|
habibtaskin
|
ÇOK TEHLİKELİYİM AMAN DİKKAT
Birey olarak, toplumda insanca yaşamanın koşullarını oluşturması için düşünmesi, yorum yapması gerekir diye düşünüyorum.
Bizim toplumda toplumsal çıkarlar geri plana itilir, düşünen birey sadece kendi çıkarını en önde tutar. Sistemin işleyişinden yakınsa da, kendisini geri planda tutar. Lafa geldi mi! Söz hakkını kimseye vermez. Zoru gördü mü kaçacak delik arar.
12 Eylül 1980 askeri faşist darbesi, Türkiye coğrafyasında başarılarından bir tanesi: Bireysel, toplum, birbirine güveni olmayan ödlek toplum yaratmasını başardı.
Devrimcilerin, sosyalistlerin mücadeleleriyle kokuşmuş sisteme karşı tavır konulsa da yetersiz kalınmaktadır. Sindirilen, yozlaşan bir toplumda insanları kazanmak için yoksulların, ezilenlerin, sömürülenlerin, halkın, halkların sorunlarını tespit ederek hareket etmeliyiz.
Zorlu bir süreç olsa da mücadele alanlarında var olurken, insanlara doğruyu göstermek biz emekçilerin görevidir. Her birey bulunduğu alandan kapitalizme, faşizme karşı mücadelesini sürdürmelidir. Bu sonuç olarak birleşerek, çoğalarak hak alma yoluna doğru atılan bir adım olmalıdır.
Yıllardır yazımı yazıyorum. Halkların birliğini, kardeşliğini savunurken, sosyalizmin bu ülkede kurtuluş olduğunu düşünenlerin arasındayım. Bu yazı yazma konusunda başıma gelmeyen kalmadı. Terörle Mücadelede yazı yazmamam istendi. Beni tanıyanlar yazdığım yazılardan dolayı çekincesini dolaylı yoldan bana hissettirdiler. ‘Tekrardan seni cezaevine alırlar’, ‘Bu işi bırak’ diyenleri de duydum. Bu insanlar yığını kendilerine aydın, devrimci, ilerici diyenlerden oluşmakla birlikte, geçmişte mücadele içinde yer aldığım bazı kişiler grubunu da oluşturmaktadır.
Mahallemizde bir kadın arkadaşım. Geçmişte devrimci bir hareketin içindeyken, bugün işi icabı CHP içinde yer almaktadır. Ara sıra karşılaşır ayaküstü gelişen olaylardan konuşuruz. Yakın zaman içinde karşılaştığımızda bana: “seni facebook’uma ekleyemedim. Sen tehlikelisin, bizim içinde.” Benim yüz çehrem değişince: “ Yanlış anlama biz arkadaşız. Önlem için.” Ben gülümsedim gülümsemesine ama ona acıyarak.
Demek ki, bu ülkenin yeraltı ve üstü zenginliklerini emperyalizme ben peşkeş çektirdim. Tarımı bitiren ben, yoksulluğu, sömürüyü yapan ben, Roboski katliamını yapan ben, Hırant Dink’in ölüm emrini veren ben, eğitimi felç eden ben, ne olumsuzluk olduysa demek ki ben yapmışım. O zaman ben tehlikeliyim. O zaman benden korkmaya devam edin mi diyeyim?
Bu ve bu gibi tanıdıklarım. Sistemden yakınır dururlar. AKP’nin seçimle gitmesinin kurtuluş olduğunu sananlar tam anlamıyla tahta kafalıdırlar. Belediyeye çocuklarını torpille aldırmak için CHP’li nasıl olduğunuzu hepimiz biliyoruz. Devrimi inkâr ederken, ölen, idama giden yoldaşlarımızı çok çabuk unuttunuz.
İnatla, ölümü göze alarak yazmaya devam edeceğim. Sizler benden korkmaya devam edin. Bu sistem içinde çürümeye, yozlaşmaya, bataklığın dibine gömülmeye kadar yolunuz var.
Hüseyin Habip Taşkın
Yazarevi Topluluğu Derneği
04.03.2015
|
Sitemizde yayınlanan yazılar, yazarlarını bağlar.
