Cumhurbaşkanı, kendini ve Meclis'i feshetti! - Ali Topuz

19 Şubat 2014 19:13  

ANAYASA DER Kİ
Önce anayasadaki kuralı hatırlatalım:

Kanunlar TBMM tarafından görüşülüp kabul edildikten sonra Cumhurbaşkanı’na yollanır. Cumhurbaşkanı’nın önünde iki yol vardır: 
Onaylar ve yayımlanması için başbakanlığa gönderir. Böylece yasa yayınlanır (yürürlük maddesindeki tarihte) yürürlüğe girer.
Cumhurbaşkanı yasayı hukuka uygun bulmaz, bir daha görüşülmesi için iade eder. TBMM, Cumhurbaşkanı’nın işaret ettiği noktaları uygun bulup değiştirir, yasa tekrar gelir. Cumhurbaşkanı yapılanı beğenirse onaylar, yayınlar… (“Beğenmezse seçeneğine girmiyorum, bu kadarı yeterli Köşk-Hükümet-Meclis üçgenindeki internet trafiğindeki hukuki, siyasi ve bana göre etik sorunları anlayabilmek için.)

CUMHURBAŞKANI DER Kİ

Şimdi Köşk-Hükümet-Parlamento arasındaki internet trafiğinin geçtiği yolu sondan başa alabiliriz:
Cumhurbaşkanı Gül, 6518 sayılı yasayı onayladı, yasa resmi gazetede yayınlandı. Yürürlük maddelerine göre internet düzenlemeleri kamilen yürürlüktedir. 

Yani şu anda Telekominikasyon İletişim Başkanlığı (TİB) istediği internet sitesinin yayınını dört saat içinde kesebilir. Dört saat nereden başlıyor? Basit: İhbar edildiği andan, TİB’in (başkanın bizzat, çalışanlarının herhangi bir anda, istihbarat teşkilatlarının mensuplarının gördüğü andan ve elbette ehli hükümetten birilerinin arzu ettiği andan itibaren.) TİB bir tepedgözdür artık. İfade özgürlüğünü yiyerek beslenecek yeni bir kamu ejderi. 
Haberine iletişimi engellenen ne yapacak? 24 saat içinde mahkemeye gidecek. Mahkeme 48 saat içinde karar verecek.TİB, sakıncalı içeriğin erişimini engellerken, mahkeme gerek görürse tüm sitenin içeriğini engelleyebilecek. 


Gelelim ikinci konuya.
Siteler trafiği arşivleyecekler. Yine TİB sitelerin trafiğini istediğinde alacak.

Cumhurbaşkanı Gül, ‘rahatsız olduğunu’ defalarca ortaya koyduğu bu noktaları onayladı. Onay nedenini açıklarken de çok çok ilginç şeyler söyledi: "Bir süredir gündemdeki internet yasası hakkında yoğun mesajlar gönderiyorsunuz. Mesajlarınızda özellikle iki husus üzerinde itirazlar ilettiniz. Bu iki noktaya ilişkin sakıncaların esasen ben de farkındaydım. Nitekim, Hükümetimizle temasa geçip bu iki noktaya ilişkin düşüncelerimi paylaşmış ve bunların düzeltilmesini istemiştim.Memnuniyetle görüyorum ki iki maddeyle ilgili kaygılar yarın yeni bir yasal düzenlemeyle giderilecek. Bu düzenlemenin süratle gerçekleşmesine fırsat vermek için Macaristan'dan döner dönmez önümdeki yasayı onayladım."


BİR CÜMLE, BİR İŞLEM, BİNBİR DERT

Gül’ün sözlerindeki boldlar bana ait. “Düzelme”den neyin kast edildiğini ve bir şeyin düzelip düzelmeyeceğini en sona bıraktım, bu açıklamanın kelime kelime not edilmesi gerek. Tarihi önemi var. Şaka, kinaye filan değil. Çünkü:

Bir cumhurbaşkanı, “sakıncaların ben de farkındayım” demiştir. 
Yani “sakıncalı bir yasa”nın kendi önüne yollandığını açıklamıştır. Sonra, “hükümetle temasa geçip” düzeltme istemiş. Şunu bilmiyoruz, yasa Meclis’teyken mi temasa geçti, Meclis’e geçmeden mi, Meclis’te onaylanıp önüne geldikten sonra mı? Her aşaması ayrı sorun ama yasa Meclis’ten geçip önüne geldikten sonra yapacağı şeyler bellidir. Anayasa’da yazılıdır. Girişte yazdık: Sakıncalı bir yasayı iade eder, sakıncasız bir yasayı onaylar. Burada öncelikle bir cumhurbaşkanının sakıncalı olduğunu bildiği bir yasayı onayladığı itirafı var. 

MECLİS’E NE OLDU PEKİ?

Bununla bitmiyor: Cumhurbaşkanı, “hükümetimiz”le neyin temasına geçiyor? Önüne gelmiş sakıncalı bir yasanın! E yasaları hükümet mi yapıyor? Pratik öyle tamam da Meclis ne? Cumhurbaşkanı, onay ve itirafıyla kendisini olduğu kadar Meclis’i de silmiş görünüyor. Sadece “hükümetle temas” değil mesele, devam cümlesi de var: “Kaygılar yeni bir yasal düzenlemeyle giderilecek.” 

Yani? Şöyle demiş olmuyor mu sayın Cumhurbaşkanı: “Bizde yasaları hükümet yapar. Hükümet bozar. Kamuoyu bastırdı.Avrupa Birliği laf ediyor. Köşk hukukçuları da baktı. Konuştuk, anlaştık hükümetle. Biliyorsunuz, Meclis zaten önemsiz. E ben şimdi eski arkadaşları zora mı sokayım?”


PEKİ NE DÜZELTİLECEK?

Hükümet şuna hazırlanıyor: Trafik kayıtları mahkeme kararı olmadan alınamayacak. Ve TİB’in şu dört saat içinde re’sen (paşa gönlüne göre. İlerde bir gün bu ‘Paralel gönlüne göre’ halini alırsa şaşar mıyız) engelleme yetkisi aynen kalacak. TİB iletişimi engelledikten sonra bizzat mahkemeye gidecek. Ne anladık biz bu işten? Mahkeme kararı olmadan engelleme yetkisi aynen duruyor, “engele devam” kararını alma “görevi” ekleniyor sadece milli panoptikon (Tepegöz) kurumumuza.
Bunlar mı iyileştirme? İşin ruhu, yasada açıkça tanımlanmış nedenler olmadan ve yargı kararı bulunmadan ifade özgürlüğünün engellenmemesidir; “karar sonra gelse olur mu abi” ruhu, kanunların ruhuna tuz ruhundan daha zararlıdır. 

Şimdi, hem yeni gelecek düzenleme sadra şifa değil, hem bulunduğumuz an itibarıyla başka bir çözümsüzlük var: 
Basit, “Meclis’e iade, yeniden düzenleme” yolu yerine, hiç olmayan bir usule girişilince şu hale geldik: Şu anda yürürlükteki yasadaki yetkileri TİB uygulamaya geçmiş olmalı. Yani çıkaranların, onaylayanların, arzulayanların, herkesin kabul ettiği hukuksuzluk yürürlükte. Bu durumda “Kanun koyucu abesle iştigal etmez” kuralı artık “abesten başkasıyla iştigal etmez” olarak değişmiş sayılır. Zaten kanun koyucu artık Meclis’te değil, gördük ve Köşk de zaten artık “beğenmediği” yasaların da onay mercii!

Madem bu abes yol yürünüyor, daha iyisi var: Çekiverin şu kanunu! “Bu yanlış oldu, hata yaptık, paralellere kızınca şarteller attı” filan deyin. Hani HSYK değiştirilirken demiştiniz ya: O zaman doğru sandık, yanıldık diye. Şimdi hep beraber diyorsunuz ki: “Bu yanlış.” Vazgeçin, yol yakınken.


DAHA BUNUN YÖNETMELİĞİ VAR

Bir süre önce çıkan, “Gül yasayı veto edebilir” söylentilerinden sonra hükümet kanadından şu bilgiler yayıldı: “Yasa çıksın, sorunlu yanları yönetmelikle düzeltiriz.”
E anayasadan üstün yönetmeliklerimiz olduğuna göre, yasayı düzelten yönetmelik de olur bal gibi. Fakat bu olmadı. Sonra Gül’ün Meclis’te onaylanıp önüne gelen yasa konusunda bir tür “müzakere” yürüttüğünü, bir tür “kulis” içinde olduğunu anladık. Şimdi, bu yönetmeliğe de dikkat etmek gerekir, yasadan daha vahim işlerle gelebilir tepemize.

E tüm olan bitenden bir de pay çıkaralım kendimize: Hayret edebiliyorsak hâlâ, bir şansımız var demektir, en azından algımızın köseleleşmediğiyle avunuruz biz de. İnsanız, bize de bir avuntu lazım…
Ha, bir de Erdoğan'a karşı Gül'den medet umanlar varsa, onlara da selam olsun...

T24