ForumPolitikitiraf.izmir  Yeni Konu 

YAÞAMLARDA KÝM VURDUYA GÝDENLER

09 Ekim 2018

habibtaskin

YAÞAMLARDA KÝM VURDUYA GÝDENLER Yaðmur damlalarý çoktan terk etmiþti. Gökyüzünde karabulutlar birbiriyle yarýþýyorcasýna durmadan þekil deðiþtiriyorlardý. Yeryüzünde ise yaðmurun dinmesinden istifade eden canlý yaratýklar inlerinden çýkýp telaþlý bir þekilde isteklerini yerine getirmeye gayret ediyorlardý. Her zaman sokak aralarýnda kediden, köpekten geçilmezdi. Yaðmur bu, önüne kattýðýný kovaladý. Yaðmurun dinmesinden midir bilinmez; sokak baþýnda elektrik direðinin altýnda tombul yanaklý, göbeði biraz çýkýk, kaytan býyýklý, sarý kýsa saçlý, siyah pardesü giymiþ Bir Adam duruyordu. Baykuþ bakýþýyla evden eve bakýyordu. Oysa evler ne satýlýktý, ne de kiralýktý. Bir Adamýn tipi hepten fauldü. Simitçi baðýrarak oradan geçiyordu: “Çýtýr çýtýr simitlerim var.” Bir Adam ona doðru manasýzca baktý. Simitçi kendisine yorarak: “ Aðabey simit mi alacaktýn!” Kýzgýnlýðýný belirten ses tonuyla: “ Bas git dedim sana…” Simitçi bir anlam veremedi. Veremediði gibi týrstý. Ondan uyuzlandý. Aynasýz olabileceði fikri aðýr bastý. Baþýna bela almamak için oradan topukladý. Bir adam bakýþlarýný durmadan evden eve deðiþtiriyordu. Karþýsýnda boyalarý çoktan tarih olmuþ, dört katlý bir ev vardý. Ýkinci katýnda oturan orta yaþlarda, siyah saçlý, tülbentle saçlarýný öylemesine örtmüþ olan Ana vardý. O da camýn kenarýndan tülün arkasýndan ona bakýyordu. Kýzým dediði Dilber yanýna geldi: “ Hayrola Ana kimi kesiyorsun?” Bir süre konuþulmadý ama Ana iþaret ederek yanýna gelmesini istedi. Dilber'in kalbi davulun sesi gibi temposunu hýzlandýrdý. Birlikte ayný yere bakýyorlardý. Dilber dudaklarýný hareketlendirdiðinde: “ Tanýyor musun?” Ana Bir Adama bakmaya devam ediyordu. Dudaklarýný þekilden þekle sokarken: “ Tanýmýyorum ama içime bir kurt düþürdü? Neyin nesi acaba? Açýktan dikizliyor. Acaba bizi mi?” Kýzlarý odaya akýn etti. Hepsi tül perdenin arkasýndan Bir Adama bakýyorlardý. Baktýklarý kiþi bir anda gizemli kiþiliðe bürünmüþ oldu. Elektrik direðine yaslandý. Onun nöbetçi kulübesiymiþçesine, aðýrdan elini pardesünün içine sokup sigara paketini çýkardý. Ýçinden bir tane sigara alýp iki dudaðý arasýna koydu. Sigara paketini aldýðý yerine býraktý. Muhtar çakmaðýyla sigarasýný yakar yakmaz dumanýný bir çekiþte içine çekti. Bir süre sonra býraktýðýnda birilerine iþaret veriyormuþçasýna þekiller çýkýnca Ana panikledi: “ Aynasýz bu!” Dilber'de aynýsýný gördüðü halde: “ Ana kýz! Geçenlerde ekip gelmiþti. Onlarý hoþ tutmuþtuk yatak odasýnda; niye böyle bir þey yapsýnlar ki, üstelik sende ellerinle zarfýn içinde cukkayý teslim etmiþtin.” Ana hafýzasýný toparlamakla meþguldü. Aradan biraz daha zaman geçince: “ Doðru diyorsun. Bu pezevenk kim?” Dilber kendisini aðýrdan alarak: “ Ana bu haraç almaya gelen olmasýn!” Ana öfkeyle baðýrdý: “ Kýzým ben sarý Kamil'e güvenliðimiz için veriyorum. Nerenden uyduruyorsun haraç iþini?” Dilber sustu. Damarýna basmak istemedi. Herkes Bir Adama doðru bakýnýyordu. Dilber dayanamadý: “ Ana müþterilerimiz gelirse, ne yapacaðýz?” Ana gerildi gerildi kafasýný salladý: “ Bizim Sakar'a haber salayým, þunun bir hesabýna bir baksýn!” Bir Adam direðe yaslanmasýna devam ederken gözlerini yumdu. Yirmi dakikaya yakýn ayakta kestirdi. Ana baþýný bir oyana buyana sallarken: “ Bunda bir bokluk var ama ne?” Ana sehpanýn üzerinde duran telefonun yanýna gitti. Arkasý dönüktü. Kýzlarý ise Bir Adama bakýyorlardý. Ana biraz rahatlamýþ olarak geri geldi. “ Eh birazdan kim olduðunu öðreniriz. Sakar iþini bilir.” Zaman geçmek bilmiyordu. Ana'nýn caný git gide daha çok sýkýlýyordu. Ana avrat sövüp duruyordu. Yaðmur bardaktan boþalýrcasýna yaðýyordu. Bir Adam evden eve bakýyordu. Ana dayanamadý: “ Ýtin yüzünden bugünkü nasibimiz kapanacak!” Bir Adam yaðmurla iç içe geçmiþti. Yine de umursamadý. Kýzlardan çikolata renginde olaný: “ Bu bence ne aynasýz, ne de haraç alan biri…” Ana baþýný sallamaya devam ederken: “ Ne mal olduðunu ilk önce bir öðrenelim. Ýþimize taþ koyansa eðer, onun ayaðýna taþý ben koyayým.” Kýzlarý hep bir aðýzdan: “ Birlikte koyalým Ana…” Sokak baþýnda Bir Adamýn yanýnda kývýrcýk saçlý biri durdu. Konuþma uzadýkça uzadý. Yýllardan beri birbiriyle görüþmeyen iki arkadaþmýþçasýna konuþuyorlardý. Ana sevinç çýðlýðý atarak: “ Sakar gelmiþ. Ýyi de böyle uzunca ne konuþuyorlar?” Herkes merak içindeydi acaba ne konuþuyorlardý? Yaðmur hýzýný azaltmýþ yaðýyordu. Yaðmura meydan okuyan iki kiþi sohbeti ilerletmiþlerdi. Ana öfke nöbetine girerek: “ Ulan Sakar beni satýþa mý getiriyorsun? Seni oydurturum anam avradým olsun.” Dilber içinden ‘ Ah be Ana yýllardýr senide, beni de, hepimizi de birileri oymuyor mu? Kendini ne zannediyorsun? Hepimiz satýlýðýz. Kimimiz gönüllü ya da deðil! Hepimiz bir aradayýz.” Tak tak tak sesi geldiðinde Bir Adam yere serildi. Kýzýla bulaþmýþ yaðmursuyu aþaðýya doðru akarak delili yok etmeye çalýþýyordu. Sakar yönünü evlere çevirirken belinden tabancasýný çýkardý. Üç el tak tak tak sesi duyuldu. Sakar'da yerde debeleniyordu. Ana ve kýzlarý tiyatro oyununu izliyormuþçasýna hüzünlü bir sahnenin etkisi olsa gerek olduklarý yerde donup kalmýþlardý. Sakar'da hareketsiz yatmaktaydý. Akan kýzýllýk suyun akýþýnda yok oluyordu. Bir kat yukarýdan ayak sesleri geliyordu. Merdivenlerden aþaðýya doðru pat pat diye ses duyuldu. Kapýdan çýkan iki kiþi iplerini koparmýþçasýna koþarak yaðmur altýnda kayýplara karýþtý. Ýzleyici grubunda alkýþ yoktu. Þaþkýnlýklarý devam ediyordu. Sokaða çeþit çeþit arabalar girdi. Ellerinde telsizler, silahý olanlar koþuþturmaca halindeler. Ana ve kýzlarý ne olduðunu anlamaya çalýþýyorlardý. Ardý ardýna ambulanslar sokaða girdi. Yerde yatan iki kiþi ne uðruna gitmiþlerdi? Þimdi Ana ve kýzlarý bunun yanýtýný aramaktadýrlar. Yerde yatanlarýn üzerleri aranýrken, saðlýk görevlileri de kargaþada iþlerini yapmaktadýrlar. Basýnda hemen orada yerini aldý. Ardý ardýna fotoðraflar çekildi. Yarýna þiþirilecek bir haber daha çýkmýþtý. Kalabalýk merdivenlerden yukarýya doðru çýkýyorlardý. Ana baðýrdý: “ Kýzlar giyinin.” Kapýlarý yumruklanýyordu. Ana kapýyý açmaya giderken: “ Ne, o, be! Kapýyý yýkacaksýnýz.” Kapý dýþýndan bir ses: “ Kapýyý açýn biz asayiþçiyiz.” “Nerden bileyim asayiþçi olduðunuzu?” “Aç yoksa zor kullanýrýz!” Ana kapýyý açar açmaz ipini koparan içeriye ayakkabýlarýyla girdi. Ana baðýrýr: “ Burasý aile evidir efendiler. Ýstediðiniz gibi giremezsiniz.” Salonda kadýnlar divana, koltuklara oturmuþlardý. Misafirliðe gelinmiþ havasýna girmiþlerdi. Ana iki elini yukarýya kaldýrýnca: “ Asayiþte hatýrý tanýdýklarým vardýr. Hatýrý sayýlýr yöneticilerimiz vardýr. Bir telefonuma bakar?” Sorumlu olaný: “ Yukarý kata çýkalým.” Yukarý kata çýkan çýkanadýr. O gece Ana ve kýzlarý baþka eve taþýnýrlar. Sabahleyin televizyonda haberleri izleyen Ana ve Dilber duyduklarýna þaþýrýrlar: “ Mafya çatýþmasýnda iki kiþi topraða karýþtý… Arananlar kayýplara karýþtý…” Ana, Sakar'a acýsa da acýsý kýsa sürdü. O gün ev müþterilerle doldu. Laðým çukurunda ölen öldüðüyle kaldý. Hüseyin Habip Taþkýn 06.10.2018
Uyarý

Yorum yazabilmek için üye olmalý ve oturum açmalýsýnýz.

Eðer sitemize üye deðilseniz buraya týklayarak hemen üye olabilirsiniz.

Eðer üye iseniz oturum açmak için buraya týklayýn.

Bu tartýþmayý Facebook'ta paylaþabilirsiniz:
Facebook'ta paylaþ
0