ForumPolitikitiraf.izmir  Yeni Konu 

DÝPLOMA MI? YOKSA HELVACI KÂÐIDI MI? "ÖYKÜ"

13 Mart 2020

habibtaskin

Hüseyin Habip Taþkýn Öðrenciler sýnýfta sýralarýna oturmuþ, Gül öðretmenin konuþmasýný dinliyorlardý. Karatahtanýn orta yerinde büyük harflerle, beyaz tebeþirle yazýlmýþ olan “büyüðünce ne olacaksýn?” yazýsý vardý. Gül öðretmen sýralarýn arasýnda aðýr adýmlarla yürüyor, kimi zaman duruyor, öðrencisine karatahtada yazýlmýþ olan soruyu soruyordu. Bir yandan dýþarýda yaðan yaðmur, bulutlanmýþ gökyüzünün hali güne eþlik ediyordu. Sümüklü Nihat sorulan soruya sinirli, elini kolunu dengesizce hareket ederken konuþmasýna devam ediyordu: “ Babam yaylada koyunlarýný, iki köpeðini, bir eþeðini emrinde çalýþaný olarak görürdü. Koyunlarýna yön verirken “breh breeeehhh”, eþeðinin üstündeki semerine oturduðunda, harekete geçmesi için “deh deeehhh”, köpeklerine ise “ hoooþþþtuuun.” diye baðýrýrdý. Hayvanlar âlemini yönetirken kasýlýrdý. Elindeki uzun ve kalýnca sopasýný geliþi güzel sallar, hiçbir hayvanýna vurmazdý. Benim hedefim büyük çok büyük. Ýki kolu, ayaklarý olan, dilleri olup da birkaç cümleden fazla kurmasýný beceremeyenlerin, el pençe duranlarýn baþýna geçip, çocuk avuturcasýna avutmaktýr. Sonrasýnda malý götüreceðim.” Gül öðretmen olduðu yerde donmuþ bir hali vardý. Kendisine geldiðinde: “ Hale” diye bildi. Ayaða kalktýðýnda etrafýna gözleriyle kuþkuyla baktý: “ Öðretmenim babamda sizin gibi bir öðretmendir. Açlýktan boðazýmýz kokuyor. Evimizi idare edebilmek adýna kafasýný yoruyor. Yorsa ne yazar? Benim boðazým kokmayacak! Randevu evleri açacaðým. Ýþsizlere iþ kapýsý yaratacaðým. Ekonomi vergilerimle þaha kalkacaktýr. Parayý parayla katlayacaðým. Yüksek tabakanýn elle gösterileni olacaðým. Bu sayede dokunulmazlýðým olacaktýr.” Gül öðretmeni havanýn cývýttýðý bu günde ter basmýþtý. Ýstem dýþý ellerini masanýn üzerine koymasýyla, kendisinden geçti. Nasýl olduysa eliyle Kel Osman'ý iþaret etti. Ayaða kalkar kalkmaz aðýrlýðý ses tonundaydý: “ Ey kullarým! Elime geçirmiþken sizleri yolmadan býrakmak bana yakýþmaz.” Gül öðretmen konuþmamasý için sanki aðzý mühürlenmiþti. Kel Osman konuþmasýný dayývari biçimde devam ediyordu: “ Ýki ayaklý keklikler bundan anlar. Yaptýklarýmýn hesabýný hiçbir güç benden soramayacaktýr.” Hatice'nin teni hafiften esmerdi. Kýsa saçlýydý: “ Müteahhitler makamýma gelecek ve hediyelerini verecekler. Boþ alan kalmayacak, gökdelenleri diktirme emrini vereceðim. Daha çok hediye verene kat sayýsýný çoðaltacaðým. Ýmara arazileri açacaðým.” Gül öðretmen yerine geçip sandalyesine oturdu. Rafet söz almadan kýsa sarý saçlarýyla oturduðu yerden konuþmaya baþladý: “ Silah ve bomba fabrikalarý kuracaðým. Ýki, dört ayaklý canlýlarýn ölmesi umurumda olmaz. Tohumuna paramý verdim! Yerleþim birimleri iþgal edilmiþ beni ilgilendirmez. Kadýnlarýn, çocuklarýn ýrzýna geçilmiþ; salla gitsin. Sakat kalan olmuþ, evleri baþlarýna yýkýlmýþ; boþ ver gitsin. Babam gibi tuhafiye dükkânýnda ömrümü tüketemem.” Gül öðretmen ayaða kalkýp öðrencilerine baktý: “ Ben ben ben…” diyebildi. “Gül Gül Gül uyan artýk… Saat onda taþeron firmasýnda iþ görüþmesinde olacaksýn!” Diye annesi seslenmiþti. Gül tarih öðretmeni olabilmek için zamanýn birinde üniversite bitirmiþti. Üniversite bitirmek, diplomalý olmak, torpili olmamak psikolojisini bozmuþtu. 29.02.2020
Uyarý

Yorum yazabilmek için üye olmalý ve oturum açmalýsýnýz.

Eðer sitemize üye deðilseniz buraya týklayarak hemen üye olabilirsiniz.

Eðer üye iseniz oturum açmak için buraya týklayýn.

Bu tartýþmayý Facebook'ta paylaþabilirsiniz:
Facebook'ta paylaþ
0