ForumBizi Biz Yapan Öykülerimiz  Yeni Konu 

KIZ KIRMIZISI

24 Ağustos 2009

deepblueeagle

KIZ KIRMIZISI

Eskiden, yıllar önce, grubumuza kız pembesi diyorduk. Ama artık 40’lı yaşlara geldiğimizden kız kırmızısı diyoruz. Artık daha olgunuz ya. Gerçi bir araya gelince yine pembeleşiyoruz. Tazeleniyoruz, gençleşiyoruz, masumlaşıp kıkırdıyoruz, frenler boşalıyor yani.

Grubumuz dört kişi. Lal, Nehir, Derin ve ben, Lara. Hepimiz ayrı şehirlerde yaşıyoruz. Liseyi İzmir’de okuduk aynı sınıfta. Sonra dağıldık. Aralıklarla buluşuyoruz. Çok eğleniyoruz. Bazen sınıfımızdan başka kızlar da katılıyor, bazen de diğer sınıflardan 4-5 kız geliyor. Çünkü, kıskanıyorlar bizi. Aslında aylık toplantılar yapıyoruz. Bu toplantılar bize özel. O nedenle, aylık toplantılarımıza dadanmalarını istemiyoruz.

Bazen yemek yiyoruz, genellikle lokantalarda. Haftasonu tatili yapıyoruz. Eşlerimiz yanımızda olmuyor. Hepimiz meslek sahibiyiz, sevdiğimiz işlerde çalışıyoruz. Yıllar içinde hepimiz haliyle birçok şey yaşadık. Bazılarımız mutlu, bazılarımız mutsuz.

Skype’de konferans yaparak sohbet ediyoruz. Ben facebook kullanmıyorum diye kızıyorlar. Zaten yahoo’da bir lise grubu da kurduk. Ben İstanbul’dayım, Lal Ankara’da, Nehir İzmir’de, Derin de Adana’da. Hepimiz evliyiz. Benim oğlum var. Lal, teyze oğluyla evlendi. Onun da oğlu var. Nehir’in oğlu da kızı da üniversitede. Derin’in eşi Amerikalı. Onun da iki oğlu var. Biri bu yıl başlayacak üniversiteye.

Yaşadığımız hayatı kendimiz şekillendirdiğimizi düşünüyoruz. Yaşadıklarımız bilinçaltımızın bize hediyeleri. Konuşuyoruz aramızda, dünyaya gelme amacımız ne diye. Genelde ailemizin, büyüklerimizin, kurduğumuz düzenin bir kölesi olduğumuzu düşünüyoruz.

Hepimizin iş ve ev dışı aktiviteleri de var. Fitness, tenis, yelken, trekking gibi. İnsan aslında tek başına ideal bir kişilik oluşturamıyor. Her gün değişiyoruz ilişkiler içinde, her birimiz çelişkiliyiz, çevre de bizi sürekli etkiliyor, değiştiriyor. Ama yine de insanın değişmeyen bir özü var sanırım. Hepimiz kendi öykümüzü yaşıyoruz. Hayata tutunuyoruz. Sevmeye çabalıyoruz hayatı.

Toplantılarımız hepimize terapi oluyor. Hiç ayrılmamış gibiyiz. Bazen konulu, konsept toplantılar yapıyoruz. Saraylı gibi, amazon gibi. Hepimiz ordan buradan, annemizden, anneannemizden, teyzemizden bir şeyler bulup buluşturuyoruz. Ama satın almak yok. Eldeki olanaklarla yaratıcı olmak önemli olan. Kırılıyoruz gülmekten. Pilav günü, salata günü, detoks günü gibi buluşlarımız da var. Bir dünya kurduk kendimize. Gruptan iki kişi, sarışın ve mavi gözlü olduğumuz için güzellik yarışmasına katılmayı düşünüyorduk, yani işte 25 yıl kadar önce. Hep birlikte bir yurtdışı yapmayı düşünüyoruz ama olmadı henüz.

İnsanlar belirli yaşlardan sonra arkadaş edinmekte zorlanıyor. Arkadaş, çocuklukta ediniliyor. Hiçbir şeyin yokken, çıplak ve bozulmamışken. O zaman kurulan arkadaşlıklar devam ederse iyi.

Kişinin karakterine ve deneyimlerine de bağlı bu. Güvenince kazık yiyebiliyorsunuz. Bazı insanlar, kazık yememek için fazla samimi olmamayı tercih ediyor çoğu zaman. Zor güveniyor. Hele hiç yeni arkadaş edinmek istemiyor. Kaskatı kalıplaşıyorlar. Kabuk üstüne kabuk.

Şimdilerde, her şeye çocuk heyecanıyla bakın diyorlar. Bunu doğal olarak yapabiliyorsanız ne mutlu.

İnsanlar herhalde kendilerini yakın hissettikleri insanlara güveniyor. Karşıdaki insan sahte, abartılı olmamalı, çelişkili olmamalı, yaptığı ve söylediği birbirine uymalı.

Biz küçük grubumuzla mutluyuz. Ha, bir de kare karalamaca rekabeti var aramızda. Kıyasıya.
25 Ağustos 2009

deniz-kizi35

Yalnızlığa dayanırım da, bir başınalığa asla,
Yaşlanmak hoş değil, duvarlara baka baka.
Bir dost göz arayışıyla,
Saat tıkırtısıyla...
Korkmam geçinip gideriz biz mutlulukla,
Ama;
''Günün aydın, akşamın iyi olsun'' diyen biri olmalı.
Bir telefon çalmalı ara sıra da olsa kulağımda.

Yoksa zor değil, hiç zor değil,
Demli çayı bardakta karıştırıp,
Bir başına yudumlamak doyasıya.
Ama ''Çaya kaç şeker alırsın?''
Diye soran bir ses olmalı ya ara sıra...



Elinize yüreginize saglik :)
25 Ağustos 2009

deepblueeagle

sizin de :)

siteye koyduğunuz fotoları seviyoruz.
gezi anılarınızı yazsanız ya.
Uyarı

Yorum yazabilmek için üye olmalı ve oturum açmalısınız.

Eğer sitemize üye değilseniz buraya tıklayarak hemen üye olabilirsiniz.

Eğer üye iseniz oturum açmak için buraya tıklayın.

Bu tartışmayı Facebook'ta paylaşabilirsiniz:
Facebook'ta paylaş
0