Ýki Dil Bir Bavul
26 Ekim 2009 18:24 / 1670 kez okundu!
"Özgür Doðan ve Orhan Eskiköy’ün Altýn Koza Festivali’nde beðenilen ve Yýlmaz Güney Ödülü'ne deðer bulunan belgeseli bu gün Kürt meselesine nereden baþlanmasý gerektiðine ýþýk tutan eðitici bir yapým. Kürt Açýlýmý’na talip olan herkesin seyredip, düþünce dinamiðini bir kez daha harekete geçirmesine yardýmcý olacak bir film."
*****
HER ÞEY DÝL ÝLE BAÞLAR
YÖNETMEN: ORHAN ESKÝKÖY, ÖZGÜR DOÐAN
SENARYO: ORHAN ESKÝKÖY
Ýki Dil Bir Bavul, ciltler dolusu kitabýn anlatacaðýný seksen dakikalýk bir belgeselde anlatmayý baþarýyor. Kürt toplumu ile mevcut iletiþimsizliðin çekirdeðini yerinden tüm yalýnlýðý ile gözler önüne seriyor. Ýnsanlýðýn en temel iletiþim aracý dilin, iþlevi olmayýnca nasýl bir yabancýlaþma ve ötekileþme sendromuna dönüþebileceðinin altýný çiziyor. Hiçbir þekilde didaktik olmadan ve taraf tutan bir yola sapmadan. Samimi ve olduðu gibi. 
Bir Kürt köyüne ilk öðretim okuluna öðretmen olarak atanan Emre Aydýn’ý ilk olarak yabancýsý olduðu bir coðrafya karþýlýyor. Gökyüzünün altýnda sadece daðýn ve taþýn göz alabildiðine uzandýðý bir doða resmi. Doðup, büyüdüðü Denizli’nin çok uzaðýnda bir resimdir. Kerpiç evlerde, taþ tabanlar üzerinde yaþamlarýný sürdüren insanlar. Akan çeþmenin olmadýðý, elektriðin ise caný isteyince geldiði bu dað köyünde yaþam ona hiçbir þekilde hoþ geldin demez. Okula çocuklarýn gelmesi için kapý kapý dolaþýr. Okulun ilk günü ise onu daha büyük bir zorluk karþýlar; okula yeni baþlayanlarýn hiç birisi Türkçe bilmemektedir. Onlar Türkçeyi, o ise Kürtçeyi konuþamamaktadýr ve Türkçe öðretmek zorundadýr. Ürkek, tereddütlü çocuk bakýþlar ondan çok þey beklemektedir. Önce birinci sýnýfta Kürtçe konuþmayý yasaklar. Bir tuvalet iznini isteyebilmek bile sorundur baþlangýçta. Öðrenmedikleri bir dilde izin istemeyi öðrenmeleri gerekmektedir.
Çocuklar Türkçe öðrendikçe daha bir heveslenirler. Ýletiþimsizliðin zorluklarýný yaþayan anne ve babalar bilebildikleri kadar evde destek olur. Kimileri daha dirençlidir öðrenmeye. Onlar tahta önünde tek ayak üzerinde durur. Kimi zaman uzaklara iþe giden anne ve babalar çocuklarýný yalnýz býrakmaktadýr. Onlar da evde küçük kardeþlerine bakabilmek için okula gitmez. Emre öðretmen sabýr ve sevgi ile onlarý okula baðlar. Onu dýþ dünyaya baðlayan tek iletiþim yolu ise elektrik olursa þarj edebildiði cep telefonudur.
Özgür Doðan ve Orhan Eskiköy’ün Altýn Koza Festivali’nde beðenilen ve Yýlmaz Güney Ödülü'ne deðer bulunan belgeselleri bu gün Kürt meselesine nereden baþlanmasý gerektiðine ýþýk tutan eðitici bir yapým. Kürt Açýlýmý’na talip olan herkesin seyredip, düþünce dinamiðini bir kez daha harekete geçirmesine yardýmcý olacak bir film. Sinematografik anlatýmý müdahalesiz, her iki tarafý da duygu sömürüsüne girmeden olduðu gibi gösteren bir dilde. Batýda yaþayýp, bilgi daðarcýklarýný gazete haberlerine sýkýþtýrýp fikir beyanýnda bulunan aydýn kitlenin kaçýrmamasý gerekir.
Nuri Bilge Ceylan’ýn dediði gibi ‘lütfen bu filmi izleyin’.
Emin Yeðinboy
26.10.2009
