier ve Mari Curi? Tüm bilimciler? Bir soylu olmasına rağmen: "Çevremdeki herşey sefaletten ve bir parça ekmek mücadelesinden ibaretse, böyle büyük sevinçlere ne hakkım var. Yüksek duygular dünyasında yaşamamı sağlayan şeyler, buğday yetiştiren ama çocuklarına yeterli ekmeği bulamayan insanların sofralarından alınmışsa, sevinmeye ne hakkım var?" diyerek soyluluktan ve tüm unvanlarından vazgeçen Kropotkin yalnız değil miydi?
Yakınılan yalnızlık olmasa gerek. Tek başınayken, yapacak bir şeyi ve üretkenliği olmayanların can sıkıntısı yakınmalarından sözedilebilir.
Yalnızlıktan korkanlar ve yakınanlar, üretkenliklerini, yaratıcılıklarını kaybetmiş zayıf, direşken olmayan kişilerdir.
Yalnızlığın ne büyük bir güç olduğunu, üretken ve yaratıcı kişilikler bilirler; yaşamıştırlar bunu. Yalnızlık, büyük bir özgürlüktür de.
Yalnızlık, insanın içine yönelmesini, kendisiyle çatışması ve hesaplaşmasını da sağlar. Bunun sonunda da bilinç te bulunç ta güçlenir. Anadolu'ya hiç gelmemiş olmasına karşın, Anadolu'da da tanınan ve sevilen; yaygın olan vargıya göre, Mevlânâ, Yunus Emre ve Hacı Bektaş-ı Veli gibi Anadolu ekollerini ve Aleviliği etkilemiş Ahmet Yesevi örneğinde olduğu gibi.
Yani sorun, yalnızlıkta değildir; niteliksiz ve sıradan olmaktadır; yaşamın ve yaşadığının ayırdında olmamaktadır, kendini üretememektedir.
Yalnızlığı yaşayın ve yaşamınızı yeniden ve nitelikli olarak üretin; yaşama egemen olarak güçlenin.
Varsa; en yalnız ve en yaratıcı olan “tanrı” değil mi?
Ertuğrul BARKA
01.09.2010
Son Güncelleme Tarihi: 08 Eylül 2010 02:15
