Susi’nin son çığlığı
Susi’nin son çığlığı
Eklenme Tarihi: 27.02.2013 18:23
Facebook'ta paylaş
0

Susi’nin son çığlığı- Özer Akdemir

Aşağıdaki mektup Susi’den. Ya da, Özderelilerin deyimiyle “Çılgın Alman”dan. Evini, bütün olanaklarını sokak hayvanlarına açan, yaşamını onlara adayan, komşulardan şikâyet gelince bütün birikimiyle hayvanlara küçük bir çiftlik yapan Susi Tierheim’dan. Koşullar öylesine zorlamış ki aşağıdaki mektubu yazmak zorunda kalmış.

“Pes ettim” diyor. “Artık hayvanlara yem, kum, saman alamıyorum. Kendim için bile yiyecek alamıyorum” diyor. Özdere’deki veteriner kliniğinde görüştüğümüzde, ‘üflesen uçacak’ kadar zayıflıktaki sarışın kadına, yanındaki dostları bir şeyler yemesi için ısrar ediyorlardı. Günde bir öğün yemek yediğini söylüyorlardı. Susi, kucağında tek gözü kör kedi ile paylaşmıştı ekmek arası köftesini.


> Özer Akdemir'in yeni yazısını okumak için tıklayın

 

Yorumlar
Uyarı

Yorum yazabilmek için üye olmalı ve oturum açmalısınız.

Eğer sitemize üye değilseniz buraya tıklayarak hemen üye olabilirsiniz.

Eğer üye iseniz oturum açmak için buraya tıklayın.